लूका 10 - ओङ राजपूत

ईशु ने सत्तर चैला नु भेज़ले

¹ यां बाता चे बाद प्रभु ईशु ने सत्तर नेरे चैला नु नियुक्‍त करले, ते जिसे-जिसे शहरा ते जग़हा नु ओह आप जाणे आला हुता, उठे वानु ङोन-ङोन करती कर आपणे आग़ु भेज़ले

² ओणे वानु केहले, “पकले खेत ब़ोहत छी, पर मजदूर थोड़े छी, ऐवास्ते खेता चे मालिका कनु बिनती करा कि ओ आपणे खेता नु बाढणे वास्ते मजदूर भेज़ती ङियो।

³ जावा, ङेखा, मैं तम्हानु भेङा आलीकर भेड़िया चे बीच मां भेज़े पला

⁴ ऐवास्ते ना ब़टुवा, ना झोली, ना जुत्तीया चवा, ते ना मार्ग़ा मां कानु नमस्कार करा।

⁵ जिसे कुई घरा मां जावा, पेहले किहा, ‘ऐ घरा मां शान्ति बणली रिहो।’

⁶ अगर उठे तम्ची शान्ति चे लायक हुवे, तां तम्ची शान्ति वांचे उपर पुज़ी, ना तां तम्चे गोढु वापिस आती जई।

⁷ ओही घरा मां रिहा, ते जको कोच्छ वाकनु मिले, ऊंही खावा-पिया, कांकि मजदूरा नु आपणी मजदूरी मिलणी चाही छै, घर-घर ना फिरजा।

⁸ जिसे शहरा मां जावा, ते उठले लौक तम्हानु टिकावे, तम्चे वास्ते कद्दर-भाव लारे जको कोच्छ सामणे मेहले जाओ ऊंही खाजा।

⁹ उठले बिमारा नु ठीक करा ते वानु किहा, ‘नरीकारा चा राज़ तम्चे गोढु आती पुज़ला।’

¹⁰ पर जिसे शहरा मां जावा, ते उठले लौक तम्हानु ग्रहण ना करो, तां वांचे बजारा मां जती कर किहा,

¹¹ ‘तम्चे शहरा ची धूड़ वी, जको अम्चे पग़्ग़ा नु लाग़ली आली छै, अम्ही तम्चे सामणे छडंकु पले, तां वी तम्ही ईं जाणती गिहा कि नरीकारा चा राज़ तम्चे गोढु आती पुज़ला।’

¹² मैं तम्हानु किहे पला कि ओ ङिओ ओ शहरा ची दशा कनु सदोम ची दशा घणी सेहणे चे लायक हुवी।

अविश्‍वासी शहरा पर हाय!

¹³ “हाय खुराजीन! हाय बैतसैदा! जको सामर्थ ची कामे तम्चे मां करली गेली, अगर वे सूर ते सैदा मां करले जईया, तां उठले लौक टाट ओढ़ती कर, ते कैरी मां ब़ेसती कर वे कङकणे मन फिराती गिहा

¹⁴ पर न्यां चे ङिओ तम्ची दशा कनु सूर ते सैदा ची दशा घणी सेहणे चे लायक हुवी।

¹⁵ ते हे कफरनहूम, का तु स्वर्ग़ तक ऊंचा करला जाये? तु तां अधोलोक तक तले जाये।

¹⁶ “जको तम्ची सुणे, ओ माई सुणे, ते जको तम्हानु तोच्छ जाणे, ओ मनु तोच्छ जाणे, ते जको मनु तोच्छ जाणे, ओ माये भेज़णे आले नु तोच्छ जाणे।”

सत्तर चैला चे पुठे आणे

¹⁷ वे सत्तर खुशी लारे पुठे आले ते किहुं लाग़ले, “हे प्रभु, दुधे नांवा लारे दुष्टात्मा वी अम्चे बसा मां छी।”

¹⁸ ईशु ने वानु केहले, “मैं शैताना नु बिजली चे समान स्वर्ग़ा कनु तले ढेते ङेखे पलता।

¹⁹ ङेखा, मैं तम्हानु नाग़ ते बिच्छुवा नु लताड़ने चा, ते दुश्मना ची सारी सामर्थ चे उपर अधिकार ङिला, ते कुई चीजी लारे तम्हानु कुई नुकसान नी हुवी।

²⁰ तां वी ऐवास्ते खौश ना हो, कि आत्मा तम्चे बसा मां छै, पर ये बाते कनु खौश हो, कि तम्चे नां स्वर्ग़ा उपर नरीकारा ने लिखले।”

ईशु ची खुशी

²¹ ओही बेले ईशु पवित्र आत्मा मां हुती कर खुशी लारे भरीती गेला, ते केहले, “हे ब़ा, स्वर्ग़ ते धरती चा प्रभु, मैं दुधा धन्यवाद करे पला कि तु यां बाता नु ज्ञानीया ते समझदारा कनु लुकाती राखलीया, ते ब़ाला उपर प्रकट करलीया। हव्वे, हे ब़ा, कांकि तनु ईं आच्छे लाग़ले।

²² “माये ब़ा ने मनु सब कोच्छ सोंपती ङिले, ते कुई ना जाणी कि पूत कूण छै, सेर्फ ब़ा, ते ब़ा कूण छै, ईं वी कुई ना जाणी, सेर्फ पूता चे, ते ओ जाये उपर पूत ओनु प्रकट करना चाहवे।”

²³ तब चैला ची ओर मुड़ती कर हेकले मां केहले, “धन्‍न छी वे आंखी, जको ये बाता जको तम्ही ङेखा वी, जको ङेखी।

²⁴ कांकि मैं तम्हानु किहे पला कि ब़ोहत से भविष्यवक्‍ता ते राजा ने चाह्‍ले कि जको बाता तम्ही ङेखा पले, ङेखो, पर कोनी ङेखलीया, ते जको बाता तम्ही सुणा पले, सुणो, पर कोनी सुणलीया।”

दयालु सामरी ची मिसाल

²⁵ ते ङेखा, हेक व्यवस्थापक ऊठला ते ईं केहती कर ओची परीक्षा करु लाग़ला, “हे गुरु, अनन्त जीवन चा वारिस हुवणे वास्ते मैं का करे?”

²⁶ ईशु ने ओनु केहले, “व्यवस्था मां का लिखले पले? तु किवें पढ़ी वी?”

²⁷ ओणे उत्तर ङिला, “तु प्रभु आपणे नरीकारा लारे आपणे सारे मन, ते आपणे सारे प्राण, ते आपणी सारी ताकत, ते आपणी सारी ब़ुध्दि लारे प्रेम राख, ते आपणे पड़ोसीया लारे आपणे समान प्रेम राख।”

²⁸ ईशु ने ओनु केहले, “तु ठीक उत्तर ङिला, ईं कर तां तु जीता रिहे।”

²⁹ पर ओणे आपणे आप नु धर्मी ठहराणे ची इच्छा लारे ईशु कनु पूछले, “तां माया पड़ोसी कूण छै?”

³⁰ ईशु ने उत्तर ङिला, “हेक बन्दे यरुशलेम कनु यरीहो जाये पलते, कि ङाकुवा ने घेरती कर ओची ओढ़णी उतारती गेली, ते मारती-कोटती कर ओनु अधमरा छोड़ती चाह्‍ले गेले।

³¹ ते इसड़े हुले कि ओही मार्ग़ा कनु हेक याजक जाये पलता, पर ओनु ङेखती कर कतराती चाह्‍ला गेला।

³² यूं करती कर हेक लेवी वे जग़हा उपर आला, ते ओ वी ङेखती कर मुँह फेरती चाह्‍ला गेला।

³³ पर हेक सामरी यात्री ओठे आती पुज़ला, ते ओनु ङेखती कर तरस खाला।

³⁴ ओणे ओचे गोढु आती कर ओचे फट्टा उपर तेल ते दाखरस नाखती कर पाटीया ब़ांहलीया, ते आपणी सवारी उपर ब़िसाणती कर ओनु धर्मशाला मां गेहती गेला, ते ओची सेवा-टहल करली।

³⁵ ङुजे ङिओ ओणे ङोन चान्दी चे सिक्‍के काढ़ती कर सराय चे मालका नु ङिले, ते केहले, ‘ऐची सेवा-टहल करियो,ते जको कोच्छ दुधे नेरे लाग़ी, मैं पुठा आती कर वे तनु ङिही जती।’

³⁶ “हमा दुधी समझी मां जानु ङाकुवा ने घेरती गेलते, यां तीन महु ओचा पड़ोसी कूण हुला?”

³⁷ धर्मशास्त्री ने केहले, “ओही जेह्णे ओचे उपर तरस खाला।” ईशु ने ओनु केहले, “जा, तु वी इसड़े ही कर।”

मार्था ते मरियम चे घरा मां ईशु

³⁸ जिसे बेले वे जई पलते, ते ओ हेक गांवा मां गेला, ते मार्था नांवा ची हेक असतरी ने ओनु आपणे घरा मां रोकले।

³⁹ ते मरियम नांवा ची विची हेक ब़ेहण हुती। वा प्रभु चे पग़्ग़ा चे गोढु ब़ेसती कर ओचा वचन सुणती।

⁴⁰ मार्था सेवा करती करती घब़राती गेली, ते ओचे गोढु आती कर किहुं लाग़ली, “हे प्रभु, का तनु कुई वी फिक्र कोनी कि माई ब़ेहणी ने मनु सेवा करने वास्ते हेकले ही छोड़ती ङिले? ऐवास्ते विनु केह कि माई मदत करो।”

⁴¹ प्रभु ने विनु उत्तर ङिला, “मार्था, हे मार्था, तु घणीया बाता वास्ते फिक्र करी ते घब़रावी पली।

⁴² पर हेक बात जरुरी छै, ओ सोणे हेंस्से नु मरियम ने चुणती गेले जको विकनु खोसला नी जई।”