Матай 14 - Инжил

Яхъя пайхамбардынъ оьлуьви

¹ Сол кезуьвде тетрарх Ирод та Исадынъ хабарын эситкен эди.

² Ол оьзининъ аьдемлерине: «Бу – Шомылдырувшы Яхъя. Ол оьлилерден тирилген! Сонынъ уьшин сосындай куьдиретли ислер этеди», – деди.

³ Ирод, кардашы Пилиптинъ пишеси Иродиада уьшин Яхъяды ыслатып, байлаткан эм тутнакка салдырган эди.

⁴ Неге десе Яхъя Иродты: «Сол хатынды алганынъ тийисли тувыл», – деп, бетлеген эди.

⁵ Ирод Яхъяды оьлтиреек болды, тек оны пайхамбар деп санайтаган халктан коркты.

⁶ Ирод оьз тувган куьнин кутлайтаган вакытта, Иродиададынъ кызы конаклар алдында бийиди. Бу Иродты кувандырды.

⁷ Ирод кыз не затты тилесе де, соны бермеге ант этип, соьз берди.

⁸ Анасы ман кенъескен сонъ, кыз: «Шомылдырувшы Яхъядынъ басын, табакка салып, мага булайга аькел», – деди.

⁹ Патша бек кайгырды, тек ол, конаклар алдында ант эткени уьшин, кыздынъ тилегин толтырмага буйырды,

¹⁰ аьдем йиберип, тутнакта Яхъядынъ басын кестирди.

¹¹ Аьдем оны табакка салып аькелди, кызга берди, а кыз оны анасына аькетти.

¹² Яхъядынъ сокталары келип, суьегин аькетип коьмдилер эм онынъ хабарын Исага еткердилер.

Иса бес мынъ аьдемди тойдырады

¹³ Иса муны эситкенде, ялгыз Оьзи кайык пан авлак ерге юзди. Ама шахарлардан аьдемлер, Онынъ кайда кеткенин билип, коьлдинъ тоьгерегиннен Онынъ артыннан яяв иердилер.

¹⁴ Иса, ягага шыгып, коьплеген халкты коьргенде, Онынъ яны авырды эм олардынъ маразлыларын сав этти.

¹⁵ Кас каралып баслады. Исадынъ сокталары: «Мунавы авлак ер, заман да кеш болган. Халкты йибер, эллерге барып, оьзлерине азык сатып алсынлар», – дедилер.

¹⁶ Иса явапка: «Олардынъ кетер уьшин кереклиси йок. Оларды сиз ашатынъыз», – деди.

¹⁷ Сокталары: «Ама бизде тек бес оьтпек пен эки балык», – деп, явапладылар.

¹⁸ Иса: «Оларды Мага аькелинъиз», – деди.

¹⁹ Халкка коьгоьленге орынласпага буйырды. Бес оьтпек пен эки балыкты алып, коькке коьзлерин коьтерип, Аллага шуькир айтты. Сонъ оьтпеклерди сындырып, сокталарына берди, а олар халкка уьлестирдилер.

²⁰ Баьриси де тойганынша ашады, калган кесеклерди он эки шетенге йыйдылар.

²¹ Хатынларды эм балаларды санамай, ашаганлар бес мынъга ювык бар эди.

Иса сув уьстиннен юреди

²² Оннан сонъ Иса, тез болып, сокталарына, кайыкка минип, коьлдинъ аргы ягына Оьзиннен алдын оьтпеге буйырды, а Оьзи халкты таркатаяк болды.

²³ Иса ялгыз Оьзи, дува этейим деп, тавга коьтерилди, кешликте онда ялгыз калды.

²⁴ Сол вакыт кайык коьлдинъ ортасында эди. Толкынлар кайыкка согыла эдилер, неге десе ел карсы эсетаган эди.

²⁵ Туьннинъ доьртинши боьлигинде Иса коьлдинъ уьсти мен юрип, сокталарына ювыкласты.

²⁶ Сокталары, Онынъ коьлдинъ уьстиннен юруьвин коьргенде, тынышсызландылар: «Бу – куьлетки!» – дедилер эм коркканларыннан кышкырыкладылар.

²⁷ Ама Иса сол саьатлей олар ман соьйледи де айтты: «Коьнъилленинъиз, Бу – Мен, коркпанъыз!»

²⁸ Ога явапка Петер: «Раббий! Эгер бу Сен болсанъ, мага Сенинъ касынъа сув уьсти мен юрип келмеге буйыр», – деди.

²⁹ «Кел», – деди Иса. Кайыктан шыгып, Петер, Ога бараяк болып, сув уьсти мен кетти.

³⁰ Ама елдинъ бек куьшли эскенине коркты эм, батып баслаганда, кышкырды: «Раббий! Куткар мени!»

³¹ Иса сол саьатлей колын тутты, ога ярдамласты да: «Аз иманлы! Неге шеклендинъ?» – деди.

³² Олар кайыкка мингенлей, ел тынды.

³³ Кайыкта болганлардынъ баьриси, ювыкласып келип, Исага бас ийдилер эм: «Сен уьшини мен де Алла Улы экенсинъ!» – дедилер.

Иса Гиннесар еринде авырганларды эмлейди

³⁴ Коьлдинъ аргы ягына оьтип, Гиннесар ерине келдилер.

³⁵ Бу ердинъ яшавшылары Исады таныдылар. Тоьгерек якка хабар йиберип, Исага баьри маразлыларын алып келдилер.

³⁶ Исадан авырганларга абасынынъ этегине болса да тиймеге разылыгын бермеге тиледилер. Тийгенлердинъ баьриси де сав болдылар.