۲-کُرِنتھِیوں 5 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

¹ کیوں جو اسی جاننے آں پئی جد ساڈا ایہہ تنبُو جیہا گھر جیہڑا زمین اُتّے اے ڈیگیا جائے گا۔ تے سانُوں خُدا ولّوں اسماناں اُتّے اِک اجیہی عمارت مِلے گی۔ جیہڑا ہتّھاں دا بنیا ہویا گھر نئیں سگوں سدا رہن والا اے۔

² سو اسی ایہدے وِچ کُرلاؤندے آں۔ تے بڑی چاہ رکھنے آں۔ پئی اپنے اسمانی گھر نُوں کپڑیاں وانگُوں پا لیئے۔

³ تاں جو کپڑا پا لَیندے سببّوں ننگے نا رہیئے۔

⁴ کیوں جو اسی ایس ڈیرے وِچ رہ کے بھار دیاں مارِیاں کُرلاؤندے آں۔ ایس کر کے نئیں پئی ایہہ پوشاک لاہنی چاہنے آں۔ سگوں ایس اُتّے ہور پانی چاہنے آں۔ تاں جو اوہ جیہڑی فنا ہو جان والی اے۔ زِندگی دے وِچ ڈُب جائے۔

⁵ تے جِس سانُوں ایس گلّ واسطے تیار کِیتا سو خُدا اے تے اوسے سانُوں رُوح سائی وِچ دِتّا۔

⁶ سو ساڈی ہمیش ای خاطرجمع رہندی اے۔ تے ایہہ جاننے آں پئی جدوں تِیکر اسی بدن دے وطن وِچ آں۔ خُداوند دے دیسوں دُراڈے آں۔

⁷ کیوں جو اسی اِیمان نال ٹُرنے آں نا اَکھّیں ویکھے اُتّے۔

⁸ سو ساڈی خاطرجمع اے تے سانُوں بدن دے وطن توں وَکھریاں ہو کے خُداوند دے وطن وِچ رہنا وَدّھ منظُور اے۔

⁹ ایسے واسطے سانُوں ایہہ حَوصلہ اے پئی دیس وِچ ہوئیے تے بھانویں دیسوں باہر اسی اوسے نُوں خُوش کریئے۔

¹⁰ کیوں جو ضرُوری گلّ اے پئی مسِیح دے عدالت دے تخت دے اگّے جا کے ساڈے سبھناں دا حال کُھل جاوے۔ تاں جو ہر کِسے نُوں اوہدیاں اوہناں کمّاں دا بدلہ مِلے۔ جیہڑے اوس بدن دی راہِیں کِیتے ہون۔ بھانویں بھلے تے بھانویں بُرے۔

مسِیح دے وسیلے توں خُدا نال میل ملاپ

¹¹ سو اسی خُدا دے خَوف نُوں جان کے بندیاں نُوں سمجھانے آں تے خُدا نُوں ساڈا حال معلُوم اے۔ تے آس اے پئی تُہاڈے دِلاں اُتّے وی ظاہر ہویا ہوئے گا۔

¹² اسی فیر اپنی نیک نامی تُہاڈے اُتّے نئیں جتاؤندے سگوں اپنے سبّب اسی تُہانوں فخر کرن دا موقع دینے آں تاں جو تُسی اوہناں نُوں جواب دے سکو۔ جیہڑے ظاہر اُتّے شیخی مار دے نیں۔ تے باطن اُتّے نئیں۔

¹³ جے اسی بے خود آں۔ تاں خُدا دے لئی آں۔ تے جے سُرت والے آں تے تُہاڈے لئی۔

¹⁴ کیوں جو مسِیح دی مُحبّت سانُوں لاچار کر دیندی اے۔ ایس لئی پئی اسی ایہہ سمجھنے آں پئی جد اِک ساریاں لئی مویا۔ تے سارے مر گئے۔

¹⁵ تے اوہ ایس لئی ساریاں لئی مویا پئی جیہڑے جِیوندے نیں اوہ اگّے نُوں اپنے واسطے نا جیون سگوں اوہدے لئی جیہڑا اوہناں واسطے مویا تے فیر جی اُٹھیا۔

¹⁶ سو ہُن توں اسی کِسے نُوں جِسم ولّوں نا سنجھاناں گے۔ آں بھانویں مسِیح نُوں وی جِسم ولّوں جانیا سی۔ پر ہُن توں نا جاناں گے۔

¹⁷ ایس لئی جے کوئی مسِیح وِچ اے۔ تے اوہ نواں مخلُوق اے پرانیاں شیواں جاندِیاں رہیاں۔ ویکھو اوہ نَوِیاں ہوگِئیاں۔

¹⁸ تے سارِیاں شیواں خُدا ولّوں نیں۔ جِس مسِیح دی راہِیں اپنے نال ساڈا میل کر لیا تے میل دی خِدمت ساڈے سپُرد کِیتی۔

¹⁹ مطلب ایہہ اے پئی خُدا نے مسِیح وِچ ہو کے اپنے نال دُنیا دا میل کر لیا تے اوہناں دِیاں تقصِیراں نُوں اوہناں دے ذِمّے نا لایا۔ تے اوس میل دا سنیہا سانُوں سونپ دِتّا اے۔

²⁰ سو اسی مسِیح دے ایلچی آں۔ جیویں خُدا ساڈی راہِیں مِنّت کر دا اے اسی مسِیح ولّوں مِنّت کرنے آں پئی خُدا نال میل کرو۔

²¹ جیہڑا گُناہ توں واقف نئیں سی اوسے نُوں اوس ساڈے لئی گُناہ ٹھہرایا۔ تاں جو اسی اوہدے وِچ ہو کے خُدا دی راست بازی ہو جائیے۔