ဗျာဒိတ်တော် 7 - ဓမ္မသစ်ကျမ်း ရခိုင်ဘာသာစကား

၁၄၄,၀၀၀ သော ဣသရေလလူတိ

¹ ထို့နောက်မှ ကောင်းကင်တမန် လေးပါးရို့သည် ကမ္ဘာမြီကြီးအစွန်း အရပ်လေးမျက်နှာတွင် ရပ်နိန်သည်ကို ငါမြင်ရ၏။ သူရို့သည် ကုန်းမြီထက်သို့ လည်းကောင်း၊ ပင်လယ်ပြင်၌ လည်းကောင်း၊ သစ်ပင်များကို လည်းကောင်း လီမတိုက်ခတ်နိုင်စီခြင်းငှာ အရပ်လေးမျက်နှာမှ လီများကို ဆွဲကိုင်ထားကြ၏။

² ထို့နောက် အသက်ရှင်တော်မူသော ဘုရားသခင်၏ တံဆိပ်တော်ကို ကိုင်ဆောင်လာသော ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးသည် အရှိ့အရပ်မှ တက်လာသည်ကို ငါမြင်ရ၏။ ထိုသူသည် မြီကြီးနှင့် ပင်လယ်ကို ဘေးဥပါဒ်သင့်စီနိုင်သော တန်ခိုးကို ရဟိထားသည့် ကောင်းကင်တမန်လေးပါးရို့အား ကျယ်သောအသံဖြင့် ခေါ်လေ၏။

³ ထို့နောက် ထိုကောင်းကင်တမန်က၊ “ငါရို့ဘုရားသခင် အခိုင်းအစီရို့၏ နဖူးတွင် ငါရို့တိ တံဆိပ် ခတ်နှိပ်သည်ထိတိုင်အောင် သင်ရို့သည် မြီကြီး၊ ပင်လယ်၊ သစ်ပင်တိကို မည်သို့မျှ ဘေးဥပါဒ် မသက်ရောက်စီကတ်ကေ့” ဟု ကျယ်လောင်စွာဟစ်အော်၍ ပြော၏။

⁴ ထို့နောက် တံဆိပ်ခတ်နှိပ်ထားသော သူရို့၏ ဦးရေကို ငါ ကြားသိရ၏။ ဣသရေလလူမျိုးရို့၏ မျိုးနွယ်စုအားလုံးထဲမှ ၁၄၄,၀၀၀၊

⁵ ယုဒအနွယ်ထဲမှ ၁၂,၀၀၀၊ ရုဗင်အနွယ်မှ ၁၂,၀၀၀၊ ဂဒ်အနွယ်မှ ၁၂,၀၀၀၊

⁶ အာသျှာအနွယ်မှ ၁၂,၀၀၀၊ နဿလိအနွယ်မှ ၁၂,၀၀၀၊ မနာသျှေအနွယ်မှ ၁၂,၀၀၀၊

⁷ သျှိမောင်အနွယ်မှ ၁၂,၀၀၀၊ လေဝိအနွယ်မှ ၁၂,၀၀၀၊ ဣသခါအနွယ်မှ ၁၂,၀၀၀၊

⁸ ဇာဗုလုန်အနွယ်မှ ၁၂,၀၀၀၊ ယောသပ်အနွယ်မှ ၁၂,၀၀၀၊ ဗင်္ယာမိန်အနွယ်မှ ၁၂,၀၀၀ တို့သည် တံဆိပ်ခတ်နှိပ်ခြင်းကို ခံရကြ၏။

လူထုပရိသတ်ကြီး

⁹ ထို့နောက် ငါ ကြည့်လိုက်သောအခါ ဇာသူမျှ မရွီတွက်နိုင်သော လူအုပ်ကြီးကို တွိ့ရ၏။ သူရို့သည် ဘာသာစကား အမျိုးမျိုးကို ပြောဆိုသော တိုင်းနိုင်ငံအသီးသီး၊ ခပ်သိမ်းသော လူမျိုးအနွယ်အသီးသီးမှ လာကြသောသူတိ ဖြစ်ကြ၏။ သူရို့သည် ဝတ်လုံဖြူတိကို ဝတ်ပြီး စွန်ပလွံခက်တိကို ကိုင်ကာ ပလ္လင်တော်နှင့် သိုးသူငယ်တော်၏ ရှိ့၌ ရပ်နိန်ကြ၏။

¹⁰ သူရို့က “ကယ်တင်ခြင်းသည် ပလ္လင်တော်ထက်မှာ စံတော်မူသော ငါရို့၏ ဘုရားသခင်နှင့် သိုးသူငယ်တော်ထံမှ ဆင်းသက်လာ၏” ဟု ကြီးသောအသံနှင့် ကြွေးကြော်ကြ၏။

¹¹ အားလုံးသော ကောင်းကင်တမန်ရို့သည် ပလ္လင်တော်ကို လည်းကောင်း၊ အကြီးအကဲများနှင့် သက်ဟိသတ္တဝါ လေးပါးရို့ကို လည်းကောင်း ဝိုင်းရံလျက် ရပ်နိန်ကြ၏။ ထို့နောက် သူရို့သည် ပလ္လင်တော်ရှိ့၌ ပျပ်ဝပ်ကာ ဘုရားသခင်အား ကိုးကွယ်ကြပြီး၊

¹² သူရို့က၊ “အာမင်၊ ငါရို့၏ ဘုရားသခင်သည် ချီးမွမ်းခြင်း၊ ဘုန်းကြီးခြင်း၊ ဉာဏ်ပညာဟိခြင်း၊ ဂုဏ်ကြီးခြင်းနှင့် ကျေးဇူးတရားပွားများခြင်း၊ တန်ခိုးကြီးခြင်း၊ ခွန်အားကြီးခြင်းနှင့် ကမ္ဘာအဆက်ဆက် ပြည့်စုံတော်မူပါစီသတည်း။ အာမင်။” ဟု မြွက်ဆိုကြ၏။

¹³ အသက်ကြီး​သူရို့ထဲမှ တစ်ပါးက “ဝတ်ဖြူစင်ကြယ် ဝတ်ဆင်ထားသူရို့သည် မည်သူရို့နည်း။ ထိုသူရို့သည် ဇာအရပ်က လာကြသနည်း” ဟု ငါ့အား မိန်း၏။

¹⁴ ငါက “အကျွန် မသိပါ ဆရာ။ သင်သာ သိပါ၏” ဟု ပြန်၍ ဖြေ၏။ ထိုသူက “သူရို့သည် ဆင်းရဲဒုက္ခကြီးထဲမှ လွတ်မြောက်လာသောသူများဖြစ်၏။ သူရို့သည် မိမိရို့ ဝတ်လုံများကို သိုးသူငယ်တော်၏ သွီးဖြင့် ဖြူစင်အောင် ဖွပ်ခပြီးယာ။

¹⁵ ထို့ကြောင့် “သူရို့သည် ဘုရားသခင်၏ ပလ္လင်တော်ရှိ့သို့ ရောက်ဟိ၍ ကိုယ်တော်၏ ဗိမာန်တော်တွင် နိ့ညမပြတ် ဝတ်ပြုနိန်ကြခြင်း ဖြစ်၏။ ပလ္လင်တော်ထက်၌ စံနိန်တော်မူသော အသျှင်သည်လည်း သူရို့နှင့်အတူ ဟိတော်မူ၍ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်တော်မူလိမ့်မည်။

¹⁶ သူရို့သည် နောက်တဖန် အစာရီစာ မငတ်မွတ်ရ။ နီရောင်ခြည်သည် လည်းကောင်း၊ ပြင်းထန်သော အပူဟိန်သည် လည်းကောင်း သူရို့အထက်သို့ မကျရောက်ရ။

¹⁷ အကြောင်းမူကား ပလ္လင်တော်အလယ်တွင် ဟိတော်မူသော သိုးသူငယ်တော်သည် သူရို့၏ သိုးထိန်းဖြစ်ကာ အသက်စမ်းရီ ဟိရာအရပ်သို့ ပို့ဆောင်တော်မူမည် ဖြစ်သောကြောင့်တည်း။ ဘုရားသခင်သည်လည်း သူရို့၏ မျက်ရည်ဟိသမျှကို သုတ်ပီးတော်မူလိမ့်မည်” ဟု ဆို၏။