प्रकाशितवाक्य 6 - नोयरी नोवलू नियम

पेल्लीई मुहर-धोवला गोदडा पोओ सवार

¹ फासाडी आय पालील्यो का कोकऱ्याने तियाअ सात शिक्यापो रोत एक शिक्का फोडिला; अने तियाअ चारू प्राणी मेहे एकाच गर्जने होस शब्द होम्लालू, “आव”

² आय लक्ष आप्लु, अने एक धव्लू गोदडू होय, अने तियाआ स्वार धनुष्य ओते; अने तियाहा एक मुकुट आप्या गोये, अने तो जय कोईत जात निघाल्यू का फासी जय मिलीजावू.

दूसरी मुहर-युद्ध

³ जाहा तिये दिहरे शिक्के फोडल्यू तेहलाम आय दिहरा प्राणीही कोत्ले ताहा होमल्यु, “आव.”

⁴ फासाडी एक फासी गोदडू निघाल्यू जो रातलो रंगाआ ओतु; धरतीपोन शांती हरिन उठवीत ले, म्हणजे मांहे एक दिहराआ घात कोअनारू; अने तियाहा एक वोडी तलवार आप्या गोयी.

तीसरी मुहर-अकाल

⁵ जाहा तिये तिसरे शिक्के घोडये, तेहलाम आय तीरऱ्या प्राणीही कोत्ले ताहा होमल्यु, “आव” आय नि लक्ष आप्लु, अने पालील्यो, एक कालु गोदडू होय, अने तियाआ स्वारच्या आरी एक तागडी होय;

⁶ अने आय तिया चार प्राणी माय एक शब्द ओ कोत्ले ताहा होमल्यु, “दिनार अने तीन सेर गवोओ, जव, पण तेल अने द्राक्षारस याआ नुकसान कोहू नाहा”.

चोव्थी मुहर-मृत्यु

⁷ जाहा तिये चौथे शिक्के उगडे, ताहा आय चौथो प्राणी शब्द ओ कोअता होमल्यु, “आव”

⁸ आय लक्ष आप्लु, अने तियाहा पृथ्वीपो एक निलो रंगाआ गोदडू होय; अने तियाआ स्वारचे नाव मोईतगोल्यू होय, अने अधोलोक तियाआ फासाडी-फासाडी होय अने तियाहा पृथ्वीपो एक चारोपो ओ अधिकार आप्या गोये का तलवार, अने दृष्काळाने, अने मोईलावाही, अने पृथ्वीई रानु मेरे जनावारे व्दारे मांहोहो माईत टाकही.

पाचवी मुहर-शहीद

⁹ जाहा तिये पाचवी शिक्के उगडाव्यी, ताहा आय वेदीई निसे तियाआ जीवाह पालील्यो जे देवाच्या वचनाआ कारनो कोईत अने तियाअ साक्षच्या कारनो कोईत जी तियाआ आप्लु ओती घात कोअल्यो गोये.

¹⁰ तिये वोडो शब्दामे आयडीत कोयु, “ओ स्वामी, ओ पवित्र अने खोरो; तू कोयो पर्यंत न्याय नाहा?” अने पृथ्वीई रोणारारी आमा रक्ताआ बदलू कोयो पर्यंत नाहा लेही?

¹¹ त्यामेरोत हर एक एकाहा धवले कापडे आप्लु गोये, अने तियाहा कोयु गोये का फासी थोड टायमोपो रोत आराम को, जोपोरोत ई तुमाआ संगे दास अने पाही जे तुमाआ सारखो घात उवे होय तियाआ पण गणती पूरी ण ओवो.

साहवी मुहर-आतंक

¹² जाहा तिये सोवे शिक्के उगडाव्यी, ताहा आय पालील्यो का एक वोडो भूकंप उवे, अने दिह सिंग्याआ तरटा सारखा कालु अने पुरो चंद्र रक्त सारखो ओत गोये.

¹³ आकाश तारे धोरतीपो एहलो पोडये जेहलो वोडो वाराआ आलवीत्लो अंजिराआ साडोमे रोत निल्ले फोल पोडत्ले.

¹⁴ जुग एहलो होरकी गोये जेहलो पत्र गुडालित्लू होरकावीत जाहो; अने हर एक-एक डोगो, अने बेटे आप आपाआ ठिकाणापो रोत सुरून गोयी.

¹⁵ तेहलाम पृथ्वीई राजा, अने वोडो अधिकारी, अने सरदार, अने श्रीमंत अने ताकदवान मांहे, अने हर एक दास अने हर एक स्वतंत्र डोगु मेर्यो गुहात अने खोडकाम जात निकाली,

¹⁶ अने डोगो अने खडकाही कोहू लागाडीत, “आमापो पोडीत जा; अने आमाहा तियाआ मुखा मेहे जो राजासनापो बोहयु होय, अने कोकऱ्याला क्रोधाम रोत निकाडीत ल्या.

¹⁷ काहाके तियाआ क्रोधाआ वोडू दीही आवयू होय, ओमे कोडू टिकुहू शकतो?”.