प्रकाशितवाक्य 14 - नोयरी नोवलू नियम

मेंड़ो अने 1, 44,000 मांहे

¹ फासाडी आय नजर कोअयी, अने पाला, तो कोकरा सियोन डोगोपो उबु होय, अने तियाआ जागे एक लाख चौरेचाळीस हजार जोओ होय, ज्याआ माथ्यापो तियाआ अने तिया बाह्हू नाव लेखिलो होय.

² अने होर्गामरोत माहु एक एहेलू शब्द उनालू आवयू जे पायाआरी जाअखो धारा अने वोडू गर्जनाचा शब्द ओतु, अने जो शब्द आय होम्लालू तो एहेलू विना वाजनारो वीणा वाजाळतले होय.

³ ते सिहासना आगाडी अने चार प्राणी अने प्राचीनों जुनू आगाडी एक नवो गीत गावित ओते तियाअ एक लाख चौरेचाळीस ह्जार जोह सोडीत जे धरतीपोरोत वेसातो लेदलो ओते, कोडु ते गान नाहा हिकुहू शकत ओतु.

⁴ ओ जे होय जे बाइ आरी अशुद्ध नाहा उवे, पण कुवारे होय; ते ओच होय का जीही का कोकरा जात्लू, ते तियाआ फासाडी आवीत जातेहे; ओ ताहा परमेश्वरोओ निमित्त पहीले फोल उविला याकोअता माहू मायरोत वेसातो लेधलो गोये होय.

⁵ तियाआ सोबिमरोत केधी ठोग्त्लू नाहा ओते, ते निर्दोष होय.

तिन स्वर्गदूतोओ घोषणा

⁶ फासाडी आय एक स्वर्गदूतो जुगोओ माय उठ्यु पालील्यो, ज्याआ जागे धोरती उपरयू रोणाराहा ची प्रत्येक जाती, लेतावे कुल, अने भाषा, अने मांहोहो होमलाडुहू याकोअता सार्वकालिक सुवार्ता ओती.

⁷ तिये वोडा शब्दावाही कोयु, “परमेश्वरोहो बीहा अने तियाआ गौरव को, काहाके का तियाआ न्याय कोअला वेल आवीत गोयी; अने तियाआ उपासना को, जीयाहा होर्गा अने धोरती अने दर्याआ झीर बोनाव्युहू.”

⁸ इजि तियाआ नंतर एक फासी, दिहरू स्वर्गदूत ओ कोतु जात आवयू, “पोडीत गोल्यो, तो वोडू बाबेल पोडीत जिये आपाआ जारकर्मा बद्दल राग रूप द्राक्ष रोह आखे जातीही पिवाळीत आप्लु होय.”

⁹ फासाडी तियाआ फासाडी फासी, तिसरू, स्वर्गदूत वोडा आवजावाही ओ कोतू जात आवयू, “जो कोडु तिया पशु अने तियाआ मूर्तीइ उपासना कोअही, अने आपाआ माथा नहाते आपाआ आथे उपो छांपल्या लेही

¹⁰ तो परमेश्वरोओ प्रकोप का मदिरा, जे तियाआ क्रोधाअ बासने माय टाक्ये गोये होय, पित्कोईत ल्या अने पवित्र स्वर्गदूताआ आगाडी अने कोकऱ्याच्या आगाडी आग अने गंधकाच्या पीडा माय पोडे.

¹¹ तियाआ पिढांचा तुमाआ कायम उठिलो रोही, अने जो तियाअ पशु अने तियाआ मूर्ती ची उपासना कोअता, अने जो तियाआ नावाआ शिक्का छांपल्या लत्ले, तियाहा रातदीही लोटतला मिले नाहा.

¹² पवित्र मांहो धीर अमेज होय, जे परमेश्वरोओ आज्ञा पाडीलोओ अने येशुपो विश्वास कोअता.

¹³ फासाडी आय होर्गामरोत ओ शब्द होम्लालू,” लेख जे मोल्या प्रभू माय मोअत्लो, तो ओमे पोरोत धन्य होय “आत्माआ कोत्लू,” होय, काहाके का ते आपाआ आखे परिश्रमा पोरोत विसाक सापडे, अने त्याआं काम तियाआ आरी जातेहे.

धरतीई कोमायोओ काटनी

¹⁴ आय पाल्यू अने पाला, एक उजलो मेघ होय, अने तियाअ मेघावर माअहा पोऱ्या हारकेजे कोडु बोहयु होय, ज्याआ मुंडकापो होना मुगुट अने आथोमेहे तीक्ष्ण धारेचा दात्लू होय.

¹⁵ फासाडी एक फासी स्वर्गदूत कोई मंदिरामरोत निहित ज्याहा जो मेघावर बोहयु ओतु, वोडा शब्दामे आयडीत कोयु, “आपाआ दात्लू लागाडी वाडीलो को, काहाके का वाडीलाआ वेल आवयी होय, याकोअता पृथ्वीई खेत पाकीत गोयी हो.”

¹⁶ आखरी जो मेघावर बोहयु ओतु तिये धोरतीपो आपाआ दात्लू लागाड्यू, अने पृथ्वी पोओ वाडीलो कोअयी गोयी ओती.

¹⁷ फासाडी फासी के स्वर्गदूत तिया मंदिराम मायरोत निघाल्यू जो होर्गाम होय, अने तियाआ जागे पोन तीक्ष्ण धारेचा दात्लू ओतु.

¹⁸ फासाडी एक फासी स्वर्गदूत, ज्याहा आग उपो अधिकार ओतु वेदी मायरोत निघाल्यू, अने तियाआ जागे तीक्ष्ण दात्लू ओतु तियाहा उचो शब्दावाही कोयु, “आपाआ तीक्ष्ण तोड-तोड दात्लू लागाडी धरतीई द्राक्षा तियाआ कोळी काप, काहाके का तियाआ घड पाकलो होय.”

¹⁹ तेहलाम तिया स्वर्गदूतांवाही धोरती उपो आपाआ दात्लू लागाड्यू अने धोरती च्या द्राक्षा तियाआ घड वाडीत आपाआ परमेश्वरोओ प्रकोप च्या वोडा कुंडा माय टाकीत आप्लु,

²⁰ अने नगराआ बारथे तियाअ द्राक्ष कुंडा माय द्राक्ष तुडविल्या गोये अने द्राक्षा कुंडामेऱ्यो एवडे रक्त निकलीलू गोदडाआ लगामा पर्यंत पुग्या, अने होव कोसा पर्यंत वोहीत गोये.