प्रकाशितवाक्य 20 - ओङ राजपूतहजार साल 1 ते बल्ति मैं हेके स्वर्ग़दूता नु स्वर्ग़ा कनु उतरते ङेखले, जाये हाथा मां पताला ची कुंजी ते हेक बङा संगल हुता। 2 ते ओणे ओ अजगर नु, यानिकि पुराणे नाग़ा नु, जको इबलीस ते शैतान छै, पकड़ती कर हजार साला चे वास्ते संगला लारे ब़ांथी नाखले। 3 ते ओनु पताला मां नाखती कर ते ओचे उपर मौहर लाती ङिली, कि जब-तक हजार साल पुरे ना हुती जाओ ओ जाति-जाति चे लौका नु बल्ति कनु भरमा ना सग़ो, हजार साल पुरे हुवणे चे बाद थोड़ी जा देरी वास्ते ओनु बल्ति छोड़ले जई। 4 बल्ति मैं कोच्छ सिंहासन ङेखले, ते वांचे उपर लौक ब़ेसती रेहले, ते वानु फैंसला करने चा अधिकार ङिला गेला। तां वा लौका चीया आत्मा वी मैं ङेखलीया, जाई ठोङे वी ईशु ची ग़वाही ङेणे ते नरीकारा चे वचना ची वजह बाढली गेलती, ते जाणे ना ही ओ ङरावणे ढौरा ची, ते ना ही ओ मूर्ति ची पूजा करली हुती, ते ना ही ओची मौहर आपणे मत्था उपर ते हाथा उपर लवाली हुती। वे जीते हुती कर मसीह चे लारे हजार साला तक राज़ करते रेहले। 5 बाकि बन्दी हजार साल पुरे हुवणे तक बल्ति कनु जीती कोनी हुली। हा पेहला पुनरुत्थान छै। 6 वे धन्न ते पवित्र छी, जको पेहले पुनरुत्थान मां शामिल हुवे, इसड़ा लौका उपर ङुजी मौत उपर कुई अधिकार कोनी, पर वे नरीकार ते मसीह चे याजक हुवे, ते ओचे लारे हजार साला तक राज़ करे। शैताना ची हार 7 ते जिसे बेले हजार साल पुरे हुती जाये। तां शैताना नु कैदी महु छोड़ती ङिले जई। 8 ते ओ सारीया जातिया नु जको धरती चे चारो-तरफ रिही, जको गोग ते मागोग किहवावे, जाई गिणती समुन्दरा चे रेता आलीकर हुवी, याहनु भरमाती कर लड़ाई करने चे वास्ते भेले करी। 9 ते शैताना ची सारी सैना पुरी धरती उपर फैलती जई। ते नरीकारा चे पवित्र लौका चे डेरे ते प्यारे शहरा नु घेरती गिहे। पर जाखते स्वर्ग़ा कनु तले उतरती कर वानु भसम करती नाखी। 10 ऐचे बाद वांचा भरमाणे आला शैताना नु धधकते जाखते ची गन्धक ची झील मां भुकाले जई, जाये मां ऊं ङरावणे ढौर ते कूड़े भविष्यवक्ता वी हुवे, नाखती ङिले जई, सदा-मदा चे वास्ते वानु रात-ङिओ तड़फाले जई। संसार चे लौका चा न्यां 11 बल्ति मैं हेक बङा चिट्टा सिंहासन ते ओचे उपर जको ब़ेहला हुता ङेखले, जाये सामणे कनु धरती ते आसमान नासती गेले, पर वांचा किठी पता तक कोनी लाग़ला। 12 बल्ति मैं छोटे बङे सब मरला आला नु सिंहासन चे सामणे भिले आले ङेखले, ते किताबा खोड़लीया गेलीया, ते बल्ति हेक नेरी किताब खोड़ली गेली, यानि “जीवन ची किताब” ते जिंवे वां किताबा मां लिखले आले हुते, यूंही वांचे कामा चे अनुसार मरला आला चा न्यां करला गेला। 13 ते समुन्दरा ने वानु जको ओचे मां मरले हुते ङिले जती, ते मौत ने ते पताल ने वा मरला आला नु जको वांचे मां मरले हुते ङिले जती। ते वांचे महु हर-हेक चे कामा चे अनुसार वांचा न्यां करला गेला। 14 ते मौत ते पताल वी जाखते ची झील मां नाखले गेले। हा जाखते ची झील ही ङुजी मौत छै। 15 ते जाये काये नां “जीवन ची किताबे” मां लिखले आले कोनी मिड़ले, ओ जाखते ची झील मां नाखला गेला। |
CC BY-NC-ND 4.0