प्रकाशितवाक्य 11 - ओङ राजपूत

ङोन ग़वाह

¹ ते मनु नापणे वास्ते हेक कान्‍नै ङिले, ते केहणी केहले, “ऊठ, नरीकारा चा मन्दर ते वेदी नु नापती गे, ते ओचे मां जको बन्दी महिमा करी पली वानु गिणती गे।

² पर मन्दरा चे ब़ाहर चा बेहड़ा छोड़ती ङे, ओनु ना नाप, कांकि ओ नेरीया जातिया नु ङिला गेला, ते वे पवित्र शहरा नु ब़ियालीस मेहना तक लताड़े।

³ ते मैं आपणे ङुंहु ग़वाहा नु हा अधिकार ङिही, कि वे ब़ोरी ची ओढ़णी घालती कर हेक हजार ङोन साऔ साठ ङिहां तक भविष्यवाणी करे।”

⁴ ये ग़वाह ङोन जैतून ची ब़ूटी ते ङुहुं ङीवा चे जाले छी जको हा ङिखाणी, जको धरती उपर राज़ करने आले प्रभु नरीकार चे सामणे स्वर्ग़ा मां भिले रिही वी।

⁵ ते अगर कुई वानु नुकसान पुचाणे चाहवे तां, ते वांचे मुँहा कनु जाखते निकलती कर वानु भसम करती नाखे, ते अगर वानु कुई नुकसान पुचाणे चाहवे, तां जरुर ही येही रीति लारे मारती नाखले जई।

⁶ याहनु आसमाना नु बन्द करने चा अधिकार छै, कि वांची भविष्यवाणी चे ङिहां मां मिंही ना बरसो, ते वानु सारे पाणीया उपर अधिकार छै, कि ओनु लुहीं बणाओ, ते जब-जब चाहो धरती चे उपर हर-तरहा ची मुसीबत आणो।

⁷ ते जिसे बेले वे आपणी ग़वाही ङिती गिहे, ते ऊं ङरावणे ढौर जको पताल कोण्ड महु निकली, वांचे लारे लड़ती कर ओ जीतती जई, ते वानु मारती नाखी।

⁸ ते वांचीया लाशा ओ बङे शहरा चे चौका मां पलीया रिहे, जिठे वांचा प्रभु वी क्रूसा उपर चढ़ाला गेला हुता। ऐ शहरा नु ऐची बुराई ची वजह कनु, आत्मिक रूपा लारे सदोम ते मिस्र चे नांवा लारे वी हकरवीजे।

⁹ ते सारे लौक, ते कोल्‍ल, ते भाषा, ते जातिया चे लौक वांचीया लाशा नु साढे तीन ङिहां तक ङेखते रिहे, ते वांचीया लाशा नु कब्रा मां मेहलु नी ङिये।

¹⁰ ते धरती चे रेहणे आले लौक, वांचे मरणे लारे खुशी मनावे ते खौश निहाल हुती जाये, ते हेके ङुजे सनु भेंट भेज़े, कांकि जा ङोन भविष्यवक्‍ता ने धरती उपर रेहणे आला लौका उपर मुसीबत आणली हुती।

¹¹ ते साढे तीन ङिहां चे बाद नरीकारा ची ओर कनु जीवन ची आत्मा वांचे मां घिरती गेली, ते वे आपणे पग़्ग़ा चे दमा उपर भिले रेहती गेले, ते वानु जको ङेखी भिलते ले वे ब़ोहत घणे ङरती गेले।

¹² ते वानु स्वर्ग़ा कनु हेक बङा साङ सुणीला कि, “इठे उपर आवा।” हा सुणती कर वे बदला उपर सवार हुती कनु स्वर्ग़ा सनु चाह्‍ले गेले ते वांचे बैरी वानु जते ङेखते रेहले।

¹³ बल्ति ओही बेले हेक बङा भूकम्प आला, ते शहरा चा ङसवां हेंस्सा ढेती पला, ते ओ भूकम्प लारे सात हजार बन्दी मरती गेली, ते जको बाकि बन्दी बचली वे ङरती गेली, ते स्वर्ग़ा चे नरीकारा ची महिमा करली।

¹⁴ ङुजी आफत बीतती चुकली, ङेखा, तीजी आफत ब़ोहत जल्दी आणे आली छै।

सातवीं तुरही चे बजणे

¹⁵ ते जिसे बेले सातवें स्वर्ग़दूता ने तुरही बजाली, ते स्वर्ग़ा महु इसड़ी तेज अवाज आऊं लाग़ली कि, “हमा जग़त चा राज़ हमा अम्चे प्रभु चा छै, ते ओचे मसीह चा हुती गेला, ते हमेशा तक यानिकि युगानयुग तक राज़ करी।”

¹⁶ ते चौबीस प्राचीन जको नरीकारा चे सामणे आपणे आपणे सिंहासन उपर ब़ेहले ते, मुँहा बल ढेती कर नरीकारा नु ङण्डवत करती कर,

¹⁷ हा किहुं लाग़ले, “हे सर्वशक्‍तिमान प्रभु नरीकार, जको छै, ते जको हुता, अम्ही दुधा धन्यवाद करु पले, कि तु आपणी बङी सामर्थ नु कामा मां गेहती कर राज़ करला।

¹⁸ ते नेरीया जातिया ने गुस्सा करला, ते दुधा प्रकोप आती पड़ला, ते ओ समय आती पुज़ला, कि मरला आला चा न्यां करला जाओ, ते दुधे दास भविष्यवक्‍ता ते पवित्र लौका नु ते वां छोटे बङा नु जको दुधे नांवा लारे ङरी, बदला ङिला जाओ। ते धरती चे बिगाड़ने आले नाश करले जाओ।”

¹⁹ ते नरीकारा चा मन्दर जको स्वर्ग़ा मां छै, ओ खोड़ला गेला, ते ओचे मन्दरा मां ओचे वायदे ची सन्दूक ङिसली, ते बिजलीया ते शब्द ते गरजण ते भूकम्प हुले, ते भयानक बङे-बङे ओले ढेले।