प्रकाशितवाक्य 21 - ओङ राजपूतनवां यरुशलेम 1 बल्ति मैं हेक नवां स्वर्ग़ ते हेक नवीं धरती ङेखली। कांकि पेहला स्वर्ग़ ते पेहली धरती खत्तम हुती गेलती। ते समुन्दर वी कोनी रेहला। 2 बल्ति मैं पवित्र शहर नवें यरुशलेम नु स्वर्ग़ा कनु ते नरीकारा चे गोढु कनु तले उतरते ङेखले, ते ओ शहर वे बीन्दणी आलीकर हुता, जको आपणे मुणसा चे वास्ते सिंगार करली आली बीन्दणी हो। 3 बल्ति मैं सिंहासन महु कानु ऊंची अवाजी मां हा केहते हुले सुणले कि, “ङेखा, नरीकारा चा डेरा लौका चे बीच मां छै, ओ वांचे लारे डेरा करी, ते वे ओचे लौक हुवे, ते नरीकार आप वांचे लारे रिही, ते वांचा नरीकार हुवी। 4 ते ओ वांचीया आँखीया कनु सारी हींजवे लूथी गिही। ते ना ही ओठे कङी वी मौत हुवी, ते ना ङोख, ना रोवणे, ते ना दर्द हुवी। कांकि ये सारीया पुराणीया बाता हमा बीतती चुकलीया।” 5 ते जको सिंहासन उपर ब़ेहला हुता, ओणे केहले, “ङेखा, मैं सारे कोच्छ नवें करती ङिये पला।” बल्ति ओणे केहले कि ऐनू लिखती गे कि, “कांकि हा वचन विश्वास चे लायक ते सच्च छै।” 6 बल्ति ओणे मनु केहले, “ये बाता पुरीया हुती गेलीया। मैं अल्फा ते ओमेगा, आदि ते अन्त छै। मैं तरसेले नु जीवन चे पाणीया चे सोते महु मुफ्त पिलावी। 7 जको जीतती जई, ओही यां चीजा चा वारिस हुवी, ते मैं ओचा नरीकार हुवी, ते ओ माया पूत हुवी। 8 पर कायर, ते अविश्वासी, ते घिनौने, ते हत्यारे, ते व्यभिचारी, ते जादू-टूणे करने आले, ते मूर्तिपूजक, ते सारे कूड़ मारणे आला चा हेंस्सा वे झीली मां मिली, जको जाखते ते गन्धक लारे ब़लती रिहे, हा ङुजी मौत छै।” नवां यरुशलेम 9 बल्ति जिसा सात स्वर्ग़दूता कनु सात आखरी आफता चे लारे भरीले आले सात मुंगर हुते, वांचे महु हेक स्वर्ग़दूत माये गोढु आला, ते माये लारे बाता करु लाग़ला ते मनु केहले, “इठे आ। मैं तनु बीन्दणी यानिकि मैमणे ची घराआली ङिखाणी।” 10 नरीकारा ची आत्मा मां ओ स्वर्ग़दूत मनु हेक बङे ते ऊंचे पहाड़ा उपर गेहती गेला, ते पवित्र शहर यरुशलेम नु स्वर्ग़ा कनु नरीकारा चे सामणे कनु तले उतरते ङिखाणले। 11 नरीकारा ची महिमा ओचे मां हुती, ते ओचे सोज़ले घणे बेशकीमती पत्थरा आलीकर हुते, यानिकि बिल्लौर चे आलीकर यशब आलीकर साफ-सुथरी हुती। 12 ते ओची जको कंध बङी ऊंची हुती, ते ओचे ब़ारहा दरवाजी हुती, ते वा ब़ारहा दरवाजे उपर ब़ारहा स्वर्ग़दूत ब़ेहले आले हुते, ते वा ब़ारहा दरवाजा उपर इस्राएल चे ब़ारहा कोल्ल ची नांवे लिखली आली हुती। 13 पूरबा सनु तीन दरवाजी हुती, ते उत्तर ची ओर सनु तीन दरवाजी हुती, ते दक्षिण ची ओर सनु तीन दरवाजी हुती, ते पक्षिम ची ओर सनु तीन दरवाजी हुती। 14 ते शहरा ची कंधे चा ब़ारहा नीमा चे पत्थर हुते, ते वांचे उपर मैमणे चे ब़ारहा प्रेरितां ची नांवे लिखली आली हुती। 15 ते जको माये लारे बाता करे पलता, ओचे कनु हेक सोने लारे बणले आले नापणे चे कान्नै हुते। जाये लारे ओ शहर नु ते दरवाजा नु ते कंधे नु नाप सग़ता। 16 ते ओ शहर चौकोर बसला आला हुता ते ओची लम्बाई ते चौड़ाई बराबर हुती, ते ओणे वे कान्नै लारे ओ शहरा नु नापले, तां साढे सात साऔ कोस चा निकड़ला, ओची लम्बाई, ते चौड़ाई, ते ऊंचाई बराबर हुती। 17 बन्दा ची नाप लारे स्वर्ग़दूत ने नापले, ते हेक साऔ चवालीस हाथ निकड़ली। 18 ते ओ शहरा ची कंधे ची जुड़ाई यशब नांवा ची रतन ची हुती, ते शहर इसड़े शोद्ध सोने चा हुता, जा ते बल्ति साफ-सुथरे शीशे आलीकर हो। 19 ते ओ शहरा चा कंधा चा नीमा हर-तरहा चे बेशकीमती पत्थरा लारे सजाली गेली हुती, पेहली नीम यशब ची हुती, ङुजी नीम नीलमणि ची, तीजी लालड़ी ची, चौथी मरकत ची। 20 पाँचवी गोमेदक ची, छेवीं माणिक्य ची, सातवीं पीतमणी ची, आठवीं पेरोज ची, नवीं पुखराज ची, ङसवीं लहसनिए ची, ग्यारवीं धूम्रकान्त ची, ब़ाहरवीं याकूत ची। 21 ते ब़ारहा दरवाजी, ब़ारहा मोतीयां चे हुती, हेक-हेक दरवाजे, हेक-हेक मोतीयां लारे बणले आले हुते, ते शहरा ची सड़क साफ-सुथरे शीशे आलीकर शोद्ध सोने ची हुती। 22 ते मैं कुई ओचे मां मन्दर कोनी ङेखला, कांकि सर्वशक्तिमान प्रभु नरीकार, ते मैमणे ओचा मन्दर छै। 23 ते ओ शहरा मां सूरज ते चाँदा चे सोज़ले ची जरुरत कोनी। कांकि नरीकारा चे तेज लारे ओचे मां सोज़ले हुवे पले, ते मैमणे ओचा ङीवा छै। 24 ते जाति-जाति ची बन्दी ओचे सोज़ले मां टुरे-फिरे, ते धरती चे राजे आपणे आपणे खूबसूरती चा समान ओचे मां आणे। 25 ते ओची दरवाजी ङिहां नु कङी वी बन्द नी हुवे, ते कङी वी ओठे रात नी हुवी। 26 ते जाति-जाति ची बन्दी तेज ते धन सम्पत्ति चा समान ओचे मां आणे। 27 पर ओचे मां कुई अपवित्र चीज जा गन्दे काम करने आला, जा कूड़ घड़ने आला, कुई रीति लारे जा ना सग़ी, पर सेर्फ वे लौक जाई नांवे मैमणे ची जीवन ची किताबे मां लिखली आली छी। |
CC BY-NC-ND 4.0