မာကု 14 - ဓမ္မသစ်ကျမ်း ရခိုင်ဘာသာစကား

ယေသျှုအား သတ်ခြင်းငှာ ကြံစီခြင်း

¹ ပသခါပွဲနှင့် တဆီးမဲ့မုန့်ပွဲတော်မကျမီ နှစ်ရက်အလိုတွင် ကျမ်းတတ်ဆရာရို့နှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့သည် ယေသျှုအား တိတ်တဆိတ်ဖမ်းဆီးပြီး၊ သတ်ခြင်းငှာ နည်းလမ်းရှာကြ၏။

² ထိုသူရို့သည် ပွဲတော်ကာလအတွင်း၌ ဖမ်းဆီးလျှင် လူရို့သည် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်သောကြောင့် “မဖမ်းကေ့သိမ့်” ဟု ဆိုကြ၏။

ဗေသနိရွာ၌ ယေသျှုအား ဘိသိက်ဆီမွှီးသွန်းခြင်း

³ ယေသျှုသည် ဗေသနိရွာ၌ အရီပြားရောဂါ ခံစားခဖူးသော သျှိမုန်၏အိမ်၌ အစားအစာသုံးဆောင်နိန်တော်မူစဉ်၊ မိန်းမတစ်ယောက်သည် အလွန်အဖိုးထိုက်သော နာဒုဆီမွှီးအစစ်နှင့်ပြည့်သော ကျောက်ဖြူဘူးကို ခွဲ၍ ယေသျှု၏ဂေါင်းထက်မှာ သွန်းလောင်းလေ၏။

⁴ လူတချို့က မာန်ပါ၍ “ဇာကြောင့် ဆီမွှီးကို ဤပိုင်အကျိုးမဟိ ဖြုန်းတီးရသနည်း။

⁵ ယင်းဆီမွှီးအား ငွီဒင်္ဂါးအပြား ၃၀၀ ကျော်ဖြင့် ရောင်းပြီးလျှင် ဆင်းရဲသောလူတိကို ပီးသင့်၏” ဟု အချင်းချင်း ပြောဆို၍ ထိုမိန်းမကို အပြစ်တင်ကြ၏။

⁶ သို့ရာတွင် ယေသျှုက၊ “ထိုမိန်းမကို ထားလိုက်။ ယင်းမိန်းမကို ဇာကြောင့် နှောက်ယှက်ကြသနည်း။ ငါ၌ သူမ ပြုသောအမှုကား လျောက်ပတ်သောအရာနှင့် ကောင်းသောအမှုအရာဖြစ်၏။

⁷ ဆင်းရဲသောလူတိကား သင်ရို့နှင့် အမြဲဟိနိန်ကြ၏။ သင်ရို့ အလိုဟိသည့်အခါ၌ သူရို့ကို ကူညီနိုင်၏။ ငါမူကား သင်ရို့နှင့် အမြဲဟိမနိန်။

⁸ ဤမိန်းမသည် သူမ တတ်နိုင်သမျှနှင့် ငါ့ကို ပြုစုလီယာ။ ငါ၏ရုပ်ခန္ဓာကို သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းငှာ ဆီမွှီးနှင့် ကြိုတင်လိမ်းကျန်လီယာ။

⁹ သင်ရို့အား ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သတင်းကောင်းတရားကို ဟောပြောဝီငှသော လောကတစ်ခုလုံး၌ ဤမိန်းမအား အောက်မိ့သတိရစီခြင်းငှာ သူမ ပြုခသောကောင်းမှုကို ပြောကြားကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ယေသျှုကို သစ္စာဖောက်ခြင်းငှာ ယုဒကြံစည်ခြင်း

¹⁰ ထို့နောက် တပည့်တော်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး အပါအဝင်ဖြစ်သော ယုဒသျှာကာရုတ်သည် ယေသျှုအား ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့၏လက်သို့ အပ်ခြင်းငှာ လားလေ၏။

¹¹ ထိုသူရို့သည် ယုဒ လာကြောင်းကို ကြားသိလျှင် ဝမ်းမြောက်ကြသဖြင့် သူ့အား ဖေသာပီးခြင်းငှာ ကတိကဝတ် ပြုကြ၏။ ထို့ကြောင့် ယုဒသည် ကိုယ်တော်အား ရန်သူ့လက်သို့ အပ်ခြင်းငှာ အခါအခွင့်ကောင်းကို ရှာကြံလျက် နိန်၏။

တပည့်တော်ရို့နှင့်အတူ ပသခါညစာ သုံးဆောင်တော်မူခြင်း

¹² ပသခါသိုးသူငယ်ကို သတ်ပြီး၊ ပူဇော်ရသောနိ့တည်းဟူသော တဆီးမဲ့မုန့်ပွဲတော် ပထမနိ့၌ တပည့်တော်တိက “ကိုယ်တော်အဖို့၊ ပသခါညစာပွဲကို အကျွန်ရို့သည် ဇာအရပ်သို့ လားပြီးလျှင် ပျင်ဆင်ရပါမည်နည်း” ဟု ကိုယ်တော်အား မိန်းလျှောက်တော်မူလျှင်၊

¹³ ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်နှစ်ယောက်အား “သင်ရို့၊ မြို့ထဲသို့ လား၍ ရီအိုးထမ်းလာသောသူကို တွိ့လိမ့်မည်။ ထိုသူ့နောက်သို့ လိုက်လား၍၊

¹⁴ ထိုသူ ဝင်သောအိမ်သို့ ဝင်ပြီးလျှင် အိမ်သျှင်အား ‘ငါနှင့် ငါ၏တပည့်တော်ရို့သည် ပသခါညစာ စားပွဲကို စားမည့် အခန်းကား၊ ဇာမှာနည်း’ ဟု ဆရာက မိန်းကြောင်းကို ပြောကြလော့။

¹⁵ ထိုအခါ ထိုသူက အထက်ဆုံးအထပ်၌ဟိသော အသင့်ပျင်ဆင် ခင်းကျင်းထားသောအခန်းကို ပြလိမ့်မည်။ ထိုအခန်း၌ ငါရို့အဖို့ ညစာကို ပျင်ကြလော့” ဟု မိန့်မှာ၍ စီလွှတ်တော်မူ၏။

¹⁶ ထိုတပည့်တော် နှစ်ယောက်ရို့သည် ထွက်လား၍၊ မြို့ထဲသို့ ရောက်သောအခါ ကိုယ်တော်မိန့်မှာသည်အတိုင်း တွိ့၍ ပသခါညစာကို အသင့်ပျင်ကြ၏။

¹⁷ ညချမ်းအချိန်ရောက်လျှင် ယေသျှုသည် တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးရို့နှင့်အတူ ကြွလာတော်မူ၏။

¹⁸ ကိုယ်တော်နှင့် တပည့်တော်ရို့သည် စားပွဲ၌ စားသောက်နိန်စဉ် ယေသျှုက၊ “သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သင်ရို့အထဲ၌ — ငါနှင့်အတူ စားသောသူတစ်ယောက်သည် — ငါ့ကို သစ္စာဖောက်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

¹⁹ တပည့်တော်တိကလည်း စိတ်မကောင်းဖြစ်ကြပြီးလျှင် “ထိုသူကား အကျွန်လော” ဟု ကိုယ်တော်အား တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် မိန်းလျှောက်ကြ၏။

²⁰ ယေသျှုကလည်း၊ “ထိုသူကား တစ်ကျိပ်နှစ်ပါးရို့တွင် တစ်ယောက် အပါအဝင်ဖြစ်၏။ ထိုသူကား ငါနှင့်အတူ လောင်ပွန်း၌ လက်နှိုက်သောသူဖြစ်၏။

²¹ ကျမ်းစာလာသည်အတိုင်း၊ လူသားသည် အသီခံရမည်။ သို့ရာတွင် လူသားကို ရန်သူ့လက်ထဲသို့ အပ်သောသူကား အမင်္ဂလာဟိ၏။ ထိုသူသည် မွီးဖွားခြင်းကို မခံရလျှင်၊ သူ့အတွက် ပိုပြီး ကောင်းသိမ့်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ပွဲတော်မင်္ဂလာအကြောင်း

²² ကိုယ်တော်နှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ညစာစားပွဲကို သုံးဆောင်လျက် နီကြစဉ်၊ ကိုယ်တော်သည် မုန့်ကိုယူ၍ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းလေ၏။ ထို့နောက် မုန့်ကို ဖဲ့၍ “ဤမုန့်ကား ငါ၏ကိုယ်ခန္ဓာဖြစ်၏။ ယူပြီးလျှင် စားကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူပြီး တပည့်တော်ရို့အား ပီးတော်မူ၏။

²³ ထို့နောက် စပျစ်ရည်ခွက်ကို ယူ၍ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ တပည့်တော်ရို့အား ပီးတော်မူလျှင် သူရို့အားလုံးသည်လည်း သောက်ကြ၏။

²⁴ ယေသျှုကလည်း “ဤစပျစ်ရည်ကား လူတိအဖို့ သွန်းသော ဘုရားသခင်၏ပဋိညာဉ်တော်ကို တံဆိပ်ခတ်နှိပ်ထားသော ငါ၏အသွီးပင် ဖြစ်၏။

²⁵ သင်ရို့အား ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်၌ အသစ်သောစပျစ်ရည်ကို သောက်ရသည့်နိ့မတိုင်မီ ငါသည် ဤစပျစ်ရည်ကို နောက်တဖန် မသောက်” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူ၏။

²⁶ ထို့နောက်တွင် ကိုယ်တော်နှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ဓမ္မတေးခြင်းကို ဆိုလျက် သံလွင်တောင်သို့ ထွက်လားကြ၏။

ယေသျှုအား ပေတရု ငြင်းပယ်မည်ကို ကြိုတင်ဖော်ပြတော်မူခြင်း

²⁷ ယေသျှုက တပည့်တော်ရို့အား၊ “ကျမ်းစာတော်မြတ်၌ ‘ငါသည် သိုးထိန်းကို ရိုက်သတ်သဖြင့် သိုးများသည် ကစဉ့်ကလျား ဖြစ်ကြလိမ့်မည်’ ဟု လာသည်နှင့်အညီ သင်ရို့သည် ငါ့ကို စွန့်ပစ်ပြီး၊ ထွက်ဗြီးလားကြလိမ့်မည်။

²⁸ သို့သော်လည်း၊ ငါသည် သီခြင်းမှ ထမြောက်ပြီးနောက် ဂါလိလဲပြည်သို့ သင်ရို့ထက် အယင်လားနှင့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

²⁹ ပေတရုကလည်း “တခြားလူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို စွန့်ပစ်ကြသော်လည်း၊ အကျွန် မစွန့်ပါ” ဟု လျှောက်လျှင်၊

³⁰ ယေသျှုက “သင့်ကို ငါ အမှန်ပြောမည်။ ဤနိ့ညဉ့်၌ပင် ကြက်နှစ်ကြိမ်မတွန်မီ သင်သည် ငါ့ကို မသိဟု သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် ငြင်းဆိုလိမ့်မည်” ဟု ပေတရုအား မိန့်တော်မူ၏။

³¹ ပေတရုကလည်း “အကျွန်ကား ကိုယ်တော်နှင့်အတူ သီရသော်လည်း ကိုယ်တော့်ကို မသိဟု မငြင်းပါ” ဟူ၍ တည်ကြည်စွာ လျှောက်ထား၏။ အခြားသောတပည့်တော်ရို့သည်လည်း ထိုနည်းတူ လျှောက်ထားကြ၏။

ဂေသယှေမန်ဥယျာဉ်၌ ယေသျှု ဆုတောင်းတော်မူခြင်း

³² ထို့နောက် ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ဂေသယှေမန်ဟု တွင်သောအရပ်သို့ ရောက်ကြ၏။ ကိုယ်တော်က “ငါ ဆုတောင်းနိန်စဉ် သင်ရို့သည် ဤနီရာ၌ ထိုင်နိန်ကြလော့” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူပြီးလျှင်၊

³³ ပေတရု၊ ယာကုပ်နှင့် ယောဟန်ရို့ကို မိမိနှင့်အတူ ခေါ်လားတော်မူ၏။ ထိုအခါ ကိုယ်တော်သည် စိတ်ဆင်းရဲခြင်းနှင့် ပူပန်ခြင်းသို့ ရောက်တော်မူသဖြင့်၊

³⁴ “ငါသည် သီမတတ် စိတ်နှလုံး ညှိုးငယ်ရ၏။ ဤအရပ်မှ သတိဖြင့် စောင့်နိန်ကြလော့” ဟု တပည့်တော်သုံးယောက်အား မိန့်တော်မူ၏။

³⁵ ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် ရှိ့သို့ အနည်းငယ် ကြွတော်မူ၍ မြီထက်၌ ပျပ်ဝပ်တော်မူပြီးလျှင်၊

³⁶ “ဖခမည်းတော်၊ ကိုယ်တော်သည် ခမ်းသိမ်းသောအမှုအရာတိကို တတ်နိုင်တော်မူပါ၏။ ယင်းကြောင့် ဤဒုက္ခဝေဒနာခွက်ကို အကျွန်ပါးက လွှဲဖယ်ပီးတော်မူပါ။ သို့သော် အကျွန်၏ အလိုဆန္ဒအတိုင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ကိုယ်တော်၏ အလိုတော်အတိုင်းသာ ဖြစ်စီတော်မူပါ” ဟု ဆိုလျက် မိမိခံရမည့် ဝေဒနာကို ဖြစ်နိုင်တော်မူလျှင် လွှဲဖယ်ပီးတော်မူခြင်းငှာ ဆုတောင်းတော်မူ၏။

³⁷ ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်သုံးယောက် ပါးသို့ ပြန်လာတော်မူရာတွင် သူရို့သည် အိပ်ပျော်နိန်ကြသည်ကို တွိ့တော်မူ၍ “သျှိမုန်၊ သင်သည် အိပ်ပျော်နိန်သလော။ မအိပ်ဘဲနှင့် တစ်နာရီလောက်တောင် စောင့်၍ မနိန်နိုင်သလော” ဟု ပေတရုအား မိန်းတော်မူ၏။

³⁸ ထို့နောက် ကိုယ်တော်က “သင်ရို့သည် စုံစမ်းသွီးဆောင်ရာသို့ မလိုက်မပါစီရန် ဆုတောင်း၍ စောင့်နိန်ကြလော့။ စိတ်ဝိညာဉ်ကား စေတနာဟိသော်လည်း၊ ကိုယ်မူကား အားနည်း၏” ဟု သူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။

³⁹ ကိုယ်တော်သည် တဖန် ကြွတော်မူ၍ အယင်နည်းတူ ဆုတောင်းတော်မူ၏။

⁴⁰ ယင်းနောက် တပည့်တော်သုံးယောက်ပါးသို့ ကြွလာတော်မူသောအခါ သူရို့သည် မျက်စိလီးလံသဖြင့် တဖန် အိပ်ပျော်နိန်ကြသည်ကို တွိ့မြင်တော်မူ၏။ သူရို့သည် ကိုယ်တော်အား မည်သို့ လျှောက်ထားရမည်ကို မသိကြ။

⁴¹ ကိုယ်တော်သည် သူရို့ထံပါးသို့ တတိယအကြိမ် ကြွလာပြီးလျှင်၊ “သင်ရို့၊ အဂုထိတိုင် အိပ်ပျော်နိန်တုန်း၊ နားနိန်တုန်းလော့။ ကောင်းယာ။ ထကြလော့။ လူသားကို ဆိုးသောသူရို့၏ လက်ထဲသို့ အပ်နှံမည့်အချိန် အဂုရောက်လာယာ။

⁴² ထကြ။ ငါရို့ လားကတ်မေ။ ငါ့ကို ရန်သူ၏လက်သို့ အပ်မည့်သူသည် ရောက်လာဗျာယ်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးခြင်း

⁴³ ယေသျှုသည် ထိုသို့ မိန့်တော်မူစဉ်တွင် တစ်ကျိပ်နှစ်ပါးအဝင်ဖြစ်သော ယုဒနှင့်အတူ လူရို့သည် တုတ်၊ ဓားကို ကိုင်ဆောင်၍ ရောက်လာကြ၏။ ထိုသူရို့သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိ၊ ကျမ်းတတ်ဆရာတိနှင့် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တိက စီလွှတ်သောကြောင့် ရောက်လာကြ ခြင်းဖြစ်၏။

⁴⁴ ယုဒကလည်း “ငါ နမ်းသောသူကား ယေသျှုပင်ဖြစ်၏။ ယင်းသူကို ဖမ်းဆီးပြီးလျှင် အစောင့်တိနှင့် ခေါ်လားကြ” ဟု သူရို့အား အမှတ်ပီးထားခ၏။

⁴⁵ ယုဒသည် ရောက်လာလျှင် ချက်ချင်းပင် ယေသျှု အပါးသို့ ကပ်၍ “ဆရာ” ဟု ဆိုလျက် ကိုယ်တော့်ကို နမ်းလေ၏။

⁴⁶ ထို့နောက် လူတိက ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးချုပ်ကိုင် ထားကြ၏။

⁴⁷ ထိုအခါ အနား၌ ရပ်နိန်သော သူတစ်ယောက်သည် ဓားကို ဆွဲထုတ်၍ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ အခိုင်းအစီတစ်ယောက်ကို ခွတ်လိုက်ရာ၊ ထိုသူသည် နားရွက်ပြတ်လေ၏။

⁴⁸ ယေသျှုက “သင်ရို့သည်၊ ဒါးပြတစ်ယောက်ကို ဖမ်းသည့်နည်းတူ ငါ့ကို ဖမ်းဖို့ တုတ်၊ ဒါးတိနှင့် လာကြသလော။

⁴⁹ ငါသည် နိ့စဉ်နိ့တိုင်း ဗိမာန်တော်ထဲ၌ ဟောပြောသွန်သင်လျက် သင်ရို့နှင့်အတူ ဟိနိန်သောအခါ သင်ရို့သည် ငါ့ကို မဖမ်းကတ်။ သို့သော်၊ ကျမ်းစာလာသည်အတိုင်း ဖြစ်ရမည်” ဟု ထိုသူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။

⁵⁰ ထိုအခါ တပည့်တော်ရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို စွန့်၍ ထွက်ဗြီးကြ၏။

⁵¹ ပိတ်စလွှာတစ်ခုကိုဝတ်ထားသော လူငယ်တစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်၏ နောက်မှ လိုက်လာ၏။ လူအချို့က ထိုသူကို ဖမ်းဆီးခြင်းငှာ ပြုသောအခါ

⁵² ထိုသူသည် ပိတ်စလွှာကို စွန့်ပစ်၍ အဝတ်မပါဘဲ ထွက်ဗြီးလေ၏။

ယုဒတရားလွှတ်တော်၌ သခင်ယေသျှု

⁵³ ထိုသူရို့သည် ယေသျှုအား ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းထံသို့ ခေါ်ဆောင်လားကြ၏။ ထိုနီရာ၌ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့၊ လူအကြီးအကဲရို့နှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာရို့သည် စုရုံးလျက် ဟိနိန်ကြ၏။

⁵⁴ ပေတရုသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ ကျောင်းတော်ဝင်းအတွင်းထိတိုင် ကိုယ်တော်နှင့် မနီးမဝီးမှ လိုက်လာပြီးလျှင်၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ ကိုယ်ရံတော်တပ်သားတိနှင့်အတူ မီးလှုံ၍ နိန်၏။

⁵⁵ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့်တကွ ယုဒတရားလွှတ်တော် အဖွဲ့ဝင်အပေါင်းရို့သည် ယေသျှုအား သီဒဏ်ပီးနိုင်ခြင်းငှာ သက်သီအထောက်အထားများကို ရှာကြသော်လည်း မတွိ့နိုင်ကြ။

⁵⁶ လူရို့သည် မမှန်သောသက်သီများကို ပြုကြ၏။ သို့သော် သူရို့၏ ထွက်ဆိုချက်များသည် ကိုက်ညီမှုမဟိကြပေ။

⁵⁷ ထို့နောက် လူတချို့သည် ထ၍ မမှန်သောသက်သီဖြင့် ယေသျှုတစ်ဖက်၌ ပြောကြသည်မှာ၊

⁵⁸ “ဤသူကား၊ လူ့လက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော ဤဗိမာန်တော်ကို ငါ ဖြိုဖျက်ပြီးလျှင် လူ့လက်ဖြင့် မဆောက်ရသော ဗိမာန်တော်ကို သုံးရက်အတွင်း ငါ တည်ဆောက်မည်ဟု ပြောသည်ကို အကျွန်ရို့ကိုယ်တိုင် ကြားပါ၏” ဟု မမှန်သော သက်သီကို ထွက်ဆိုကြ၏။

⁵⁹ သို့ရာတွင် သူရို့၏ ထွက်ဆိုချက်များသည် အချင်းချင်းပင်လျှင် မကိုက်ညီကြပေ။

⁶⁰ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းသည် လူရို့ရှိ့၌ ရပ်ပြီးလျှင် ယေသျှုအား “ယင်းသူရို့က သင့်အား စွပ်စွဲပြောဆိုနိန်ကြသည်ကို သင်သည် ပြန်ပြောဖို့ ဇာတစ်ခုမျှ မဟိသလော” ဟု မိန်း၏။

⁶¹ သို့သော် ကိုယ်တော်က ဇာတစ်ခွန်းမျှ မဖြေဘဲ တိန်းနိန်တော်မူ၏။ တဖန် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းက ကိုယ်တော်အား “သင်ကား မင်္ဂလာဟိတော်မူသော ဘုရားသခင်၏ သားတော် မေသျှိယလော” ဟု မိန်း၏။

⁶² ယေသျှု ကလည်း “မှန်ပေ၏။ သင် ပြောသည့်အတိုင်း ငါ ဖြစ်၏။ လူသားသည် အနန္တတန်ခိုးသျှင်၏ လက်ယာဖက်၌ ထိုင်လျက်၊ မိုးတိမ်ကို စီးလျက် ကြွလာသည်ကို သင်ရို့သည် မြင်ရကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

⁶³ ထိုအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းသည် မိမိအဝတ်ကို ဆွဲဖြဲ၍ “ငါရို့ ဇာသက်သီကို လိုသိမ့်သနည်း။

⁶⁴ ဤသူသည် ဘုရားသခင်အား ပြစ်မှားပြောဆိုသည်ကို သင်ရို့ ကြားရကြဗျာယ်။ သင်ရို့ ဇာပိုင် စီရင်ချက် ချမှတ်မည်နည်း” ဟု ဆို၏။ ထိုအခါ သူရို့သည် ယေသျှုအား သီဒဏ်ပီးရန် သဘောတူကြ၏။

⁶⁵ လူတချို့က ယေသျှုကို တန်းထွီးနှင့်ထွီးကြ၏။ မျက်နှာတော်ကို ဖုံးအုပ်ပြီးလျှင် ရိုက်နှက်ကြ၏။ “သင့်အား ဇာသူ ရိုတ်နှက်သည်ကို ဟောပြောပါ” ဟု ပြောဆိုကြ၏။ ထို့နောက် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ ကိုယ်ရံတော်တပ်သားရို့သည် ကိုယ်တော်အား ခေါ်ဆောင်လားကြ၏။ သူရို့သည် ကိုယ်တော်၏ ပါးကိုလည်း သတ်ကြ၏။

သခင်ယေသျှုကို ပေတရုက ငြင်းပယ်ခြင်း

⁶⁶ ပေတရုသည် ကျောင်းတော်ဝင်းအတွင်း၌ ဟိနိန်စဉ် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ အစီခံမိန်းမသျှေ တစ်ယောက်သည် ရောက်လာ၍၊

⁶⁷ ပေတရု မီးလှုံနိန်သည်ကို မြင်သောအခါ သူ့ကို စိ့စိ့ကြည့်လျက် “သင်သည်လည်း နာဇရက်မြို့သား ယေသျှု၏ အပေါင်းအပါ ဖြစ်၏” ဟု ဆိုလျှင်၊

⁶⁸ ပေတရုက “သင် ပြောနိန်စွာကို ငါ မသိ၊ ငါ နားမလည်” ဟု ငြင်းဆိုပြီးလျှင် ခြံဝင်း၏ ဝင်ပေါက်သို့ လားလေ၏။ ထိုအချိန်၌ ကြက်တစ်ကြိမ် တွန်လေ၏။

⁶⁹ အစီခံမိန်းမသျှေသည် ပေတရုကို တဖန် မြင်ပြန်လျှင် အနား၌ ရပ်နိန်ကြသောသူရို့အား “ဤသူကား ထိုသူရို့နှင့် အပေါင်းအပါဖြစ်၏” ဟု ဆိုပြန်၏။

⁷⁰ ပေတရုကလည်း မဟုတ်ကြောင်းကို ငြင်းဆိုပြန်၏။ ထို့နောက် အနား၌ ရပ်နိန်သောသူရို့က “သင်သည် ဂါလိလဲပြည်သားဖြစ်၍ သူရို့နှင့် အပေါင်းအပါ အမှန်ပင်ဖြစ်မည်” ဟု ပေတရုအား ဆိုကြ၏။

⁷¹ ပေတရုကလည်း “သင်ရို့ပြောသောသူကို ငါ အမှန်မသိကြောင်းကို ငါကျိန်ဆို၏။ ငါ ပြောသောအရာ မမှန်လျှင် ဘုရားသခင်သည် ငါ့အား ဒဏ်ခတ်ပါစီ” ဟု ပြောလေ၏။

⁷² ထိုသို့ ပြောဆိုပြီးခဏချင်းတွင် ဒုတိယအကြိမ် ကြက်တွန်လေ၏။ ထိုအခါ “ကြက်နှစ်ကြိမ်မတွန်ခင် သင်သည် ငါ့ကို မသိဟူ၍ သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် ငြင်းလိမ့်မည်” ဟု ယေသျှု မိန့်တော်မူခသောစကားကို ပြန်သတိရသဖြင့် ပေတရုသည် ပြင်းစွာ ငိုကြွီးလေ၏။