Ювытлар 11 - Инжил

Иман

¹ Иман – уьмит эткенимизге сенуьв, аьли де коьрмеген затларымызга толы ынанув.

² Бурынгылар иманлары ман ийги шаатлык алганлар.

³ Дуныялар Алла соьзи мен яратылганын, коьринген затлар коьринмегенлерден куралганын иман ман анълаймыз.

⁴ Абил иманына коьре Аллага Кабилден эсе де ийги курман эткен эди. Ол, туврашыл аьдем болганына иманы уьшин шаатлык алды, неге десе Алла онынъ савгаларын кабыл этти. Соьйтип иманы ман Абил, оьзи оьлген болса да, соьле де соьйлейди.

⁵ Ханок иманы ман, оьлмей, бу дуныядан кешкен. Оны бир аьдем де табалмады, неге десе Алла оны Оьзине алган. Ол, дуныядан кешеектен алдын, Алладан разылык тапканына шаатлык алган эди.

⁶ А иманы болмай разылык тапканына амал йок, неге десе Аллага ювык келуьвши аьр ким Онынъ барлыгына, Оны излегенлерге савга бергенине ынанмага керек.

⁷ Иманы ман Нух Алладан энди де болмаган затлар акында билим алды, Аллады сыйлап, уьйдегилерин куткарар уьшин кеме аьзирледи. Соны ман дуныяга оьким этти эм иманга таянган туврашылыктан уьлисли болды.

⁸ Иманы ман Ибрагим, Алладынъ: «Йолга шыгып, ие болаяк еринъе бар», – деп шакырганына тынълап, каерге бараягын да билмей, йолга шыкты.

⁹ Иманы ман Ибрагим ант пан ваьде этилген ерде, келетен аьдемдей, турган эм сол ваьдеден оьзиндей уьлисли болган Исхак эм Якуп пан шатырларда яшаган.

¹⁰ Неге десе Ол, суьвретшиси де, курувшысы да Алла болган берк негизли шахарды саклай эди.

¹¹ Иманы ман Ибрагим, карт болса эм (пишеси) Сара бала табалмай турса да, тукымын бардырмага куьш алды, неге десе ваьде эткен Аллага сенетаган эди.

¹² Сол себептен бир аьдемнен, оьлимге ювык биревден коьктеги юлдызлардай эм денъиз ягасындагы кумдай, сансыз аьдем тувды.

¹³ Олардынъ баьриси де иманлы болып оьлдилер. Алладынъ ваьде эткен затларын алмасалар да сол затларды узактан коьрип, куванып, оьзлери акында: «Бу дуныяда биз конакпыз эм келетенмиз», – деп ашык айттылар.

¹⁴ Соьйтип айтатаганлар соны ман ата юртын излегенлерин билдиредилер.

¹⁵ Эгер олар сол оьзлери шыккан ата юртын ойларында тургысткан болсалар, олардынъ артларына кайтып келмеге заманы болаяк эди.

¹⁶ Ама олар оннан да ийги юртка, олай дегенимиз, коьктеги юртка ымтыладылар. Сонынъ уьшин Алла олардынъ Алласыман деп, Оьзин танытканыннан уялмайды, неге десе олар уьшин шахар аьзирлеген.

¹⁷ Алла Ибрагимди сынаганда, Ибрагим иманы ман Исхакты курманга аькелди. Ол Алладынъ ваьдесин алган болса да, оьзининъ ялгыз бир улын курман этпеге аьзирленди.

¹⁸ Ама Алла ога: «Сенинъ тувдыкларынъ тек Исхактан тувганлар болаяклар», – деп билдирген эди.

¹⁹ Ибрагим, Алладынъ оьлилерди де тирилтпеге куьши бар деп, ойлады. Соьйтип, Исхакты бир яктан оьлимнен кери алгандай болды.

²⁰ Исхак, Якуп пан Эсавга разылыгын берди, келеекте оларга не болаягын айтты.

²¹ Иманы ман Якуп оьлеектен алдын Юсуптынъ эки улына разылыгын берди эм, таягынынъ ушына таянып, Аллага табынды.

²² Иманы ман Юсуп, яшавынынъ ахырында, Исраил улларынынъ Мысырдан шыгаягын эслерине салды эм оьзининъ суьеги акында оьсиет этти.

²³ Муса тувганнан сонъ ата-анасы иманлары ман оны уьш ай бойында ясырып сакладылар, неге десе онынъ ярасык бала болганын коьрдилер эм патшадынъ буйырыгыннан коркпадылар.

²⁴ Иманы ман Муса, уьйкен киси болганда, оьзин Пергауннынъ кызынынъ улы деп атамага унамады.

²⁵ Ол кыска заман ишинде куьналы завыкларды алганнан да Алладынъ халкы ман бирге азапларды кешуьвди макул коьрди.

²⁶ Муса Мысырдынъ казнасыннан эсе де Масих уьшин яман соьзге туьсуьвин уллы байлыкка санады, неге десе ол алаяк савгасын саклай эди.

^27-28 Иманы ман Муса, патша ашувыннан коркпай, Мысырдан тайды, неге десе ол, коьринмеген Аллады коьргендей, шыдамлы эди. Тувнъгышларды кыратаган маьлек исраилшилерге тиймес уьшин Муса иманы ман, Пасха курманын эттирип, канын эсиклердинъ уьстине буьрктирди.

²⁹ Иманлары ман олар, кургак ерден юргендей, Кызыл денъизден оьттилер. Оларга карап оьтеек болып мысыршылар сувга баттылар.

³⁰ Иманлары ман исраилшилер ети куьннинъ бойында тоьгерегиннен айланып шыкканнан сонъ, Ерихо шахардынъ иргелери ойылдылар.

³¹ Иманы ман каьхпе Рахав Аллады тынъламавшылар ман бирге аьлек этилмей сав калды, неге десе ол ызшыларды татымлык пан йолыккан эди.

³² Энди де неди айтайым? Мага Гидеоннынъ, Барактынъ, Самсоннынъ, Ифтахтынъ, Дауттынъ, Шамайылдынъ эм баска пайхамбарлар акында хабарламага заман етиспейди.

³³ Олар иманы ман патшалыкларды енъгенлер, аьдилликти эткенлер, ваьде этилген затларды алганлар, арсланлардынъ авызын япканлар,

³⁴ оттынъ куьшин соьндиргенлер, кылыштынъ оьткириннен тайганлар, карувсызлыктан беркигенлер, согыста куьшли болганлар, шет эллердинъ аьскерлерин кувып шыгарганлар.

³⁵ Оьлилер тирилтилип хатынларына эм аналарына кайтарылганлар. Баскалар болса, эркинлик алувды макул коьрмей, ийгирек яшавга тирилуьвди алар уьшин азап шегип оьлгенлер.

³⁶ Кайбиревлерин мыскылладылар, камышыладылар, баскаларын шынжыр ман бугавладылар эм тутнакка аттылар.

³⁷ Таслар ман тоьбеленип оьлтирилдилер, пышкы ман кесилдилер, кылыш пан тувралдылар, кой эм эшки терилерге оралып, ер-ерден айландылар, кытлыкларга, кыйынлыкларга, залымлыкларга тоьздилер.

³⁸ Дуныя оларга тийисли тувыл эди. Олар шоьллерде эм тавларда айландылар, дорбынларда эм ердинъ астындагы инлерде яшадылар.

³⁹ Олардынъ баьриси иманы уьшин Алладан ийги шаатлык алсалар да Онынъ ваьде эткен затларына йолыкпадылар.

⁴⁰ Неге десе, олар бизсиз тамамлыкка етпесин деп, Алла биз уьшин оннан да ийгисин аьзирлеген.