मरकुस 14 - ओङ राजपूतईशु ची मौत ची योजना ( मत्ती 26:1–5 ; लूका 22:1 , 2 ; यूहन्ना 11:45–53 ) 1 ङोन ङिहां चे बाद फसह ते अखमीरी रोटी चा तेंहवार हुवणे आला हुता। प्रधान याजक ते शास्त्री ये बाते ची खोज मां हुते कि ओनु किवें धोक्के लारे पकड़ती कर मारती नाखु, 2 पर किही पलते, “तेंहवारा चे ङिओ, कङी इसड़े ना हो कि लौका मां फसाद हुती जाओ।” ईशु उपर इत्र नाखला ( मत्ती 26:6–13 ; यूहन्ना 12:1–8 ) 3 जिसे बेले ईशु बैतनिय्याह शहरा मां शमौन कोहड़ी चे घरा मां रोटी खाणे वास्ते ब़ेहला हुता, तब हेक असतरी संगमरमर चे ठांवा मां जटामांसी चा बेशकीमती शोद्ध इत्र चती कर आली, ते ठांवा नु भान्ती कर ओचे ठोङा उपर रेड़ती ङिला। 4 पर कुई-कुई आपणे मना मां रिसाती कर किहुं लाग़ले, “ऐचा कां सत्यानास करला गेला? 5 कांकि हा इत्र तां तीन साऔ चान्दी चे सिक्का कनु ज्यादा कीमती मां बेचला जा सग़ेला, ते कंगाला मां बांटला जा सग़ेला।” ते वे विनु दड़काऊं लाग़ती गेले। 6 ईशु ने केहले, “विनु छोड़ती ङिया, विनु कां सतावा पले? विणे माये लारे भलाई करली। 7 कंगाल तम्चे लारे सदा रिही, ते तम्ही जब चाहवा तब वांची भलाई कर सग़ा, पर मैं तम्चे लारे सदा नी रिही। 8 जको कोच्छ वा कर सग़ली, विणे करले, विणे माये दफनाले जाणे ची तियारी मां पेहले कनु माये शरीर उपर इत्र मसड़ला। 9 मैं तम्हानु सच्च किहे पला कि सारे संसारा मां जिठे-किठी सुसमाचार प्रचार करला जई, ओठे विचे ऐ कामा ची चर्चा वी विची यादगिरी मां करली जई।” यहूदा इस्करियोती चे ईशु नु पकड़ावणे ( मत्ती 26:14–16 ; लूका 22:3–6 ) 10 तब यहूदा इस्करियोती जको ब़ारहा चैला महु हेक हुता, प्रधान याजका चे गोढु गेला कि ओनु वांचे हाथ पकड़वाती ङियो। 11 वे ईं सुणती कर खौश हुले, ते ओनु रुपये ङेणे मनती गेले, ते ओ मौका सोधु लाग़ला कि ओनु किवें करती पकड़वावे। चैला चे लारे फसह चा तेंहवार ( मत्ती 26:17–25 ; लूका 22:7–14 , 21–23 ; यूहन्ना 13:21–30 ) 12 अखमीरी रोटी चे तेंहवारा चे पेहले ङिओ, जाये मां वे फसह चा बलिदान करते, ओचे चैला ने ओकनु पूछले, “तु किठे चाहवी कि अम्ही जती कर दुधे वास्ते फसह खाणे ची तियारी करु?” 13 ओणे आपणे चैला महु ङुंहु नु ईं केहती कर भेज़ले, “शहरा मां जावा, ते हेक बन्दे पाणीया चा घड़ा चले हुले तम्हानु मिली, तम्ही ओचे भांसु हुती पड़जा। 14 ते ओ जिसे घरा मां जाये, ओ घरा चे मालिका नु केहजा, ‘गुरु किहे पलता कि माये मेहमान खाने किठे छै जिठे मैं आपणे चैला लारे फसह चा भोज़ खई?’ 15 ओ तम्हानु हेक सजला सजाला, तियार करला आला बङा चौब़ारा ङिखाणती ङी, अम्चे वास्ते उठी तियारी करा।” 16 चैले निकलती कर शहरा आले, ते जिंवे ओणे वानु केहले हुते, उसड़े ही ङेखले,ते फसह चा भोज़ तियार करला। 17 जिसे बेले आथण हुले, तां ईशु ब़ारहा चे लारे आला। 18 जिसे बेले वे ब़ेसती खाणे खई पलते, तां ईशु ने केहले, “मैं तम्हानु सच्च किहे पला कि, तम्चे महु हेक, जको माये लारे खाणे खाये पला, मनु धोक्के लारे पकड़वावी।” 19 वांचे उपर उदासी आती गेली ते ये वे हेक-हेक करती कर ओनु किहुं लाग़ले, “का ओ मैं छै?” 20 ओणे वानु केहले, “ओ ब़ारहा महु हेक छै, जको माये लारे थाली मां हाथ नाखली ब़ेहला। 21 कांकि मैं इन्साना चा पूत जिसड़े माये वास्ते लिखले गेले, जाये ही पला, पर ओ इन्साना उपर हाय! जाये जरिये मैं इन्साना चा पूत पकड़वाला जई। अगर ओ इन्साना चा जनम ही ना हुवीया, तां ओचे वास्ते भले हुते।” प्रभु भोज़ ( मत्ती 26:26–30 ; लूका 22:14–20 ; 1 कुरिन्थियां 11:23–25 ) 22 जिसे बेले वे खई पलते, ईशु ने रोटी चली, ते आशीष मांगती कर भांली, ते वानु ङिली ते केहले, “गिहा, हा माई देह छै।” 23 बल्ति ओणे मुंगर चती कर धन्यवाद करला, ते वानु ङिला, ते वां सारा ने ओचे महु पिले। 24 ते ओणे वानु केहले, “ईं वाचा चे माये ऊं लुहीं छै, जको ब़ोहता वास्ते बाहले जाये। 25 मैं तम्हानु सच्च किहे पला कि अंगूरा चा रस ओ ङिओ तक कङी नी पिही, जब तक नरीकारा चे राज़ मां नवां ना पीयें।” 26 बल्ति वे भज़न गाती कर जैतून चे पहाड़ा उपर चाह्ले गेले। पतरस चे इन्कार ची भविष्यवाणी ( मत्ती 26:31–35 ; लूका 22:31–34 ; यूहन्ना 13:36–38 ) 27 ईशु ने वानु केहले, “तम्ही सारे जणे ठोकर खावा, कांकि पवित्रशास्त्र मां लिखले पले, “ ‘मैं आजड़ीया नु मारी, ते भेङा इंगे-ऊंगे हुती जाये।’ 28 “पर मैं आपणे जीते हुवणे चे बाद तम्हा कनु पेहले गलील नु जई।” 29 पतरस ने ओनु केहले, “अगर सब ठोकर खाओ तां खाओ, पर मैं ठोकर नी खई।” 30 ईशु ने ओनु केहले, “मैं तनु सच्च किहे पला कि आज़ ही येही राती नु कूकड़े चे ङोन वारी बांग ङेणे कनु पेहले, तु तीन वारी माया इन्कार करती गिहे।” 31 पर पतरस ने होर वी जोर ङिती कर केहले, “अगर मनु दुधे लारे मरणे वी पड़ो, तांवी मैं दुधे कनु कङी नी मुकरी।” यूं करती नेरा सारा ने वी केहले। गतसमनी चे बागा मां ईशु ची हेकले मां प्राथना ( मत्ती 26:36–46 ; लूका 22:39–46 ) 32 बल्ति वे गतसमनी नांवा ची हेक जग़हा मां आले ते ओणे आपणे चैला नु केहले, “इठी ब़ेहले रेहजा, जब तक मैं प्राथना करे।” 33 ते ईशु पतरस ते याकूब ते यूहन्ना नु आपणे लारे गेहली गेला, ते ब़ोहत ही उदास ते बैचेन हुं लाग़ला। 34 ते वानु केहले, “माये मन ब़ोहत उदास छै, इठे तक कि मैं मरणे उपर छै, तम्ही इठी रुका, ते जाग़ते रिहा।” 35 बल्ति ओ थोड़ा उग़ते बढ़ला ते भोंये उपर ढेती कर प्राथना करु लाग़ला कि अगर हो सग़े तां हा घड़ी माये उपरु टलती जाओ, 36 ते केहले, “हे ब़ा, हे पिताजी, दुधे कनु सब कोच्छ हो सग़े, ऐ मुंगरा नु माये कनु हटाती गे। तां वी जिसड़े मैं चाहवे उसड़े ना, पर जको तु चाहवी उसड़े ही हो।” 37 बल्ति ओ चैला चे गोढु आतीकर वानु नूहले आले ङेखले ते पतरस नु केहले, “हे शमौन, तु नूहला पला? का तु हेक घड़ी वी ना जाग़ सग़ला? 38 जाग़ते रिहा ते प्राथना करते रिहा कि तम्ही परीक्षा मां ना पड़ा। आत्मा तां तियार छै, पर शरीर कमजोर छै।” 39 ते ओ बल्ति चाह्ला गेला ते वां शब्दा मां प्राथना करली। 40 तब ओणे आती कर वानु बल्ति नूहले आले ङेखले, कांकि वांचीया आंखी नीङे लारे भरलीया पलतीया, ना जाणते कि ओनु का उत्तर ङिऊं। 41 बल्ति तीजा वारी आती कर वानु केहले, “हमा नूहले रिहा ते आराम करा, ब़स घड़ी आती पुज़ली छै, ङेखा, मैं इन्साना चा पूत पापीया चे हाथु पकड़वाला जाणे उपर छै। 42 ऊठा, चाह्ला, ङेखा, माया पकड़ावणे आला गोढु आती पुज़ला।” ईशु नु कैदी बणाले गेले ( मत्ती 26:47–56 ; लूका 22:47–53 ; यूहन्ना 18:3–12 ) 43 ईशु ईं किहे ही पलता कि यहूदा जको ब़ारहा चैला महु हेक हुता, आपणे लारे प्रधान याजका ते शास्त्रीया ते बङका चे तरफु हेक बङी भीड़ गेहती कर तुरन्त आती पुज़ला, जको तलवारा ते ङांगा चली आले। 44 ओचे पकड़ावणे आले ने वानु हा इशारा ङिला हुता, “जानु मैं मिठ्ठी ङिही ओही छै, ओनु पकड़ती गेहजा ते जत्तन लारे गेहली जजा।” 45 ओ आला, ते तुरन्त ईशु चे गोढु जती कर केहले, “हे रब्बी” ते ओनु ब़ोहत मिठ्ठीया ङिलीया। 46 तब वाणे ईशु चे उपर हाथ नाखती कर ओनु पकड़ती गेले। 47 वांचे महु जको गोढु भिले हुते, हेके तलवार छिकती कर महायाजक चे दासा उपर चलाली, ते ओचा कान उङारती नाखला। 48 ईशु ने वानु केहले, “का तम्ही ङाकु जाणती कर मनु पकड़ने वास्ते तम्ही तलवारा ते ङांगा चती कर निकड़ले ? 49 मैं हर ङिओ मन्दरा मां तम्चे लारे ब़ेसती कर उपदेश ङिता, ते तब तम्ही मनु कोनी पकड़ले, पर ईं सब ऐवास्ते हुले कि पवित्रशास्त्र चा बाता पुरीया हो।” 50 ऐचे उपर सारे चैले ईशु नु छोड़ती कर द्रोड़ती गेले। 51 हेक जवान शरीरा उपर सेर्फ चादर लपेटती कर ईशु चे भांसु आवे पलता, लौका ने ओनु पकड़ने चाह्ले। 52 पर ओ आपणी चादर छोड़ती कर उघाड़ा नासती गेला। महा पंचेती मां ईशु ची पेशी ( मत्ती 26:57–68 ; लूका 22:54 , 55 , 63–71 ; यूहन्ना 18:13 , 14 , 19–24 ) 53 बल्ति वे ईशु नु महायाजक चे गोढु गेहती गेले। ते सब प्रधान याजक ते बङके ते शास्त्री ओचे इठे भेले हुती गेले। 54 पतरस दूर ही दूर ओचे भांसु-भांसु महायाजक चे बेहड़े चे भीतर तक गेला, ते पाहरेदारा लारे ब़ेसती कर जाखते सेकु लाग़ती गेला। 55 प्रधान याजक ते सारी महासभा ईशु नु मारती नाखणे वास्ते ओचे विरोध मां कूड़ी ग़वाही ची खोज मां हुते, पर कोनी मिड़ली। 56 कांकि ब़ोहत से ओचे विरोध मां कूड़ी ग़वाही ङी पलते, पर वांची ग़वाही हेक जिसड़ी कोनी हुती। 57 बल्ति कोच्छ लौका ने खड़े हुती कर ओचे विरोध मां हा ग़वाही ङिली, 58 “अम्ही ऐनू ईं केहते सुणले, ‘मैं ऐ हाथा चे बणाले आले मन्दरा नु ढाती नाखी ते तीन ङिहां मां ङुजा बणावी, जको हाथा लारे ना बणला हो।’ ” 59 ते यांचे महु वी वांचीया ग़वाहीया हेके जिसड़ीया कोनी हुतीया। 60 तब महायाजक ने बीच मां खड़े हुती कर ईशु कनु पूछले, “तु कुई उत्तर ना ङी? ईं लौक दुधे विरोध मां का ग़वाही ङी पले?” 61 पर ईशु चोप रेहला। ओणे कुई उत्तर कोनी ङिला। महायाजक ने ओकनु बल्ति पूछले, “का तु परमधन्य चा पूत मसीह छी?” 62 ईशु ने केहले, “मैं छै, ते तम्ही मैं इन्साना चे पूता नु सर्वशक्तिमान चे सज़्ज़े पासु ब़ेहले ते आसमाना चे बदला लारे आते ङेखा।” 63 तब महायाजका ने आपणी ओढ़णी फाड़ली ते केहले, “हमा अम्हानु ग़वाह ची नेरी का जरुरत छै? 64 तम्ही निन्दा सुणली। तम्ची का राये छै?” वां सब ने केहले कि हा मरणे चे लायक छै। 65 बल्ति कईयां ने तां ओचे उपर थूकले, ते कईयां ने ओचे मुँह ढकले ते ओनु मुक्किया मारलीया, ते ओनु किहुं लाग़ले, “भविष्यवाणी कर!” ते पाहरेदारा ने ओनु पकड़ती कर थप्पड़ मारले। पतरस ने ईशु नु इन्कार करले ( मत्ती 26:69–75 ; लूका 22:56–62 ; यूहन्ना 18:15–18 , 25–27 ) 66 जब पतरस तले बेहड़े मां हुता, तां महायाजक ची दासीया महु हेक ओठे आली, 67 ते पतरस नु जाखते सेकते ङेखती ओनु बङे ध्यानारीत रीत ङेखले ते किहुं लाग़ली, “तु वी तां ईशु नासरी चे लारे हुता।” 68 ओ मुकरती गेला ते केहले, “मैं ना ही जाणे ते ना ही समझे कि तु का किही पली।” बल्ति ओ ब़ाहर पोड़ीया मां गेला, ते कूकड़े ने बांग ङिली। 69 वे दासी ने ओनु ङेखती कर वानु जको गोढु भिले हुते, बल्ति किहुं लाग़ली, “हा वांचे महु हेक छै।” 70 पर ओ बल्ति मुकरती गेला। थोड़ी देर बाद वाणे जको ओठे भिले हुते बल्ति पतरस नु केहले, “सच्चमां तु वांचे महु हेक छी, कांकि तु गलीली वी छी।” 71 तब ओ कोसणे ते कसम खऊं लाग़ला, “मैं ओ इन्साना नु, जाई तम्ही चर्चा करा पले,ना जाणी।” 72 बल्ति तुरन्त ङुजी वारी कूकड़े ने बांग ङिली। पतरस नु वा बात जको ईशु ने ओनु केहली हुती याद आली, “कूकड़े चे ङोन वारी बांग ङेणे कनु पेहले तु तीन वारी माया इन्कार करे।” ते ओ ये बाते नु सोचती कर रोऊं लाग़ला। |
CC BY-NC-ND 4.0