เยเรมีย์ 12 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)เยเรมีย์ร้องทุกข์ 1 โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์มีความชอบธรรมเสมอ เมื่อข้าพเจ้าร้องทุกข์ต่อพระองค์ ข้าพเจ้ายังจะพูดกับพระองค์ถึงความเป็นธรรมของพระองค์ เหตุใดวิถีทางของคนชั่วจึงเจริญรุ่งเรือง เหตุใดคนที่ไม่ภักดีทั้งปวงจึงใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบาย 2 พระองค์ปลูกพวกเขา และพวกเขาก็งอกราก เติบโต และออกผล พวกเขาพูดถึงพระองค์เสมอ แต่จิตใจของพวกเขาห่างไกลจากพระองค์ 3 โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์รู้จักข้าพเจ้า พระองค์เห็นข้าพเจ้า และทดสอบจิตใจข้าพเจ้าที่มีต่อพระองค์ ขอพระองค์แยกพวกเขาออกมาเหมือนแกะที่จะถูกประหาร และเตรียมพวกเขาไว้สำหรับวันประหาร 4 แผ่นดินจะแห้งผาก และหญ้าในทุ่งทุกแห่งจะเหี่ยวเฉานานแค่ไหน เพราะพวกที่อาศัยอยู่ที่นั่นชั่วร้าย สัตว์ป่าและนกตายสิ้น พวกเขาก็ยังพูดอีกว่า “พระองค์จะไม่เห็นว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับพวกเรา” พระผู้เป็นเจ้า ตอบเยเรมีย์ 5 “ถ้าหากว่าเจ้าแข่งขันเดินกับมนุษย์ และพวกเขาทำให้เจ้าอ่อนล้า แล้วเจ้าจะแข่งกับม้าได้อย่างไร และถ้าเจ้าวางใจขณะที่อยู่ในแผ่นดินที่ปลอดภัย แล้วเจ้าจะทำอย่างไรในพุ่มไม้ทึบของจอร์แดน 6 เพราะแม้แต่ญาติพี่น้องและคนในครอบครัวของเจ้าเอง กระทำต่อเจ้าอย่างโหดร้าย และร้องเสียงลั่นไล่ตามหลังเจ้า แม้ว่าพวกเขาพูดกับเจ้าด้วยความเป็นมิตร ก็จงอย่าเชื่อพวกเขา 7 เราได้ทอดทิ้งที่พำนักของเราเอง เราได้ละทิ้งมรดกของเรา เราได้มอบผู้เป็นที่รักดั่งชีวิตจิตใจของเรา ไว้ในมือของพวกศัตรูของนาง 8 ผู้สืบมรดกของเราได้กลายเป็น ดั่งสิงโตในป่า นางได้ส่งเสียงร้องโจมตีเรา เราจึงเกลียดชังนาง 9 ผู้สืบมรดกของเรา เป็นเหมือนแร้งมีจุดตัวหนึ่ง ที่ถูกพวกแร้งชนิดอื่นรุมล้อมและจิกมิใช่หรือ จงไปรวบรวมสัตว์ป่าทั้งปวงมา พาพวกมันมากินเสีย 10 ผู้เลี้ยงดูฝูงแกะหลายคนได้ทำให้สวนองุ่นของเราเสียหาย พวกเขาได้เหยียบย่ำไร่ของเรา และทำให้ไร่อันน่าชื่นชมของเรา เป็นถิ่นทุรกันดารอันรกร้าง 11 พวกเขาทำให้ไร่นั้นรกร้าง มันรกร้างอยู่เบื้องหน้าเรา ทั่วทั้งแผ่นดินถูกทำให้เป็นที่รกร้าง แต่ก็ยังไม่มีใครใส่ใจ 12 ผู้คนมาปล้นทุกแห่ง บนที่สูงในทะเลทราย เพราะพระผู้เป็นเจ้ากระตุ้นให้เกิดการสู้รบ จากสุดแผ่นดินโลกด้านหนึ่งจนถึงอีกด้านหนึ่ง ไม่มีใครอยู่อย่างสันติได้ 13 พวกเขาหว่านข้าวสาลีแต่เก็บเกี่ยวหนาม พวกเขาเหน็ดเหนื่อยแต่ไม่ได้ผลประโยชน์เลย พวกเขาจะอับอายกับผลที่เก็บเกี่ยวได้ เพราะความกริ้วอันร้อนแรงของพระผู้เป็นเจ้า” 14 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ “เพื่อนบ้านชั่วร้ายของเราทุกคนที่ยึดมรดกซึ่งเราได้มอบให้แก่อิสราเอลชนชาติของเรา เราจะกำจัดพวกเขาไปจากแผ่นดินของพวกเขาอย่างถอนรากต้นไม้ และเราจะถอนรากพงศ์พันธุ์ยูดาห์ให้ออกมาจากพวกเขา 15 หลังจากที่เราได้ถอนรากพวกเขาออกมาแล้ว เราจะมีเมตตาต่อพวกเขา และเราจะนำพวกเขากลับมายังที่ซึ่งเป็นมรดกของเขาเอง และยังแผ่นดินของเขา 16 หลังจากนั้น ถ้าพวกเขาจะเรียนตามวิถีทางของชนชาติของเรา และสาบานในนามของเราว่า ‘ตราบที่พระผู้เป็นเจ้ามีชีวิตอยู่ฉันใด’ ถึงแม้ว่าครั้งหนึ่งพวกเขาสอนชนชาติของเราให้สาบานในนามของเทพเจ้าบาอัล และพวกเขาจะเป็นส่วนหนึ่งของชนชาติของเราและจะเจริญรุ่งเรือง 17 แต่ถ้าประชาชาติใดไม่ฟัง เราก็จะถอนรากของเขาออกและทำให้เขาพินาศโดยสิ้นเชิง” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น |
New Thai Version Foundation
New Thai Version Foundation