อิสยาห์ 47 - พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV)ความอับอายของบาบิโลน 1 โอ ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลนเอ๋ย จงลงมานั่งในฝุ่น นั่งบนพื้นดินโดยไม่มีบัลลังก์ โอ ธิดาของชาวเคลเดีย เพราะเจ้าจะไม่ได้ชื่อว่า อ่อนโยนและบอบบางอีกต่อไปแล้ว 2 เอาหินโม่แป้งมาโม่แป้ง เปิดผ้าคลุมหน้าของเจ้าออก ปลดเสื้อคลุมของเจ้าออกเปิดขาของเจ้า และลุยน้ำไป 3 ความเปลือยเปล่าของเจ้าจะถูกเปิดเผย และความอัปยศของเจ้าจะประจักษ์ เราจะแก้แค้น และเราจะไม่ไว้ชีวิตผู้ใด” 4 องค์ผู้ไถ่ของเราเป็นองค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอล พระนามของพระองค์คือพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา 5 “โอ ธิดาของชาวเคลเดียเอ๋ย จงนั่งในความเงียบ และย่างเข้าสู่ความมืด เพราะเจ้าจะไม่ได้ชื่อว่า เป็นราชินีแห่งอาณาจักรทั้งหลายอีกต่อไปแล้ว 6 เรากริ้วชนชาติของเรา เราดูหมิ่นผู้สืบมรดกของเรา เรามอบพวกเขาไว้ในมือเจ้า เจ้าไม่มีความเมตตาต่อพวกเขา แม้แต่คนชรา เจ้าก็ให้เขาแบกแอกของเจ้าที่แสนจะหนัก 7 เจ้าพูดว่า ‘เราจะเป็นราชินี ไปตลอดกาล’ ดังนั้นเจ้าไม่ได้คำนึงถึงสิ่งเหล่านี้ หรือจดจำว่าอะไรเกิดขึ้นหลังจากนั้น 8 ฉะนั้น บัดนี้เจ้าจงฟังเถิด เจ้าเป็นผู้รักความสำราญ อยู่ด้วยความมั่นใจ และคิดในใจว่า ‘เราเป็นผู้นั้น ไม่มีผู้ใดนอกจากเรา เราจะไม่เป็นแม่ม่าย หรือทนทุกข์เรื่องการสูญเสียลูก’ 9 สองสิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับเจ้า ในอีกชั่วขณะหนึ่ง ในวันเดียว คือทั้งการสูญเสียลูกและการเป็นแม่ม่าย จะเกิดขึ้นกับเจ้าอย่างจัง ทั้งๆ ที่เจ้าใช้เวทมนตร์ ทั้งๆ ที่คาถาของเจ้ามีอิทธิฤทธิ์มาก 10 เจ้ามั่นใจในความชั่วร้ายของเจ้า เจ้าพูดว่า ‘ไม่มีใครเห็นเรา’ สติปัญญาและความรู้ของเจ้าทำให้เจ้าหลงผิด และเจ้าพูดในใจว่า ‘เราคือผู้นั้น ไม่มีผู้ใดนอกจากเรา’ 11 แต่ความเลวร้ายจะเกิดขึ้นกับเจ้า ซึ่งเจ้าจะไม่รู้ว่าจะกำจัดอย่างปาฏิหาริย์ได้อย่างไร ความทุกข์ร้อนจะตกอยู่กับเจ้า ซึ่งเจ้าจะไม่สามารถชดใช้อะไรแทนได้ และสิ่งร้ายๆ ซึ่งเจ้าไม่รู้มาก่อน จะเกิดขึ้นกับเจ้าในทันใด 12 ยึดการเสกคาถาและเวทมนตร์ของเจ้าไว้ให้มั่น มันเป็นสิ่งที่เจ้าเพียรกระทำตั้งแต่เยาว์วัย บางทีเจ้าอาจจะกระทำได้สำเร็จ หรือไม่ก็อาจจะทำให้คนกลัว 13 เจ้าเหนื่อยอ่อนจากคำปรึกษาที่ได้รับมากมาย ให้สิ่งเหล่านั้นเสนอตัวขึ้นมาช่วยเจ้าให้รอดสิ พวกที่ใช้ฟ้าสวรรค์คำนวณ พวกที่เพ่งดูดาว และได้บอกให้รู้ในแต่ละเดือนว่า อะไรจะเกิดขึ้นกับเจ้า 14 ดูเถิด พวกเขาเป็นเหมือน ฟางถูกเพลิงไหม้ เขาช่วยตัวเองจากพลังเปลวไฟ ก็ไม่ได้ พวกเขาเป็นเช่นนี้แหละคือ ไม่เป็นถ่านสำหรับให้ความอบอุ่นแก่ผู้ใด และไม่เป็นกองไฟให้นั่งผิงได้ 15 เขาเหล่านั้นเป็นเช่นนี้ต่อเจ้า บรรดาผู้ที่เจ้าเพียรกระทำมาด้วยกัน เขาเป็นผู้ที่ร่วมงานมากับเจ้าตั้งแต่เยาว์วัย พวกเขาพเนจรไป ต่างก็ไปตามทางของตนเอง ไม่มีใครช่วยเจ้าให้รอดได้ |
New Thai Version Foundation
New Thai Version Foundation