Яхья 11 - Инжил

Лазардынъ оьлуьви

¹ Марьем эм онынъ аьптеси Марта яшаган Бетхиний авылында Лазар атлы бир авырган бар эди.

² Раббийдинъ аякларына аьруьв ийисли майды яккан эм оьзининъ шашы ман суьрткен эне сол Марьем эди. Ол Лазардынъ карындасы эди.

³ Исага: «Раббий! Сенинъ суьйген аьдеминъ авырыйды», – деп хабар йибердилер.

⁴ Иса эситип: «Бу авырув оьлим авырувы тувыл, ол Алла данъкы уьшин, Алла Улы сол авырув аркалы данък тапсын деп, берилген», – деди.

⁵ Иса Мартады, онынъ синълиси Марьемди эм Лазарды суьетаган эди.

⁶ Лазардынъ авырыйтаганын эситкенде, турган еринде тагы да эки куьн калды.

⁷ Сонъ сокталарына: «Кайтарадан Юдеяга бараяк», – деди.

⁸ Сокталар: «Устаз! Коьп болмай, ондагы ювытлар Сени таслар ман тоьбелеек болган эдилер, а Сен тагы да сонда кайтаяк боласынъ?» – дедилер.

⁹ Иса: «Куьндиз он эки саьат ярык болып турмайдыма? Куьндиз юруьвши суьрилмес, неге десе бу дуныядынъ ярыгын коьреди.

¹⁰ Туьнде юруьвши суьринеди, неге десе онда ярыклык йок», – деп явап берди.

¹¹ Сол соьзлерди айтканнан сонъ Ол сокталарына: «Бизим досымыз Лазар уйклап кеткен, Мен оны уянтпага бараман», – деди.

¹² Сокталары: «Раббий! Уйклап кеткен болса, сав болар», – дедилер.

¹³ Иса Лазардынъ оьлгени акында айтатаган эди, а олар, аьдеттеги уйкы акында айтады деп, ойладылар.

¹⁴ Сонда Иса оларга ашык этип: «Лазар оьлген.

¹⁵ Сиз уьшин, сизди ынандырайым деп, онда болмаганыма куванаман, а соьле онынъ касына бараяк», – деди.

¹⁶ Сонда Эгиз деп те аталатаган Тома баска сокталарга: «Биз де бараяк, Оны ман бирге оьлеек!» – деди.

Иса Марта ман Марьемди юбантады

¹⁷ Иса Бетхинийге ювыклаганда, Лазардынъ илеси кабырда доьрт куьн ятканын билди.

¹⁸ Бетхиний Ерусалимнен он бес стадияга ювык болган ерде орынласкан эди.

¹⁹ Коьплеген ювытлар Марта ман Марьемге кардашлары уьшин кайгы соьзин айтпага келдилер.

²⁰ Марта Исадынъ келуьвин эситкенде, Онынъ алдына шыкты. Марьем болса уьйде калды.

²¹ Марта Исага: «Раббий! Сен мунда болган болсанъ, кардашым оьлмеек болар эди.

²² Ама мен соьле де билемен: Сен Алладан не тилесенъ, Алла Сага соны береек», – деди.

²³ Иса: «Кардашынъ тирилеек», – деди.

²⁴ Марта: «Баьриси де тирилеек ахыр куьнде, онынъ тирилеегин билемен», – дегенди айтты.

²⁵ Иса: «Мен – тирилуьв эм яшав, Мага иман эткен аьдем оьлсе де яшавын бардыраяк.

²⁶ Яшаган эм Мага ынанган аьдем бир заманда да оьлмес. Бу затка ынанасынъма?» – деп сорады.

²⁷ Марта: «Аьше, Раббий! Сенинъ дуныяга келмеге керек болганынъа, Алла Улы Масих экенинъе ынанаман», – деди.

²⁸ Муны айтканнан сонъ кетип, сездирмей, синълисин шакырып: «Устаз мунда, Ол сени шакырады», – деди.

²⁹ Марьем соны эситкенлей, тез болып орныннан турып, Исадынъ алдына шапты.

³⁰ Иса аьле авылга кирмеген эди. Ол Марта йолыккан еринде тура эди.

³¹ Марьем мен бирге уьйде болган эм оны юбанткан ювытлар, Марьемнинъ ушып турып шыгып кеткенин коьрип, йыламага кабырына барады деп ойлап, онынъ артыннан кеттилер.

³² Марьем Иса турган ерге келди. Оны коьрип, аягына йыгылды эм: «Раббий! Мунда болган болсанъ, кардашым оьлмеек болар эди», – деди.

³³ Иса онынъ эм оны ман келген ювытлардынъ йылаганын коьрип, Оьзининъ де коьнъили толып, бек кайгырды.

³⁴ «Сиз оны кайда орынластырдынъыз?» – деп сорады. «Раббий! Кел, Оьзинъ коьрерсинъ», – дедилер.

³⁵ Иса йылады.

³⁶ Сонда ювытлар: «Каратага, Ол Лазарды калай бек суьйген!» – дедилер.

³⁷ А олардынъ кайбиревлери: «Сокырдынъ коьзлерин ашкан, Лазар оьлмесин деп калай бир зат эталмады?» – дедилер.

Иса Лазарды тирилтеди

³⁸ Иса коьнъили кайгыга толып, кабыр янына келди. Кабыр алдына уьйкен тас суьелген бир дорбын эди.

³⁹ Иса: «Тасты алып тасланъыз!» – деди. Оьлген аьдемнинъ карындасы Марта: «Раббий! Ол энди ийисленген, неге десе оьлгени доьрт куьн», – деди.

⁴⁰ Иса: «Мен сага айтпаган эдимме, иман этсенъ, Алладынъ данъкын коьрерсинъ», – деди.

⁴¹ Оннан сонъ оьли яткан дорбыннан тасты алдылар. Иса коьзлерин коькке тигип: «Ай, Атам, Мени эситкенинъ уьшин Сага шуькир этемен.

⁴² Билемен, Мени дайым да эситесинъ, тек бу соьзлерди, мунда турган халк Мени мунда йибергенинъе ынансын деп, айтаман», – деди.

⁴³ Муны айтканнан сонъ Ол куьшли давыс пан: «Лазар! Тыска шык!» – деди.

⁴⁴ Оьлген аьдем шыкты. Коллары, аяклары кебин мен байланган, бети явлык пан капланган эди. Иса: «Онынъ кебинин шешинъиз, юрмеге койынъыз», – деди.

Парисейлер Исады оьлтирмеге каьрледилер

⁴⁵ Сол вакытта Марьемге келген ювытлардынъ коьбиси, Иса эткен ислерди коьрип, Ога ынандылар.

⁴⁶ А олардынъ кайбиревлери, парисейлер янына барып, оларга Иса эткен ислер акында хабарладылар.

⁴⁷ Сонда бас дин куллыкшылар ман парисейлер межлисти йыйып: «Биз не этеек? Бу аьдем коьп аьлемет нышанлар коьрсетеди.

⁴⁸ Оны бу йол калдырсак, баьри де Ога ынанар, урымшылар келип, бизим еримизди де, халкымызды да йок этер», – дедилер.

⁴⁹ Олардынъ бириси, сол йылда бас дин куллыкшы болган Каяпа, айтты: «Сиз бир зат та билмейсиз.

⁵⁰ Буьтин халктынъ оьлуьви яде халк уьшин бир аьдемнинъ оьлуьви колайма? Сиз соны анълалмайсыз».

⁵¹ Ол бу соьзлерди оьзиннен айтпады, сол йыл бас дин куллыкшысы болганнан себеп, Исадынъ ювыт халкы уьшин оьлеегин алдыдан айтып берди,

⁵² тек ювыт халкы уьшин тувыл, а Алладынъ таралган балаларын бирге йыюв уьшин.

⁵³ Сол куьннен сонъ олар Исады оьлтирмеге сылтавлар излеп, кенъесип басладылар.

⁵⁴ Сонынъ уьшин Иса энди ювытлар арасында ашыктан-ашык юрмеди. Сонъ шоьлге ювык ерге, Эпрайым деген бир шахарга, кетти, Оьзининъ сокталары ман сонда калды.

⁵⁵ Ювытлардынъ Пасха байрамы ювыклай эди, эллерден коьп халк Пасха алдында тазаланув аьдетин этпеге Ерусалимге келди.

⁵⁶ Сол шакта Исады излей эдилер эм Алла уьйининъ каралдысында аьдемлер бирбирине: «Сиз кайтип ойлайсыз? Ол байрамга келмеспе экен?» – деп сорай эдилер.

⁵⁷ Бас дин куллыкшылар эм парисейлер Исады ыслар уьшин, ким болса да Онынъ кайда экенин билсе, келип айтпага керек деп, буйырдылар.