นาฮูม 3 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)วิบัติจงเกิดแก่นีนะเวห์ 1 วิบัติจงเกิดแก่เมืองที่นองเลือด ซึ่งเต็มด้วยความมดเท็จและการปล้นสะดม ผู้คนตกเป็นเหยื่อไม่จบสิ้น 2 มีเสียงแส้หวด เสียงล้อรถศึกเคลื่อนกระทบกัน ม้าควบ และรถศึกเขย่าโครมคราม 3 ทหารม้ารุดหน้าไป ดาบวาววับ และหอกประกายวูบวาบ คนถูกฆ่าตายมากมาย ศพกองเป็นพะเนิน ร่างคนเกลื่อนกลาด ผู้คนสะดุดร่างคนตาย 4 สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นก็เพราะกิเลสตัณหาของความแพศยา ความงามสง่าและเสน่ห์ที่อันตรายถึงชีวิต นางทำให้บรรดาประชาชาติลุ่มหลง และพวกเขาตกเป็นทาสของนาง 5 พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศดังนี้ “ดูเถิด เราคัดค้านเจ้า และเราจะยกกระโปรงของเจ้าปิดหน้าเจ้าเสีย เราจะให้บรรดาประชาชาติดูความเปลือยเปล่าของเจ้า อาณาจักรเหล่านั้นจะเห็นความอับอายของเจ้า 6 เราจะขว้างความโสโครกลงที่ตัวเจ้า และจะกระทำต่อเจ้าด้วยการดูหมิ่น และเจ้าจะตกเป็นเป้าสายตาของผู้คน 7 ทุกคนที่มองดูเจ้าจะถอยห่างจากเจ้า และพูดดังนี้ว่า ‘นีนะเวห์เป็นที่รกร้าง ใครจะแสดงความเห็นใจนาง’ เราจะหาบรรดาผู้ปลอบประโลมเจ้าได้จากที่ไหน” 8 เจ้าดีกว่าเธเบส ซึ่งตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำไนล์หรือ เธเบสมีน้ำล้อมรอบ มีทะเลเป็นพลังคุ้มกัน มีน้ำเป็นเหมือนกำแพง 9 คูชและอียิปต์เป็นพลังอันแข็งแกร่งของเธเบสอย่างไม่มีจำกัด พูตและลิเบียเป็นสัมพันธมิตรของเธเบส 10 ถึงกระนั้นเธเบสก็ยังต้องลี้ภัย และถูกจับไปเป็นเชลยศึก บรรดาเด็กทารกถูกเหวี่ยงกระดูกหักตาย ตามถนนทุกแห่ง นางจับฉลากเป็นการตัดสินเลือกบรรดาผู้มีเกียรติ และผู้นำทุกคนถูกล่ามโซ่ 11 เจ้าด้วยที่จะมึนเมา เจ้าจะต้องไปหลบซ่อนตัว และหาที่พักพิงจากศัตรู 12 ป้อมปราการของเจ้าทุกแห่งเป็นเหมือนต้นมะเดื่อ ที่มีผลสุกรุ่นแรก ถ้าหากต้นถูกเขย่า ผลก็จะร่วงหล่นเข้าปากของผู้กิน 13 ดูเถิด บรรดาทหารของเจ้า เป็นผู้หญิงทั้งหมด ประตูเมืองในแผ่นดินของเจ้า เปิดกว้างให้ศัตรู ไฟเผาผลาญลูกกรงของเจ้า 14 จงตุนน้ำดื่มไว้ยามศัตรูล้อมเมือง คุ้มกันป้อมปราการของเจ้าให้แข็งแกร่ง เตรียมดินเหนียวทำอิฐ และผสมปูนสอ 15 ไฟจะเผาผลาญเจ้าที่นั่น ดาบจะห้ำหั่นเจ้า และเจ้าจะถูกกลืนกินอย่างที่ตั๊กแตนกิน จงทวีคนอย่างตั๊กแตน ทวีคนอย่างตั๊กแตนใหญ่ 16 เจ้าได้เพิ่มจำนวนพ่อค้าของเจ้ามากขึ้น จนมีจำนวนมากกว่าดวงดาวบนท้องฟ้า แต่พวกเขากัดกินแผ่นดินจนหมดเกลี้ยง และบินหนีไปอย่างตั๊กแตน 17 เหล่าจอมพลของเจ้าเป็นเหมือนตั๊กแตนใหญ่ และผู้สูงศักดิ์ของเจ้าเป็นเหมือนฝูงตั๊กแตนเล็กที่ปักหลักอยู่บนกำแพงในวันที่หนาวเย็น แต่เมื่อแดดส่อง พวกเขาก็บินหนีไป ไม่มีใครรู้ว่าไปไหน 18 โอ กษัตริย์ของอัสซีเรียเอ๋ย บรรดาผู้เลี้ยงดูฝูงแกะของท่านนอนหลับ ผู้ยิ่งใหญ่ของท่านเอนกายพัก ประชาชนของท่านกระจัดกระจายไปบนภูเขา โดยไม่มีใครมารวบรวมพวกเขาเข้าด้วยกันได้ 19 ไม่มีอะไรที่อาจบรรเทาความเจ็บปวดของนีนะเวห์ได้ และบาดแผลก็ฉกรรจ์นัก ทุกคนที่ได้ยินเรื่องของพวกเจ้า ก็ปรบมือเมื่อเจ้าล้มลง มีใครบ้างที่ไม่รู้ถึงความโหดร้าย ที่ไม่มีวันจบสิ้นของพวกเจ้า |
New Thai Version Foundation
New Thai Version Foundation