प्रकाशितवाक्य 1 - ओङ राजपूत1 ईशु मसीह चा प्रकाशितवाक्य, जको ओनु नरीकारा ने ऐवास्ते ङिला कि आपणे दासा नु वे बाता, जाये जल्दी हुवणे जरुरी छै ङिखाणो। ओणे आपणे स्वर्ग़दूत नु भेज़ती कर ओचे जरिये आपणे दास यूहन्ना नु बावड़ले, 2 जेह्णे नरीकारा चे वचन ते ईशु मसीह ची ग़वाही, यानिकि जको कोच्छ ओणे ङेखले हुते ओची ग़वाही ङिली। 3 धन्न छी वे लौक जको ये भविष्यवाणी चे वचना नु पढ़े, ते वे जको सुणे ते ऐचे मां लिखलीया आलीया बाता नु मने, कांकि समय गोढु छै। कलीसिया चे नांवे यूहन्ना चा सनेसा 4 यूहन्ना ची ओर कनु आसीया चीया सात कलीसिया चे नांवे: ओची ओर कनु जको छै ते जको हुता ते जको आणे आला छै, ते वां सात आत्मा ची ओर कनु जको ओचे सिंहासन चे सामणे छी, 5 ते ईशु मसीह चे तरफु जको भरोसेमन्द ग़वाही ते मरले आला महु जीता हुवणे आला महु पलेठी चा ते धरती चे राजा चा हाकिम छै तम्हानु अनुग्रह ते शान्ति मिलती रिहो। ओ अम्चे लारे प्रेम राखे ते ओणे आपणे लुहींया लारे अम्हानु पापा कनु छुड़ाले छै। 6 ते अम्हानु हेक राज़ ते आपणे ब़ा नरीकारा चे वास्ते याजक वी बणाती ङिले, ओची महिमा ते पराक्रम युगानयुग हुती रिहो। आमीन। 7 ङेखा, ओ बदला चे लारे आणे आला छै, ते हर हेक आँख ओनु ङेखी, बल्कि जेह्णे ओनु सुराखे करली हुती वे वी ओनु ङेखे, ते धरती चे सारे कोल्ल ओची वजह कनु छात्ती कोट्टे। हांआ। आमीन। 8 प्रभु नरीकार, जको छै ते जको हुता ते जको आणे आला छै, जको सर्वशक्तिमान छै, ईं किहे, “मैं ही अल्फा ते ओमेगा छै।” यूहन्ना नु मसीह चा दर्शन 9 मैं यूहन्ना जको तम्चा भऊ, ते ईशु मसीह चे क्लेश, ते राज़ ते सब्रा मां तम्चा भईवाल छै, नरीकारा चे वचन ते ईशु ची ग़वाही ची वजह कनु पतमुस चे टापू मां मनु भेज़ले गेले हुते। 10 मैं प्रभु चे ङिओ पवित्र आत्मा मां आती गेला, ते आपणे भांसु तुरही जिसड़ी बङी अवाज ईं केहते सुणले, 11 “जको कोच्छ तु ङेखी पला ओनु किताबे मां लिखती कर साता कलीसिया चे नांवे भेज़ती ङे यानि इफिसुस ते स्मुरना ते पिरगमुन ते थुआतीरा ते सरदीस ते फिलदिलफिया ते लौदीकिया नु।” 12 बल्ति मैं ओनु जको माये लारे ब़ोले पलता ङेखणे वास्ते आपणे मुँह फेरले ते भांसु घूमती कर मैं सोने चे सात ङीवा चे जाले ङेखले, 13 ते वां जाला चे आधे मां इन्साना चे पूता सिरखरे हेक मर्दा नु ङेखले, जको पग़्ग़ा तक ओढ़णी घाले हुले, ते छात्ती उपर सोने चा पट्टा ब़ांहला आला हुता। 14 ओचे ठोङा चे माल चिट्टी ऊन बल्कि बर्फे आलीकर सुथरे हुते ते ओचीया आँख जाखते ची लाट आलीकर हुतीया। 15 ओचे पग़्ग़ खरे पित्तला आलीकर हुते जिंवे मनती गिहा भट्टी मां तपाले गेले हो ते ओची अवाज घणे पाणीया चे खड़कारा आलीकर हुती। 16 ओ आपणे सज़्ज़े हाथा मां सात तारे चले आला हुता ते ओचे मुँहा महु तेज ङुंहु धारी तलवार निकले पलती। ओचे मुँह इसड़े चमके पलते जिंवे सूरज तेज चिटके आलीकर चमकेवे। 17 जिसे बेले मैं ओनु ङेखले तां ओचे पग़्ग़ा उपर मुड़दे आलीकर ढेती पला। ओणे माये उपर आपणा सज़्ज़ा हाथ मेहलती कर केहले, “ना ङर। मैं पेहला ते आखरी छै। 18 “मैं ओही छै जाये कनु जीवन छै। पेहले मैं मरती गेलता ते हमा ङेख मैं युग-युग जीता छै, ते मौत ते अधोलोक चीया कुंजीया माये ही गोढु छी। 19 ऐवास्ते जको बाता तु ङेखलीया ते जको बाता हुवी पलीया ते जको बाता ऐचे बाद हुवणे आलीया छी वां सब नु लिखती गे। 20 यानि वां सात तारा चा भेद जानु तु माये सज़्ज़े हाथा मां ङेखले हुते, ते वे सात सोने चे ङीवा चा भेद वे सात तारे सात कलीसिया चे दूत छी, ते वे सात ङीवे सात कलीसिया छी। |
CC BY-NC-ND 4.0