เยเรมีย์ 14 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)ความอดอยาก สงคราม และโรคระบาด 1 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์เรื่องความแล้งน้ำดังนี้ 2 “ยูดาห์ร้องคร่ำครวญ และประตูเมืองเศร้าสลด พวกเขาร้องรำพันอยู่บนพื้นโลก และเสียงร้องของเยรูซาเล็มดังขึ้น 3 บรรดาผู้สูงศักดิ์ของเมืองให้ผู้รับใช้ของเขาไปหาน้ำมา พวกเขาก็มาถึงบ่อน้ำ แต่เห็นว่าไม่มีน้ำ พวกเขาจึงแบกภาชนะเปล่า รู้สึกทั้งละอายใจ และสับสน จึงคลุมศีรษะกลับมา 4 เพราะพื้นดินแห้งผาก เนื่องจากแผ่นดินแล้งฝน ชาวสวนละอายใจ จึงได้คลุมศีรษะกัน 5 แม้แต่แม่กวางในทุ่งก็ยังละทิ้งลูกที่เกิดใหม่ เพราะไม่มีหญ้า 6 ลาป่ายืนบนเนินเขาสูงที่เตียน พวกมันกระหืดกระหอบสูดลมเหมือนหมาใน สายตาไม่ดี เพราะไม่มีพืชผัก” 7 ถึงแม้ว่าความชั่วของพวกเราเป็นพยานฟ้องเรา โอ พระผู้เป็นเจ้า เพื่อพระนามของพระองค์ โปรดช่วยด้วยเถิด พวกเราหันเหไปจากพระองค์ครั้งแล้วครั้งเล่า และได้กระทำบาปต่อพระองค์ 8 พระองค์เป็นความหวังของอิสราเอล องค์ผู้ช่วยให้รอดพ้นในยามทุกข์ เหตุใดพระองค์จึงจะเป็นอย่างคนแปลกหน้าในแผ่นดิน อย่างนักเดินทางที่พักแรมอยู่เพียงคืนเดียว 9 เหตุใดพระองค์จึงจะเป็นอย่างคนที่งงงัน อย่างนักรบผู้เก่งกล้าที่ช่วยให้รอดไม่ได้ โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ยังอยู่ท่ามกลางพวกเรา และพวกเราได้รับเรียกว่าเป็นคนของพระองค์ โปรดอย่าจากพวกเราไป 10 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวถึงชนชาตินี้ว่า “พวกเขาชอบเร่ร่อน ไม่ยั้งเท้าที่ก้าวออกไป ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าไม่ยอมรับพวกเขา บัดนี้ พระองค์จะนึกถึงความชั่วของพวกเขา และลงโทษบาปของพวกเขา” 11 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ “อย่าอธิษฐานให้คนเหล่านี้เป็นสุข 12 แม้ว่าพวกเขาจะอดอาหาร เราจะไม่ได้ยินเสียงร้องของพวกเขา และถึงแม้ว่าพวกเขามอบสัตว์ที่เผาเป็นของถวายและเครื่องธัญญบูชา เราก็จะไม่รับ แต่เราจะให้พวกเขาสิ้นชีวิตด้วยการสู้รบ ความอดอยาก และด้วยโรคระบาด” ผู้เผยคำกล่าวที่พูดเท็จ 13 ข้าพเจ้าจึงพูดดังนี้ว่า “พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ดูเถิด บรรดาผู้เผยคำกล่าวพูดกับพวกเขาว่า ‘พวกเจ้าจะไม่เผชิญกับการสู้รบ และจะไม่ประสบกับความอดอยาก แต่เราจะให้สถานที่นี้มีสันติสุขอย่างแน่นอน’” 14 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “บรรดาผู้เผยคำกล่าวกำลังเผยความเท็จในนามของเรา เราไม่ได้ส่งพวกเขาไป และไม่ได้บัญชาอะไรหรือพูดอะไรกับพวกเขา พวกเขากำลังเผยความแก่เจ้าถึงภาพนิมิตเท็จ การทำนายอันไร้ค่า และในความคิดของพวกเขาเป็นภาพลวงตา 15 ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้ากล่าวถึงบรรดาผู้เผยคำกล่าว ซึ่งเผยความในนามของเรา แม้เราจะไม่ได้ส่งพวกเขาไป และพวกเขาเป็นผู้ที่พูดว่า ‘การสู้รบและความอดอยากจะไม่เกิดขึ้นกับแผ่นดินนี้’ ผู้เผยคำกล่าวเหล่านั้นจะเสียชีวิตจากการสู้รบและความอดอยาก 16 และประชาชนที่ฟังพวกเขาเผยความจะถูกโยนออกไปที่ถนนของเยรูซาเล็ม และประสบกับความอดอยากและการสู้รบ ไม่มีใครฝังศพให้พวกเขาหรือภรรยา ลูกชายและลูกสาว เพราะเราจะให้พวกเขารับความชั่วร้ายจากพวกเขาเอง 17 เจ้าจงพูดกับพวกเขาดังนี้ ‘ให้ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาทั้งวันและคืน อย่าให้หยุดร้องไห้เลย เพราะธิดาพรหมจารีของประชาชนของข้าพเจ้าถูกโจมตี และบาดเจ็บแสนสาหัส 18 ถ้าข้าพเจ้าเข้าไปในไร่นา ดูเถิด พวกเขาถูกฆ่าจากการสู้รบ และถ้าข้าพเจ้าเข้าไปในเมือง ดูเถิด เกิดโรคเนื่องจากความอดอยาก เพราะทั้งผู้เผยคำกล่าวและปุโรหิตทำงานของพวกเขาต่อไป โดยไม่รู้ว่าตนกำลังทำอะไร’” 19 พระองค์ไม่ยอมรับยูดาห์จริงๆ หรือ พระองค์เกลียดชังศิโยนหรือ เหตุใดพระองค์จึงได้เข่นฆ่าพวกเรา จนกระทั่งไม่มีการรักษาให้หายขาด เรามองหาสันติสุข แต่ไม่มีสิ่งดีอันใดเกิดขึ้น เราหวังว่าจะหายจากโรคภัย แต่ดูเถิด มีสิ่งที่ทำให้ต้องกลัว 20 โอ พระผู้เป็นเจ้า พวกเราทราบดีถึงความชั่วร้ายของเรา และความผิดของบรรพบุรุษของเรา เพราะพวกเราได้กระทำบาปต่อพระองค์ 21 ขอพระองค์อย่าดูหมิ่นพวกเราเพื่อพระนามของพระองค์ ขอพระองค์อย่าหลู่เกียรติบัลลังก์อันสง่างามของพระองค์ ขอพระองค์ระลึกและอย่ายกเลิกพันธสัญญาที่มีกับพวกเรา 22 มีรูปเคารพไร้ค่าของบรรดาประชาชาติใดบ้างที่โปรดให้มีฝนได้ หรือท้องฟ้าจะสามารถโปรยฝนได้หรือ โอ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเรา พระองค์เป็นผู้นั้นมิใช่หรอกหรือ พวกเราตั้งความหวังในพระองค์ เพราะพระองค์เป็นผู้กระทำสิ่งเหล่านี้ |
New Thai Version Foundation
New Thai Version Foundation