လုကာ 5 - ဓမ္မသစ်ကျမ်း ရခိုင်ဘာသာစကား

ယေသျှုသည် ပထမဆုံး တပည့်တော်များကို ခေါ်ခြင်း

¹ တစ်နိ့၌ ယေသျှုသည် ဂင်္နေသရက်အိုင်ကမ်းခြီတွင် ရပ်နိန်တော်မူစဉ် လူတိက ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပါတ်တော်ကို ကြားနာခြင်းငှာ ကိုယ်တော်ထံပါးသို့ တိုးဝင်လာကြ၏။

² ထိုအခါ ကိုယ်တော်သည် ကမ်းနား၌ ကပ်ထားသော လောင်းနှစ်စင်းကို မြင်၏။ တံငါသည်ရို့သည် လောင်းထက်ကဆင်းပြီးနောက် ပိုက်များကို ဆီးကြောလျက်နိန်ကြ၏။

³ ယေသျှုသည် လောင်းများအနက် သျှိမုန်၏ လောင်းထက်သို့ တက်တော်မူပြီးလျှင် လောင်းကို ကမ်းမှအနည်းချေခွါရန် သျှိမုန်အား ပြော၏။ ထို့နောက် ယေသျှုသည် ထိုင်ပြီးလျှင် လူပရိတ်သတ်ရို့အား ဟောပြောသွန်သင်တော်မူ၏။

⁴ ထိုသို့ ဟောပြောပြီးသောအခါ၊ ကိုယ်တော်က “ရီနက်ရာသို့ ရွှိ့လား၍ သင့်အဖော်တိနှင့်အတူ ပိုက်ကိုချပြီး ငါးဖမ်းကြလော” ဟု သျှိမုန်အား မိန့်တော်မူ၏။

⁵ သျှိမုန်က၊ “သခင်၊ အကျွန်ရို့ တစ်ညလုံးကြိုးစား၍ ငါးရှာကြသော်လည်း ငါးချေ တစ်ကောင်တောင်မရ။ သို့သော် ကိုယ်တော် မိန့်တော်မူသောကြောင့် ပိုက်တိကို ချပါမည်” ဟုလျှောက်ထား၏။

⁶ သူရို့သည် ပိုက်တိကို ချပြီးနောက် အုပ်မိသောငါး များလွန်းသဖြင့် ပိုက်များပင် စုတ်ပြဲလုမတက်ဖြစ်၏။

⁷ ထို့ကြောင့် လာရောက်ကူညီခြင်းငှာ အခြားသော လောင်းတွင်ဟိသော အဖော်များကို အချက်ပြ၍ ခေါ်ကြ၏။ ထိုသူရို့သည် လာ၍ လောင်းနှစ်စင်း၌ ထည့်ကြရာ ငါးနှင့်ပြည့်သဖြင့် လောင်းများ နစ်မြုပ်လုနီးပါး ဖြစ်လေ၏။

⁸ ထိုအခြင်းအရာကို သျှိမုန်ပေတရုမြင်သောအခါ ယေသျှု၏ ခြီတော်ရင်းတွင် ပျပ်ဝပ်လျက် “အသျှင်၊ အကျွန်သည် အပြစ်များသောသူဖြစ်၍ အကျွန်ရို့ပါးမှ ကြွလားတော်မူပါ” ဟုလျှောက်၏။

⁹ ထိုသို့လျှောက်ရသည်မှာ ဖမ်းမိသော ငါးများပြားသဖြင့် သျှိမုန်နှင့် သူ့အပေါင်းအဖော်ရို့သည် အံ့သြကြသောကြောင့် ဖြစ်၏။

¹⁰ သျှိမုန်၏ လုပ်ဖော်ဆောင်ဖက်များဖြစ်ကြသော ဇေဗေဒဲ၏သား ယာကုပ်နှင့် ယောဟန်သည်လည်း အံ့သြကြ၏။ ယေသျှုက သျှိမုန်အား “မကြောက်ကတ်ကေ့၊ သင်ရို့သည် အဂုအချိန်ကစပြီးလျှင် လူကိုမျှားသော တံငါဖြစ်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

¹¹ ထိုသူရို့သည် လောင်းကို ကမ်းနားမှာ ကပ်ထားပြီးလျှင် ဟိသမျှကိုစွန့်၍ နောက်တော်သို့ လိုက်ကြ၏။

လူတစ်ဦးအား ယေသျှု ရောဂါပျောက်စီခြင်း

¹² တစ်နိ့တွင် ယေသျှုသည် မြို့တစ်မြို့၌ ဟိတော်မူစဉ် ထိုမြို့၌ တစ်ကိုယ်လုံး နူနာစွဲသူတစ်ယောက်သည် ဟိ၏။ သူသည် ယေသျှုကို မြင်လျှင် ပျပ်ဝပ်လျက် “အသျှင်၊ အလိုတော်ဟိလျှင် အကျွန့်ကို သန့်ယှင်းနိုင်ပါ၏” ဟု လျှောက်တင်၏။

¹³ ယေသျှုသည် လက်ကိုဆန့်၍ ထိုသူကို တို့တော်မူပြီးလျှင် “ငါအလိုဟိ၏။ သန့်ယှင်းစီ” ဟု မိန့်တော်မူလျှင် ချက်ချင်းပင် ထိုသူသည် ရောဂါပျောက်လေ၏။

¹⁴ ယေသျှုက “ဤအကြောင်းအရာကို တစ်ယောက်ကိုလေ့ မပြောကေ့” ဟု တားမြစ်ပြီး “သင်သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်ပါးကို လားပြီးလျှင် ကိုယ်ကိုပြလော့၊ သင့်ရောဂါ ပျောက်ကင်းကြောင်း လူတိရှိ့၌ သက်သီဖြစ်ဖို့အတွက် မောသျှေ မိန့်မှာထားသော ပူဇော်သကာကို ဆက်သလော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

¹⁵ သို့ရာတွင် ယေသျှု၏သတင်းတော်သည် ပို၍ ပြန့်လားသဖြင့် လူအပါင်းရို့သည် ကိုယ်တော်၏တရားတော်ကို ကြားနာရန်နှင့် မိမိရို့၏အနာရောဂါများမှ ကျန်းမာခြင်းရစီရန် လာကြ၏။

¹⁶ သို့သော်လည်း ကိုယ်တော်သည် လူသူကင်းဝီးရာအရပ်၌ ဆုတောင်းရန် ကြွလားလေ့ဟိ၏။

ယေသျှုသည် လီဖြတ်သူကို ကျန်းမာစီခြင်း

¹⁷ တစ်နိ့၌ ယေသျှုသည် ဟောပြောသွန်သင်တော်မူစဉ် ဖာရိယှဲတိနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာတချို့သည် ထိုင်နိန်ကြ၏။ သူရို့သည် ယုဒပြည်နှင့် ဂါလိလဲပြည် မြို့ရွာအသီးသီးမှလည်းကောင်း၊ ယေရုဆလင်မြို့မှလည်းကောင်း လာရောက်ကြသောသူများ ဖြစ်ကြ၏။ ရောဂါများကို ပျောက်ကင်းစီရန် ထာဝရဘုရား၏ တန်ခိုးတော်သည် ယေသျှု၌ဟိ၏။

¹⁸ လူတချို့သည် လီဖြတ်သူတစ်ယောက်ကို အိပ်ရာနန့်မ၍ ယူလာကြပြီးလျှင် ယေသျှု ရှိ့တော်မှောက်၌ ချထားရန်အတွက် အိမ်ထဲသို့ ဝင်နိုင်ခြင်းငှာ ကြိုးစားကြ၏။

¹⁹ လူထုပရိသတ်ကြောင့် သူရို့သည် လူနာကို သယ်ယူရန် လမ်းကို ရှာမတွိ့နိုင်ကြပေ။ ထို့ကြောင့် လူနာကို အိပ်ရာနှင့်တကွ အိမ်ခေါင်ထက်သို့ မတင်လာပြီးလျှင် အိမ်ခေါင်ကို ဖွင့်၍ လူအုပ်အလယ်၌ဟိသော ယေသျှု၏ ရှိ့မှောက်သို့ လျောချကြ၏။

²⁰ ယေသျှုသည် ထိုသူရို့၏ ယုံကြည်ခြင်းကို မြင်သောအခါ၊ လူနာအား “အဆွီ၊ သင်၏အပြစ်ကို ရွှတ်ဗျာယ်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

²¹ ကျမ်းတတ်ဆရာတိနှင့် ဖာရိယှဲတိက “ဤသူကား ဇာသူလဲ၊ ဘုရားသခင်ကို ပြစ်မှား ပြောဆိုပါသည်တကား၊ ဘုရားသခင်မှလွဲ၍ အပြစ်ကို ဇာသူက ရွှတ်ပီးနိုင်မည်နည်း” ဟု တွေးတော နိန်၏။

²² ယေသျှုသည် သူရို့ တွေးတောနိန်သည်ကို သိတော်မူသဖြင့် “သင်ရို့ ဇာဖြစ်လို့ ယင်းပိုင် တွေးတော နိန်ကြသနည်း၊

²³ ‘သင်၏အပြစ်ကို ရွှတ်ဗျာယ်’ ဟု ပြောသည်က ပို၍ လွယ်မည်လား၊ ထိုသို့မဟုတ်လျှင် ‘ထ၍ လှမ်းလားလော့’ ဟု ပြောသည်က ပို၍ လွယ်မည်လား၊

²⁴ လူသားသည် ဤလောက၌ အပြစ်လွှတ်ပိုင်သည်ကို သင်ရို့ကို သက်သီပြမည်” ဟု ဆိုလျက် လီဖြတ်သူအား “သင့်ကို ငါပြောမည်၊ ‘ထ’ အိပ်ရာလိပ်ကို ထမ်းပြီးလျှင် အိမ်သို့ပြန်လော့” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

²⁵ ချက်ချင်းပင် ထိုသူသည် လူတိရှိ့တွင် ထရပ်လျက် မိမိလဲလျောင်းနိန်ခသော အိပ်ရာကို ထမ်းပြီးလျှင် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းလျက် အိမ်သို့ ပြန်လေ၏။

²⁶ လူအပေါင်းရို့သည် အလွန်ပင် အံ့သြလျက် “ငါရို့သည် အံ့သြစရာတိကို ဤနိ့တွင် တွိ့မြင်ရဗျာယ်” ဟု ထိတ်လန့်စွာ ပြောဆို၍ ဘုရားသခင်၏ ဂုဏ်တော်ကို ချီးမွမ်းကြ၏။

လေဝိကို ယေသျှု ခေါ်ယူတော်မူခြင်း

²⁷ ထို့နောက် ယေသျှုသည် ထွက်ကြွတော်မူ၍ လေဝိအမည်ဟိသော အခွန်ခံတစ်ယောက်သည် အခွန်ရုံး၌ ထိုင်နိန်သည်ကို မြင်တော်မူလျှင် လေဝိအား၊ “ငါ့နောက်သို့ လိုက်လော့” ဟု မိန့်တော်မူလျှင်၊

²⁸ လေဝိသည် ထ၍ ဟိသမျှကို စွန့်ပြီး နောက်တော်သို့ လိုက်လေ၏။

²⁹ ထို့နောက် လေဝိသည် မိမိ၏အိမ်၌ ယေသျှုအတွက် ဧည့်ခံပွဲကြီးကို ကျင်းပရာ များစွာသော အခွန်ခံတိနှင့် အခြားသောသူရို့သည် သူရို့နှင့်အတူ စားသောက်ကြ၏။

³⁰ တချို့သော ဖာရိယှဲနှင့် သူရို့၏ ကျမ်းတတ်ဆရာတချို့က “ဇာဖြစ်လို့ သင်ရို့သည် အခွန်ခံတိ၊ အခြားအပယ်ခံသူရို့တိနှင့်အတူ စားသောက်ကြသနည်း” ဟု တပည့်တော်ရို့အား ကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်ကြ၏။

³¹ ထိုအခါ ယေသျှုက “ကျန်းမာသူသည် ဆီးဆရာကို အလိုမဟိ၊ ဖျားနာနိန်သောသူသာ အလိုဟိ၏။

³² ဖြောင့်မတ်သောလူတိကို ခေါ်ဖို့ ငါလာသည် မဟုတ်၊ အပြစ်လုပ်သောလူတိကို နောင်တရဖို့အတွက်သာ ခေါ်ဖို့ ငါလာ၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

အစာယှောင်ခြင်းအကြောင်း မိန်းမြန်းခြင်း

³³ လူတချို့က “ယောဟန်တပည့်တိက အစာယှောင်ခြင်း၊ ဆုတောင်းခြင်းတိကို မကြာမကြာ ပြုလေ့ဟိ၏။ ထို့နည်းတူ ဖာရိယှဲတပည့်တိလည်း ပြုကြ၏။ သို့သော်လည်း ကိုယ်တော်တပည့်တော်ရို့က စားသောက်၍ နိန်ကြသည်တကား” ဟု ကိုယ်တော်အား လျှောက်ထားကြ၏။

³⁴ ယေသျှုကလည်း၊ “မင်္ဂလာဆောင်ပွဲ၌ သတို့သားနှင့်အတူ ဟိကြသော အပေါင်းအဖော်ရို့ကို အစာယှောင်ခိုင်း နိုင်မည်လော။

³⁵ သို့သော်လည်း သတို့သားကို သူရို့အပါးမှ ဆောင်ယူမည့်အချိန် ရောက်လာလိမ့်မည်။ ထိုအခါ သူရို့သည် အစာယှောင်ကြလိမ့်မည်။” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

³⁶ ယေသျှုသည် ပုံဥပမာဆောင်လျက် “ဇာသူတစ်ယောက်မှ အထည်သစ်က အစတစ်စကို ဆုတ်ပြီးလျှင် အထည်ဟောင်းနှင့် စပ်ဖာထည်းလေ့မဟိ။ ထိုသို့ ဖာထည်းခလျှင် အထည်သစ်သည် ပျက်စီးလားရုံမျှမက၊ အထည်ဟောင်းနှင့်လည်း လိုက်ဖက်လိမ့်မည်မဟုတ်။

³⁷ ထိုနည်းတူ၊ စပျစ်ရည်သစ်ကို သားရီဘူးအဟောင်း၌ ထည့်လေ့မဟိ၊ ထည့်ခသည်ဟိသော် သားရီဘူးပေါက်ကွဲပြီးလျှင် စပျစ်ရည် ယိုထွက်လာလိမ့်မည်၊ သားရီဘူးလည်း ပျက်စီးလိမ့်မည်။

³⁸ စပျစ်ရည်အသစ်ကို သားရီဘူးအသစ်တွင် ထည့်ရမည်။

³⁹ ပြီးလျှင် စပျစ်ရည်အဟောင်းကို သောက်သူက စပျစ်ရည်အသစ်ကို သောက်ချင်မည်မဟုတ်။ ‘စပျစ်ရည်အဟောင်းက သာ၍ ကောင်းသည်’ ဟု ဆိုတတ်သည်” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။