۱-کُرِنتھِیوں 11 - پنجابی نواں عہد نامہ نظرثانی شدہ چھپائی

¹ تُسی میرے وانگر بنو جیویں مَیں مسِیح وانگر بنیا آں۔

عبادت دے ویلے سر ڈھکنا

² مَیں تُہاڈی وڈیائی کرنا آں۔ پئی تُسی سبھناں گلّاں وِچ مَینُوں یاد رکھدے ہو۔ تے جیویں مَیں تُہانوں روائِتاں اپڑائیاں۔ تُسی اوسے طرح اوہناں نُوں برقرار رکھدے اوہ۔

³ سو مَیں تُہانوں دسنا چاہناں آں۔ پئی ہر بندے دا سِر مسِیح تے زنانی دا سِر بندہ تے مسِیح دا سِر خُدا اے۔

⁴ جیہڑا مرد سِر کجّ کے دُعا یا نبُوّت کر دا اے اوہ اپنے سِر نُوں بے عِزّت کر دا اے۔

⁵ تے جیہڑی زنانی سِر نا کجّ کے دُعا یا نبُوّت کر دی اے۔ اوہ اپنے سِر نُوں بے عِزّت کر دی اے۔ کیوں جو اوہ سِر مُنّی ہوئی وانگر اے۔

⁶ تے جے عورت چادر اُتّے نا لَئے تے وال وی کٹا چھڈے۔ جے عورت دا وال کٹانا یا سِر مُنانا شرم دی گلّ اے تے چادر اُتّے لَئے۔

⁷ بے شک مرد نُوں اپنا سِر ڈھکنا نئیں چاہیدا کیوں جو اوہ خُدا دی صُورت تے اوہدا جلال اے۔ پر عورت مرد دا جلال اے۔

⁸ ایس لئی پئی مرد عورت توں نئیں سگوں عورت مرد توں اے۔

⁹ تے مرد عورت لئی نئیں۔ سگوں عورت مرد لئی پَیدا ہوئی اے۔

¹⁰ سو فرِشتیاں دے سبّب عورت نُوں چاہیدا اے۔ پئی اپنے سِر اُتّے حُکم دے ہیٹھ ہون دا نِشان رکھّے۔

¹¹ تَد وی خُداوند وِچ نا عورت مرد دے بِناں اے نا مرد عورت بِناں۔

¹² کیوں جو جیویں زنانی مرد توں اے۔ اوسے طرح مرد وی عورت دی راہِیں اے۔ پر سارِیاں شیواں خُداوند ولّوں نیں۔

¹³ تُسی آپی نیاں کرو۔ پئی عورت دا سِر کجّے بِناں دُعا منگنا ٹھیک اے؟

¹⁴ تُہانوں اپنی طبیعت وِچ وی پَتا نئیں لگدا پئی جے مرد لمّے وال رکھّے۔ تے اوہدی بے عِزّتی اے۔

¹⁵ تے جے عورت دے لمّے وال ہون تے اوہدی شان اے۔ کیوں جو وال اوہنوں پردے لئی دِتّے گئے نیں۔

¹⁶ پر جے کوئی حُجتّاں کرن والا ہوئے تے ایہہ جان چھڈو۔ پئی نا ساڈا اجیہا کوئی دستُور اے نا خُداوند دِیاں کلِیسیاواں دا۔

عشائے ربّانی

¹⁷ پر ایہہ حُکم جو دینا آں ایہدے وِچ تُہاڈی وڈیائی نئیں کر دا۔ ایس لئی پئی تُہاڈے اکٹّھیاں ہون توں فائدہ نئیں۔ سگوں نُقصان ہوندا اے۔

¹⁸ کیوں جو پہلاں تے مَیں ایہہ سُننا آں پئی جِس ویلے تُہاڈی کلِیسیا اکٹّھی ہوندی اے تے تُہاڈے وِچ ونڈاں ہوندیاں نیں۔ تے مَیں ایہنوں کُجھ کُجھ مَن وی لینا آں۔

¹⁹ کیوں جو تُہاڈے وِچ بِدعتاں دا ہونا ضرُوری اے۔ تاں جو پَتا لگ جائے پئی تُہاڈے وِچ قبول کِیتے ہوئے کیہڑے کیہڑے نیں۔

²⁰ سو جدوں تُسی آپو وِچ اکٹّھے ہوندے اوہ۔ تے تُہاڈا اوہ کھانا عشائے ربّانی نئیں ہوسکدا۔

²¹ کیوں جو کھان دے ویلے ہر کوئی دُوجے نالوں پہلے اپنا عِشاء کھالَیندا اے۔ تے کوئی بُھکھا رہ جاندا اے تے کِسے نُوں نشہ ہو جاندا اے۔

²² کیوں؟ کھان پِین لئی تُہاڈے گھر نئیں؟ یا خُدا دی کلِیسیا نُوں حِقیر جان دے تے جِنہاں کول نئیں اوہناں نُوں شرمندیاں کر دے ہو۔ ایس گلّ وِچ تُہاڈی وڈیائی کراں؟ مَیں وڈیائی نئیں کر دا۔

²³ کیوں جو ایہہ گلّ مَینُوں خُداوند ولّوں اَپڑی تے مَیں تُہانوں وی اپڑا دِتّی۔ پئی خُداوند یِسُوع مسِیح جیہڑی رات اوہ پھڑوایا گیا روٹی لئی۔

²⁴ تے شُکر کر کے توڑی تے آکھیا۔ پئی ایہہ میرا بدن اے۔ جیہڑا تُہاڈے لئی اے میری یادگیری لئی ایسے طرح کریا کرو۔

²⁵ ایسے طرح اوس کھانیوں پِچّھوں پیالہ وی لیا۔ تے آکھیا پئی ایہہ پیالہ میرے لہو وِچ نواں عہد اے۔ جدوں کدی پِیو میری یادگیری لئی ایہو کریا کرو۔

²⁶ کیوں جو جدوں کَدے تُسی ایہہ روٹی کھاندے تے ایس پیالے وِچوں پِیندے اوہ۔ تے خُداوند دی مَوت دا ہوکا دیندے اوہ۔ جد تِیکر نا آوے۔

²⁷ ایس واسطے جیہڑا نامناسب طَور نال خُداوند دی روٹی کھاوے یا اوہدے پیالے وِچوں پِیوے اوہ خُداوند دے بدن تے لہو دا قصوروار ہوئے گا۔

²⁸ سو بندہ اپنے آپ نُوں ازمائے تے ایسے طرح اوس روٹی وِچوں کھائے۔ تے اوس پیالے وِچوں پِیوے۔

²⁹ کیوں جو جیہڑا کھان پِین دے ویلے خُداوند دے بدن نُوں نا پچھانے۔ اوہنوں ایس کھان پِین دے سببّوں سزا ہوئے گی۔

³⁰ ایسے سبّب تُہاڈے وِچوں بتھیرے ماڑے تے بیمار نیں تے بتھیرے سَوں وی گئے نیں۔

³¹ پر جے اسی اپنے آپ نُوں ازماؤندے تے سانُوں سزا نا مِلدی۔

³² پر خُداوند سانُوں سزا دے کے سِکھاؤندا اے تاں جو دُنیا دے نال قصوروار نا ٹھیریئے۔

³³ بھراؤ! جد تُسی کھان دے لئی اکٹّھے ہوؤو تے اِک دُوجے نُوں اُڈِیکو۔

³⁴ جے کوئی بُھکھا ہوئے تے اپنے گھر وِچ کھائے۔ تاں جو تُہاڈا اکٹّھا ہونا سزا دا سبّب نا ہوئے۔ تے باقی گلّاں مَیں آ کے ٹھیک کراں گا۔