प्रकाशितवाक्य 14 - ओङ राजपूतआजाद लौका चे गीत 1 बल्ति मैं ङेखले कि माये सामणे सिय्योन पहाड़ा उपर मैमणे भिले। ते ओचे लारे हेक लख चवालीस हजार बन्दी छी वांचे मत्था उपर ओचे ते ओचे ब़ा चे नां लिखले आले छै। 2 ते स्वर्ग़ कनु मैं हेक इसड़ा शब्द सुणला, जको पाणीया चा पछाड़ा ते बदला चे गरजणे ची अवाजी आलीकर हुता। ते जको शब्द मैं सुणला, ओ इसड़ा हुता, मनाकि वीणा बजाणे आले जिंवे वीणा बजावी पले। 3 ते वे सिंहासन चे सामणे ते चऊं जीते जींया ते प्राचीना चे सामणे हेक इसड़े नवें गीत गावी भिलते, जको हेक लख चवालीस हजार बन्दा चे सिवाय जको धरती कनु मोल गेहती कर छुड़ाली गेली हुती सेर्फ वानु छोड़ती कर नेरे कुई वी ऊं गीत ना सीख सग़ले। 4 ये वे बन्दी छी यांणे कुई असतरी लारे आपणे आप नु गन्दे कोनी करले। कांकि वे कुंवारे हुते, ते जिठे-किठे मैमणे जते, वे बन्दी ओचे भांसु टुरती पड़ती। सारी इन्सानी जाति कनु मोल गेहती कर छुड़ाती गेले ते। वे नरीकारा चे ते मैमणे चे वास्ते रहड़ी चे पेहले फल हुते। 5 वाणे कङी वी कूड़ कोनी मारले हुते, वे बेकसूर हुते। तीन स्वर्ग़दूत 6 बल्ति मैं हेक नेरे स्वर्ग़दूता नु आसमाना चे आधे मां उङरते हुले ङेखले, जाये कनु धरती उपर रेहणे आला ची हर-हेक जाति, ते कोल्ल, ते भाषा, ते लौका नु सुणावणे वास्ते सनातन सुसमाचार हुता। 7 ते ओणे बङी अवाजी लारे केहले, “नरीकारा कनु ङरा ते ओची स्तुति करा। कांकि ओचे न्यां करने चा समय आती गेला, ते भज़न गांवा, ते जेह्णे स्वर्ग़ ते धरती ते समुन्दर ते पाणीया चे सोते बणाले।” 8 बल्ति ऐचे बाद हेक नेरा, ङुजा, स्वर्ग़दूत ईं केहता हुला आला, “ढेती गेला, ओ बङा बेबीलोन शहर ढेती पला, जेह्णे आपणे व्यभिचार ची भयानक मदिरा सारीया जातिया नु पिलाली।” 9 बल्ति तीजा स्वर्ग़दूत बङी अवाजी लारे हा केहता हुला आला कि, “जको कुई ओ ङरावणे ढौरा ची ते मूर्ति ची पूजा करे, ते आपणे मत्थे जा आपणे हाथा उपर ओची मौहर ची छाप लवावी, 10 ते ओ नरीकारा चे गुस्से ची मदिरा जको मुंगरा मां नाखली गेली पीयें, ते पवित्र स्वर्ग़दूता चे सामणे, ते मैमणे चे सामणे जाखते ते गन्धक चे दर्दा मां पड़ला रिही। 11 ते वांचे दर्दा चा धूंआ हमेशा तक चवीता रिही, ते जको ओ ङरावणे ढौरा ची ते मूर्ति ची पूजा करी, ते जको ओचे नांवा ची मौहर लवावे, वानु रात-ङिओ चैन नी मिली।” 12 पवित्र लौका चा सब्र ऐचे मां छै, जको नरीकारा ची आज्ञा नु मने, ते ईशु उपर विश्वास राखी। 13 ते मैं स्वर्ग़ कनु हा शब्द सुणला कि, “लिखती गे, जको बन्दी प्रभु मां मरली, वे हमा कनु धन्न छी।” आत्मा किहे, “हां, हाओ ठीक छै। वानु आपणी मेहनत करने उपर हमा आराम मिली कांकि वांचे कर्म, वांचे लारे छी।” धरती ची रहड़ बाढणी 14 बल्ति मैं ङेखले कि माये सामणे ओठे हेक चिट्टा बदल हुता। ते ओ बदला उपर हेक बन्दे ब़ेहले हुते जको इन्साना चे पूता आलीकर ङिसे पलता। जाये ठोङा उपर सोने चा मुग़ट ते हाथा मां तेज धारी ची ङातरी छै। 15 बल्ति हेक नेरे स्वर्ग़दूता ने मन्दरा महु निकलती कर ओनु, जको बदला उपर ब़ेहला हुता, बङी अवाजी लारे केहले, “आपणी ङातरी चती कर रहड़ी नु बाढणे ची तियारी कर, कांकि रहड़ बाढणे चा समय आती गेला। ऐवास्ते कि धरती ची रहड़ पकती चुकली।” 16 तां जको बदला उपर ब़ेहला हुता, ओणे आपणी ङातरी चलाली ते धरती ची रहड़ बाढती गेली। 17 बल्ति हेक नेरा स्वर्ग़दूत मन्दरा महु निकड़ला, जको स्वर्ग़ा मां छै, ते ओचे कनु वी तेज धारी ची ङातरी हुती। 18 बल्ति हेक नेरा स्वर्ग़दूत, जानु जाखते उपर अधिकार हुता, वेदी महु निकड़ला, ते जाये कनु तेज धारी ची ङातरी हुती, ओनु ऊंची अवाजी लारे केहले, “आपणी तेज धारी ची ङातरी लारे धरती चे अंगूरा चे ग़ुच्छे बाढती गे, कांकि यिचे अंगूर पकती चुकले।” 19 ते ओ स्वर्ग़दूता ने धरती उपर आपणी ङातरी चलाली, ते धरती चे अंगूरा नु बाढती कर वानु नरीकारा चे खतरनाक गुस्से चे बङे कुण्डे मां नाखती ङिले। 20 अंगूरा नु शहरा चे ब़ाहरु ओ कुण्डे मां निचोड़ती गेले, ते ओ कुण्डे महु इतने लुहीं निकड़ले कि जितनी घोड़ा ची लगाम रिहे वांची बराबरी तक पुज़ती गेले ते लगभग तीन साऔ किलोमीटर तक बेहती गेले। |
CC BY-NC-ND 4.0