प्रकाशितवाक्य 8 - ओङ राजपूत

सातवीं मौहर ते सोने चा धूपदान

¹ जिसे बेले मैमणे ने सातवीं मौहर खोड़ली, तां स्वर्ग़ा मां आधे घण्टे तक सन्नाटा हुती गेला।

² बल्ति मैं वां सात स्वर्ग़दूता नु ङेखले जको नरीकारा चे सामणे भिले रिही ते वानु सात तुरहीया ङिलीया गेलीया।

³ बल्ति हेक नेरा स्वर्ग़दूत सोने चा धूपदान चती आला ते वेदी चे गोढु आती भिला रेहला ते ओनु घणी धूप ङिली गेली कि सारे पवित्र लौका ची प्राथना चे लारे सोने ची ओ वेदी उपर जको सिंहासना चे सामणे छै चढ़ाओ।

⁴ वे धूपे चा धूंआ पवित्र लौका ची प्राथना समेत स्वर्ग़दूता चे हाथु नरीकारा चे सामणे पुज़ती गेला।

⁵ बल्ति स्वर्ग़दूता ने धूपदान चती कर ओचे मां वेदी चे जाखते भरले ते धरती उपर भुकाती ङिले ते गाज ते अवाज ते बिजलीया ते भूकम्प हुं लाग़ले।

सात तुरहीया

⁶ बल्ति वे सात स्वर्ग़दूत जाये कनु सात तुरहीया हुतीया वानु बजाणे वास्ते तियार हुले।

⁷ पेहले स्वर्ग़दूता ने तुरही बजाली, ते लुहींया लारे मिड़ले आले ओले ते जाखते पैदा हुले, ते धरती उपर भुकाती ङिले गेले। ते धरती ची हेक तिहाई ब़लती गेली, ते दरख्ता ची हेक तिहाई ब़लती गेली ते सारे सावे खड़ वी ब़लती गेले।

⁸ ङुजे स्वर्ग़दूता ने तुरही बजाली तां मना जाखते जिसड़ा ब़लता हुला हेक बङा पहाड़ समुन्दरा मां नाखला गेला ते सारे समुन्दरा चा तीजा हेंस्सा लुहीं हुती गेले।

⁹ ते समुन्दरा ची तीजा हेंस्सा जींये मरती गेली ते तीजा हेंस्सा जहाजा चा नाश हुती गेले।

¹⁰ तीजे स्वर्ग़दूता ने तुरही बजाली ते हेक बङा तारा जको मशाली आलीकर ब़लता, आसमाना कनु तरुटला, ते नदीया चे तीजे हेंस्से उपर ते पाणीया चे झरना उपर आती ढेला।

¹¹ ओ तारे चे नां नागदौना छै, ते तीजा हेंस्सा पाणी नागदौने जिसड़े खारे जहर हुती गेले ते ब़ोहत सारी बन्दी ओ पाणीया चे खारे हुवणे लारे मरती गेली।

¹² चौथे स्वर्ग़दूता ने तुरही बजाली, ते सूरजा चा तीजा हेंस्सा, ते चाँदा चा तीजा हेंस्सा ते तारा चे तीजे हेंस्से उपर आफत आली, इठे तक कि वांचे तीजे हेंस्से मां अन्धारे हुती गेले ङिहां चे तीजे हेंस्से मां सोज़ले ना रेहले ते यूंही राती मां वी।

¹³ जब मैं बल्ति ङेखले, तां आसमाना चे आधे मां हेक बाजा नु उङरते ते ऊंची अवाजी लारे ईं केहते सुणले, “वां तीन स्वर्ग़दूता ची तुरही ची अवाजी ची वजह जाये बजाणे हालि बाकि छै धरती चे रेहणे आला उपर हाय हाय हाय!”