۱-تھِسّلُنِیکوں 2 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

تھِسّلُنِیکے وِچ پَولُس دا کمّ

¹ بھراؤ! تُسی جان دے ہو پئی ساڈا تُہاڈے کول آؤنا بے فائدہ نا ہویا۔

² سگوں تُہانوں پتا اے۔ پئی بھانویں اساں فِلپّی وِچ دُکھ جھلیا تے بے عِزّت ہوئے۔ پر فیر وی سانُوں اپنے خُداوند وِچ ایہہ دلیری مِلی۔ پئی خُداوند دی خُوشخبری جان توڑ کے تُہانوں سُنائیے۔

³ کیوں جو ساڈی نصِیحت نا بدراہی نال نا ناپاکی نال نا دھوکھے بازی نال اے۔

⁴ پر جیویں اسی خُدا کولوں منظُور ہوئے۔ پئی خُوشخبری ساڈے سپُرد کِیتی جائے۔ اوسے طرح اسی بیان کرنے آں۔ بندیاں نُوں نئیں پر خُدا نُوں خُوش کرن لئی۔ جیہڑا ساڈے دِلاں نُوں پرکھدا اے۔

⁵ کیوں جو تُسی جان دے ہو پئی اساں کدی وی خُوشامد والیاں گلّاں نا کِیتیاں۔ نا اوہناں نُوں لوبھ دا پردہ بنایا۔ خُدا گواہ اے۔

⁶ تے اسی لوکاں توں عِزّت نئیں چاہندے نا تُہاتھوں نا ہورناں توں۔ بھانویں مسِیح دے رسُول ہون دے سببّوں تُہاڈے اُتّے بھار پا سکنے آں۔

⁷ سگوں جیویں دائی اپنے بچّیاں نُوں پالدی اے۔ اوسے طرح اسی تُہاڈے وِچ نرمی نال رہے۔

⁸ ایسے طرح اسی تُہاڈے چاہ وند ہو کے نِرے خُدا دی خُوشخبری نئیں پر اپنی جان تِیکر دے دین نُوں راضی ساں۔ ایس لئی پئی تُسی ساڈے پیارے ہوگئے سو۔

⁹ کیوں جو بھراؤ تُہانوں ساڈی محنت تے سختی یاد اے۔ دِنے راتِیں مزدُوری کر کے تُہاڈے کول خُدا دی خُوشخبری دی منادی کِیتی۔ تاں جو تُہاڈے وِچوں کِسے اُتّے بھارُو نا ہوئے۔

¹⁰ تُسی گواہ ہو۔ تے خُدا وی گواہ اے۔ پئی ساڈا رویّہ تُہاڈے نال جِنہاں اِیمان لے آؤندا اے کیہو جیہا پاک تے راست تے بے عیب سی۔

¹¹ جیویں تُسی جان دے ہو۔ پئی پئیو اپنے بچّیاں نال کر دا اے ایویں ای اسی وی تُہاڈے وِچوں ہر اِک نُوں نصِیحت کر دے تے دلاسا دیندے تے سمجھاؤندے رہے۔

¹² تاں جو تُہاڈا چال چَلّن اوس خُدا دے وانگُوں ہوئے جیہڑا تُہانوں اپنی بادشاہی تے جلال وِچ سدّدا اے۔

¹³ ایس لئی اسی وی ہر ویلے خُدا دا شُکر کرنے آں پئی جدوں تُساں خُدا دے سنیہے دا کلام ساڈی راہِیں سُنیاں تدوں تُساں اوہنوں بندیاں دا کلام سمجھ کے نئیں پر (جو اوہ سَچ مُچ ہے وی۔) خُدا دا کلام جان کے قبول کِیتا تے اوہ تُہاڈے اِیمان لیاؤن والیاں وِچ کمّ وی پیا کر دا اے۔

¹⁴ ایس لئی پئی تُسی بھراؤ خُدا دی اوہناں کلِیسیاواں دے نمونے اُتّے چَلّن والے بن گئے۔ جیہڑیاں یہُودیہ وِچ مسِیح یِسُوع وِچ نیں۔ کیوں جو تُساں وی اپنے مُلکی بھراواں توں ہو تکلیفاں سَہیاں جیہڑیاں اوہناں وی یہُودِیاں کولوں۔

¹⁵ جِنہاں خُداوند یِسُوع مسِیح تے نبیاں نُوں وی مار سُٹّیا تے سانُوں دھکّے مار کے باہر کڈھ چھڈیا۔ اوہ خُدا نُوں پسند نئیں۔ تے سارے بندیاں دے برخلاف نیں۔

¹⁶ اوہ سانُوں غیر قوماں اگّے اوہناں دی نجات لئی کلام سُنان توں ڈَکدے نیں تاں جو اوہناں دے گُناہاں دا پیالہ سدا بھریا رہے۔ پر اوہناں اُتّے حد درجے دا غضب آگیا۔

پَولُس اوہناں دے نال دُوجی وار مُلاقات کرنا چاہندا اے

¹⁷ پر بھراؤ! اسی جو تھوڑے چِر تِیکر تُہاڈے نالوں نِکھڑ گئے۔ بھانویں دِلوں نئیں ساں نِکھڑے۔ اساں بڑی چاہ نال تُہاڈی صُورت ویکھن دی ہور وی وَدّھ حیلہ کِیتا۔

¹⁸ ایس لئی اساں (یعنی مَیں پَولُس) اِک وار نئیں سگوں دو واری تُہاڈے کول آؤن دا اِرادہ کِیتا۔ تے شیطان سانُوں ڈکیا۔

¹⁹ بھلا آس تے خُوشی تے فخر دا تاج کِیہ اے؟ کِیہ اوہ ساڈے خُداوند یِسُوع دے سامھنے اوہدے آؤن دے ویلے تُسی نا ہوؤگے؟

²⁰ کیوں جو ساڈا جلال تے ساڈی خُوشی تُسی ای ہو۔