လုကာ 9 - ဓမ္မသစ်ကျမ်း ရခိုင်ဘာသာစကား

တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးကို ယေသျှု ရွှတ်တော်မူခြင်း

¹ ယေသျှုသည် တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးကို ခေါ်တော်မူပြီးလျှင် နတ်ဆိုးအပေါင်းကို နှင်ထုတ်ရန်နှင့် အနာရောဂါများကို ပျောက်ကင်းစီနိုင်သော တန်ခိုးအာဏာကို ပီးအပ်တော်မူ၏။

² ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် သူရို့အား ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်အကြောင်းကို ဟောပြောရန်နှင့် ဖျားနာသူများကို ကျန်းမာစီရန် ရွှတ်တော်မူပြီးလျှင်၊

³ ထိုသူရို့အား “လမ်းခရီးအတွက် သင်ရို့သည် ဇာတစ်ခုကိုလည်း မယူကေ့။ တောင်မွိ့၊ လွယ်အိတ်၊ စားစရာ၊ ဖေသာဒင်္ဂါးတိကို မယူကေ့။ အင်္ကျီတစ်လုံးတောင် အပိုမပါကတ်ကေ့။”

⁴ “ဇာအိမ်ကမဆို သင်ရို့ကို လက်ခံလို့ဟိကေ ထိုမြို့က ထွက်လားသောအချိန်ထိ ထိုအိမ်၌ တည်းနိန်ပါ။”

⁵ “သင်ရို့ကို လက်မခံသော လူတိကို သတိပီးသည့်အနိန်နန့် ထိုမြို့ကနိန် ထွက်လားသောအချိန်၌ သင့်ခြီဖဝါးမှ ခြီမှုန့်ကို ခါချပစ်ခလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

⁶ တပည့်တော်ရို့သည်လည်း ထွက်လားပြီးလျှင် အနယ်နယ်အရပ်ရပ်သို့ လှည့်လည်လျက် သတင်းကောင်းကို ဟောပြောပြီး နီရာတိုင်း၌ လူတိ အနာရောဂါများကို ပျောက်ကင်းစီကြ၏။

ဟေရုဒ်မင်း စိတ်မွိ့လားခြင်း

⁷ ဂါလိလဲနယ်စား ဟေရုဒ်သည် ထိုဖြစ်ပျက်နိန်သော အမှုအရာ အားလုံးကို ကြားသောအခါ အလွန် စိတ်မွိ့လျက်ဟိ၏။ အကြောင်းမှာ လူတချို့က ဗတ္တိဇံယောဟန် “သီရာမှ ပြန်ရှင်လာဗျာယ်” ဟု ပြောဆိုသောကြောင့် လည်းကောင်း၊

⁸ လူတချို့က “ဧလိယ ပေါ်ထွန်းလာဗျာယ်” ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ တချို့က ရှိ့ပရောဖက်တစ်ပါးပါး “အသက် ပြန်ရှင်လာဗျာယ်” ဟူ၍ လည်းကောင်း ပြောဆိုကြသောကြောင့် ဖြစ်၏။

⁹ ဟေရုဒ်ကလည်း “ယောဟန်ဂေါင်းကို ငါဖြတ်ခပြီးဗျာယ်။ သို့သော်လည်း ငါသတင်းကြားရသော ဤသူကား ဇာသူလဲ” ဟု ပြောဆိုပြီး ယေသျှုကို တွိ့မြင်ခြင်းငှာ ကြိုးစားလျက် နိန်၏။

လူငါးထောင်ကို ယေသျှု ကျွေးမွေးတော်မူခြင်း

¹⁰ တမန်တော်ရို့သည် ယေသျှုထံသို့ ပြန်လာကြပြီးလျှင် မိမိရို့ လုပ်ဆောင်သမျှကို ပြန်ပြောကြ၏။ ကိုယ်တော်သည် သူရို့ကိုခေါ်၍ ဗက်ဇဲဒဟုခေါ်သော မြို့သို့ ကြွတော်မူ၏။

¹¹ လူထုပရိသတ်ရို့သည် ကိုယ်တော် ကြွလားကြောင်းကို ကြားကြသောအခါ နောက်တော်သို့ လိုက်ကြ၏။ ကိုယ်တော်သည် သူရို့ကို လက်ခံကြိုဆိုလျက် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်အကြောင်းကို ဟောပြောပြီးလျှင် မကျန်းမာသောသူတိကိုလည်း ကျန်းမာစီတော်မူ၏။

¹² နီဝင်စပြုသောအခါ တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးသည် ကိုယ်တော်ထံသို့ လာ၍ “ဤလူတိကို ပတ်ဝန်းကျင်၌ဟိသော ကျေးရွာဇာနပုဒ်များနှင့် ယာတောများသို့လားပြီး တည်းခိုဖို့နီရာနှင့် အစားအစာကို ရှာစီပါ။ ဇာကြောင့်ဆိုသော် ဤနီရာသည် လူသူဝီးသောအရပ် ဖြစ်ပါ၏” ဟု လျှောက်ထားကြ၏။

¹³ သို့သော် ယေသျှုကလည်း “သူရို့ စားစရာဖို့ သင်ရို့ကိုယ်တိုင် ပီးလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ သူရို့က “အကျွန်ရို့က ဤလူတိအတွက် စားစရာကို လားပြီး ဝယ်ရပါမည်လော။ အကျွန်ရို့၌ မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်ရာ ဟိပါ၏” ဟု ပြန်လည် လျှောက်ထားကြ၏။

¹⁴ (ထိုသို့ လျှောက်ထားရခြင်းမှာ ထိုနီရာ၌ လူကြီး အယောက် ၅,၀၀၀ ခန့် ဟိသောကြောင့်ဖြစ်၏။) ယေသျှုက “ဤလူတိကို လူငါးဆယ်ခန့်စီ အစုလိုက် ထိုင်စီလော့” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူ၏။

¹⁵ တပည့်တော်ရို့သည် ကိုယ်တော် မိန့်တော်မူသည့်အတိုင်း ဆောင်ရွက်ကြပြီးနောက်၊

¹⁶ ကိုယ်တော်သည် မုန့်ငါးလုံးနှင့် ငါးနှစ်ကောင်ကို ယူတော်မူကာ ကောင်းကင်သို့ မျှော်ကြည့်လျက် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းတော်မူပြီးမှ မုန့်နှင့်ငါးကို ဖဲ့တော်မူ၍ လူတိအား ဝီငှစီခြင်းငှာ တပည့်တော်ရို့အား ပီးအပ်တော်မူ၏။

¹⁷ သူရို့အားလုံးသည် ဝစွာစားကြပြီးနောက် တပည့်တော်ရို့သည် စားကြွင်းများကို စုသိမ်းရာ တောင်းတစ်ဆယ့်နှစ်တောင်း အပြည့်ရ၏။

ယေသျှုအကြောင်း ပေတရု ထုတ်ဖော်ဝန်ခံချက်

¹⁸ တစ်နိ့သောခါ ယေသျှုသည် လုံးချင်းတည်း ဆုတောင်းလျက်နိန်သောအခါ တပည့်တော်ရို့သည် ကိုယ်တော်ထံပါးသို့ လာကြ၏။ “လူတိက ငါ့ကို ဇာသူလို့ ပြောကြသနည်း” ဟု ကိုယ်တော်က မိန်းတော်မူ၏။

¹⁹ တပည့်တော်ရို့ကလည်း “တချို့က ဗတ္တိဇံယောဟန်ဖြစ်သည်ဟု ဆိုကြပါ၏။ တချို့က ဧလိယဟု ဆိုပါ၏။ တချို့က ရှီးပရောဖက်တစ်ပါး အသက်ပြန်ရှင်လာခြင်းဖြစ်သည်ဟု ပြောဆိုကြပါ၏” ဟု လျှောက်ထားကြ၏။

²⁰ ထိုအခါ ကိုယ်တော်က “သင်ရို့က ငါ့ကို ဇာသူလို့ ဆိုကြမည်နည်း” ဟု မိန်းတော်မူလျှင်၊ ပေတရုက “ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသခင်၏ မေသျှိယဖြစ်ပါ၏” ဟု လျှောက်လေ၏။

ဒုက္ခဝေဒနာခံခြင်းနှင့် သီခြင်းအကြာင်းကို ယေသျှုဖော်ပြ ပြောဆိုတော်မူခြင်း

²¹ ယေသျှုကလည်း ဤအကြောင်းကို ဇာသူ့ကိုမှ မပြောမိစီရန် ကြပ်တည်းစွာ ပညတ်တော်မူ၏။

²² ကိုယ်တော်က “လူသားသည် ဒုက္ခဝေဒနာတိကို ပြင်းစွာခံရမည်။ အသက်ကြီးသောသူတိ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ် အကြီးအကဲတိနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာတိက ငြင်းပယ်ကြလိမ့်မည်။ လူသားသည် အသီခံရမည်။ သို့သော်လည်း သုံးရက်မြောက်သော နိ့၌ ရှင်ပြန်ထမြောက်လိမ့်မည်” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူ၏။

²³ ထို့နောက် ကိုယ်တော်က ထိုသူရို့အား၊ “ငါ့နောက်ကို လိုက်လိုသောသူသည် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ငြင်းပယ်ရမည်၊ ကိုယ့်လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို နိ့တိုင်းထမ်း၍ ငါ့နောက်သို့ လိုက်ရမည်။

²⁴ အကြောင်းမူကား မိမိအသက်ကို ကယ်တင်လိုသူသည် အသက်ဆုံးယှုံးလိမ့်မည်။ ငါ့ကြောင့် အသက်ဆုံးယှုံးသူသည် မိမိအသက်ကို ကယ်တင်လိမ့်မည်။

²⁵ လူသည် လောကတစ်ခုလုံးကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရသော်လည်း မိမိအသက်ဆုံးယှုံးလျှင် ဇာအကျိုး ဟိမည်နည်း။

²⁶ အကြင်သူသည် ငါနန့် ငါ၏ တရားစကားကြောင့် ရှက်လျှင် လူသားသည် မိမိ၏ ဘုန်းတန်ခိုးတော်၊ ခမည်းတော်၏ ဘုန်းတန်ခိုးတော်၊ သန့်ယှင်းသော ကောင်းကင်တမန်ရို့၏ ဘုန်းတန်ခိုးကိုဆောင်ပြီး ကြွလာသောအခါ ထိုသူကို ရှက်တော်မူလိမ့်မည်။

²⁷ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ဤအရပ်၌ဟိသော လူတချို့သည် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ကို မမြင်ရခင် မသီရ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

အဆင်းသဏ္ဍာန် ပြောင်းလဲတော်မူခြင်း

²⁸ ဤသို့ မိန့်တော်မူပြီးနောက် သျှစ်ရက်ခန့် ကြာသောအခါ ယေသျှုသည် ပေတရု၊ ယောဟန်၊ ယာကုပ်ရို့ကို ခေါ်၍ ဆုတောင်းခြင်းငှာ တောင်ထက်သို့ တက်ကြွတော်မူ၏။

²⁹ ဆုတောင်းတော်မူစဉ် မျက်နှာတော်၏ အဆင်းသဏ္ဍာန်သည် ပြောင်းလဲလာ၍ အဝတ်တော်သည်လည်း ဖြူဖွေးတောက်ပလာ၏။

³⁰ လူနှစ်ဦးသည် ရုတ်တရက်ပေါ်လာ၍ ကိုယ်တော်နှင့် စကားပြောလျက် နိန်၏။ ထိုသူရို့ကား မောသျှေနှင့် ဧလိယပင်ဖြစ်၏။

³¹ သူရို့သည် ဘုန်းတန်ခိုးတော်နှင့်တကွ ပေါ်လာ၍ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်နှင့်အညီ မကြာမီ ယေရုဆလင်မြို့၌ အသက်တော် စွန့်ရမည့်အကြောင်းကို ယေသျှုနှင့် ပြောနိန်ကြ၏။

³² ပေတရုနှင့် အဖော်များသည် ငိုက်မျဉ်းလျက် နိန်ကြ၏။ သို့ရာတွင် သူရို့ နိုးလာသောအခါ ယေသျှုသည် ဘုန်းတန်ခိုးတော်နှင့် လည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်နှင့်အတူ ရပ်နိန်သူနှစ်ဦးကို လည်းကောင်း မြင်ကြ၏။

³³ ထိုသူနှစ်ဦးရို့သည် ယေသျှုထံမှ ထွက်ခွါလားကြစဉ် ပေတရုက “သခင်၊ ဤနီရာ၌ နီစရာကောင်းပါ၏။ ကိုယ်တော်အတွက် တဲတစ်ဆောင်၊ မောသျှေအတွက် တဲတစ်ဆောင်၊ ဧလိယအတွက် တဲတစ်ဆောင်၊ တဲသုံးဆောင်ကို အကျွန်ရို့ ဆောက်ပီးပါမည်။” ဟု (ပြောမိပြောရာ ပြောသည်) လျှောက်ထား၏။

³⁴ ဤသို့ လျှောက်ထားစဉ် မိုးတိမ်တိုက်တစ်ခုသည် ပေါ်လာ၍ သူရို့အထက်၌ တိမ်ရိပ် အုပ်မိုးလေ၏။ မိုးတိမ်တိုက်သည် သူရို့အထက်သို့ ရောက်လာသောအခါ သူရို့သည် ကြောက်လန့်ကြ၏။

³⁵ မိုးတိမ်ထဲမှ အသံတော်ကား “ဤသူသည် ငါရွီးချယ်ထားသော ငါ့၏သား ဖြစ်၏၊ သူ၏စကားကို နားထောင်ကြလော့” ဟု ထွက်ပေါ်လာ၏။

³⁶ အသံတော် တိတ်လားသောအခါ ထိုနီရာ၌ ယေသျှုတစ်ပါးတည်းကိုသာ တွိ့ရ၏။ ထိုနိ့ရက်ကာလ၌ တပည့်တော်ရို့သည် မိမိရို့ မြင်တွိ့ရသော အကြောင်းအရာများကို ဇာသူကိုမှမပြောဘဲ တိတ်ဆိတ်စွာနိန်ကြ၏။

ယေသျှုသည် ဝိညာဉ်ဆိုးပူးကပ်သော လူငယ်ကို ကျန်းမာစီတော်မူခြင်း

³⁷ နောက်တစ်နိ့၌ ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်သုံးဦးရို့သည် တောင်ပေါ်မှဆင်းလာကြသောအခါ များစွာသော လူထုပရိသတ်ရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို ခရီးဦးကြိုပြုကြ၏။

³⁸ ပရိသတ်ထဲမှ လူတစ်ယောက်က “ဆရာ၊ အကျွန်၏ တစ်ဦးတည်းသောသားကို ကြည့်ရှုတော်မူပါ၊ တောင်းပန်ပါ၏။

³⁹ နတ်ဝင်ပူးလို့ ရုတ်တရက် အော်ဟစ်တတ်ပါ၏။ နတ်က သူ့ကိုလှဲချ၍ မာတောင့်စီပြီးလျှင် ပါးစပ်မှအမြှုပ် ထွက်လာပါ၏။ နတ်ဆိုးက သူ့ကို နာကြင်အောင် နှိပ်စက်ပြီး ထွက်လားပါ၏။

⁴⁰ အကျွန်ကလည်း ကိုယ်တော်၏တပည့်တော်တိကို နှင်ထုတ်ပီးဖို့ တောင်းပန်သော်လည်း သူရို့ မတတ် နိုင်ကြပါ” ဟု အော်၍ လျှောက်ထား၏။

⁴¹ ယေသျှုက “ယုံကြည်ခြင်းမဟိ၊ ဖောက်ပြန်တတ်သောလူတိ၊ ငါသည် သင်ရို့နှင့်အတူ ဇာအချိန်ထိကြာအောင် နီရမည်နည်း။ ဇာလောက်ထိ သည်းခံရမည်နည်း” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထို့နောက် ထိုသူအား “သင်၏သားကို မ၍ ဤနီရာသို့ ယူလာလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

⁴² ထိုလူငယ် လာစဉ်မှာပင် နတ်ဆိုးသည်သူ့အား မြီကြီးထက်၌လှဲချပြီး မာတောင့်စီ၏။ ယေသျှုသည် နတ်ဆိုးအား အမိန့်ပီး၍ လူငယ်ကို ကျန်းမာစီတော်မူပြီးနောက် ဖခင်အား ပြန်လည် အပ်ပီးတော်မူ၏။

⁴³ လူအပေါင်းရို့သည် ဘုရားသခင်၏ မဟာတန်ခိုးတော်ကို မြင်ရ၍ အံ့သြကြကုန်၏။ လူရို့သည် ယေသျှုပြုတော်မူခသော အမှုအရာများကြောင့် အံ့သြနိန်ကြစဉ်၊ ကိုယ်တော်က၊

အသီသတ်ခြင်း ခံတော်မူရမည့်အကြောင်းကို တဖန် ယေသျှုသည် ဖော်ပြတော်မူခြင်း

⁴⁴ “ငါပြောသော အကြောင်းကို သင်ရို့ ဂရုတစိုက် နားထောင်ကြလော။ လူသားသည် လူတိလက်သို့ အပ်နှံခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူ၏။

⁴⁵ သို့ရာတွင် တပည့်တော်ရို့သည် ထိုစကားအဓိပ္ပာယ်ကို မသိကြ။ ထိုသို့ သူရို့သည် နားမလည်ကြစီရန် ထိုအရာတိကို ကွယ်ဝှက်ထားလျက်ဟိ၏။ သူရို့သည်လည်း ကိုယ်တော်အား မိန်းလျှောက်ရန်လည်း ကြောက်ရွံ့ကြ၏။

မည်သူသည် အကြီးမြတ်ဆုံးနည်း

⁴⁶ ထိုအခါ တပည့်တော်ရို့သည် မိမိရို့ထဲတွင် ဇာသူသည် အကြီးမြတ်ဆုံးနည်း ဟု အချင်းချင်း ငြင်းခုန် ပြောဆိုကြ၏။

⁴⁷ ယေသျှုသည် ထိုသို့ ငြင်းခုန် နိန်ကြသည်ကို သိတော်မူသဖြင့် သူငယ်တစ်ယောက်ကိုယူ၍ မိမိဘေးနားတွင် ရပ်စီတော်မူ၏။

⁴⁸ ထို့နောက် ကိုယ်တော်က သူရို့အား “ငါ၏နာမကိုထောက်၍ ဤအချေ တစ်ယောက်ကို လက်ခံသောသူသည် ငါ့ကို လက်ခံခြင်းဖြစ်၏။ ငါ့ကို လက်ခံသောသူသည် ငါ့ကို စီရွှတ်တော်မူသော အသျှင်ကို လက်ခံခြင်းဖြစ်၏။ အကြောင်းမူကား သင်ရို့တွင် အငယ်ဆုံးသောသူသည် အကြီးမြတ်ဆုံးသောသူဖြစ်သည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

သင့်ကို မဆန့်ကျင်သောသူသည် သင်ရို့ဖက်သားဖြစ်၏။

⁴⁹ ယောဟန်က “သခင်၊ ကိုယ်တော်၏နာမကို အမှီပြု၍ နတ်ဆိုးတိကို နှင်ထုတ်နိန်သော လူတစ်ယေက်ကို အကျွန်ရို့ တွိ့မြင်ခပါ၏။ ထိုသူသည် အကျွန်ရို့အဖွဲ့ဝင် မဟုတ်သောကြောင့် အကျွန်ရို့သည် ထိုသူအား တားမြစ်ခပါသည်” လျှောက်ထား၏။

⁵⁰ ယေသျှုကလည်း “ထိုသူကို မတားမြစ်ကတ်ကေ့၊ သင်ရို့ကို မဆန့်ကျင်သောသူသည် သင်ရို့ဖက်သားဖြစ်၏” ဟု ယောဟန်အား မိန့်တော်မူ၏။

ယှာမာရိရွာမှ ယေသျှုကို လက်မခံခြင်း

⁵¹ ကောင်းကင်ဘုံသို့ ဆောင်ယူခြင်းကို ခံတော်မူမည့်အချိန် နီးလာသောအခါ ယေသျှုသည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ကြွတော်မူရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်တော်မူလေ၏။

⁵² ထိုအခါ ကိုယ်တော်သည် စီတမန်များကို မိမိအဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်စီခြင်းငှာ ယှာမာရိနယ်၏ ရွာတစ်ရွာသို့ ကြိုတင် ရွှတ်လိုက်တော်မူ၏။

⁵³ သို့သော်လည်း ရွာသားရို့သည် လက်မခံကြ။ အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်သည် ယေရုဆလင်မြို့သို့ ဦးတည်လျက် ခရီးပြုနိန်သောကြောင့်ဖြစ်၏။

⁵⁴ ဤအချင်းအရာများကို တပည့်တော်များဖြစ်ကြသော ယာကုပ်နှင့် ယောဟန်သည် မြင်ကြသောအခါ “သခင်ဘုရား၊ အကျွန်ရို့သည် ကောင်းကင်က မီးကျစီ၍ ယင်းသူရို့ကို လောင်ကျွမ်းစီဖို့ အလိုတော်ဟိပါ၏လော” ဟု လျှောက်ကြ၏။

⁵⁵ သို့သော် ကိုယ်တော်သည် လှည့်၍ သူရို့အား ဆုံးမတော်မူ၏။

⁵⁶ ထို့နောက် ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် အခြားရွာသို့ ထွက်လားကြ၏။

ယေသျှု၏ နောက်လိုက်ဖြစ်လိုသူများ

⁵⁷ ထိုသို့ သူရို့သည် ခရီးပြုနိန်ကြစဉ် လူတစ်ယောက်က “အကျွန်သည်၊ ကိုယ်တော်ကြွတော်မူရာ အရပ်ရပ်သို့ လိုက်ပါမည်” ဟု ကိုယ်တော်အား လျှောက်ထား၏။

⁵⁸ ယေသျှုက “မြီခွီးမှာ တွင်းဟိ၏။ ငှက်မှာလဲ အသိုက်ဟိ၏။ သို့သော် လူသားမှာကား ဂေါင်းချစရာ နီရာတောင်မဟိ” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

⁵⁹ ကိုယ်တော်သည် အခြားလူတစ်ယောက်အား “ငါ့နောက်သို့လိုက်လော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ သို့သော်လည်း ထိုသူက “အသျှင်၊ အကျွန့်အဖ၏အလောင်းကို အယင် လား၍ သင်္ဂြိုဟ်ခွင့် ပီးတော်မူပါ” ဟု လျှောက်၏။

⁶⁰ ယေသျှုကလည်း “လူသီရို့က မိမိရို့လူသီအား သင်္ဂြိုဟ်ကတ်ပါစီ၊ သင်မူကား လား၍ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်အကြောင်းကို ဟောပြောလော့” ဟု ထိုသူအား မိန့်တော်မူ၏။

⁶¹ အခြားသောသူတစ်ယောက်က “အသျှင်၊ အကျွန်သည် ကိုယ်တော့်နောက်သို့ လိုက်ပါမည်။ သို့သော် အကျွန်၏ အိမ်သူအိမ်သားတိကို လား၍ ဦးစွာ နှုတ်ဆက်ခွင့် ပြုတော်မူပါ” ဟု လျှောက်လေ၏။

⁶² ယေသျှုကလည်း “ထွန်ကိုင်းကိုကိုင်လျက် နောက်လှည့်ကြည့်သောသူသည် ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်အတွက် အသုံးမဝင်” ဟု ပြန်၍ မိန့်တော်မူ၏။