Марк 7 - Инжил

Инсанды не зат арам этеди?

¹ Бир кере Ерусалимнен парисейлер мен дин аьлимлерининъ бирерлери келдилер, Исадынъ тоьгерегинде йыйылдылар.

² Сонда олар, Исадынъ сокталарынынъ кайбирлери ювылмаган, сол себепли арам болган коллары ман ас ишетаганларын коьрип, бетледилер.

³ А ювытлар, боьтен де парисейлер, бурынгылардынъ аьдетлерине коьре, ярастырылган кепте кол ювмай, аска олтырмаслар.

⁴ Олар базардан келгеннен сонъ, ювынмай, ас ишпейдилер. Олардынъ тостакайларды, шоьлмеклерди, казанларды, орынларды ювмага керекли деп саналган баска коьп туьрли аьдетлери де бар.

⁵ Сонынъ уьшин парисейлер эм дин аьлимлери Исадан: «Сенинъ сокталарынъ бурынгылардынъ аьдетлерин неге тутпайдылар? Олар, колларын ювмай, неге ас ишедилер?» – деп сорадылар.

⁶ Иса оларга булай яваплады: «Ешая пайхамбар сизинъ, экиюзлилердинъ, акында туьз соьзин айткан. Ол язганша: „Бу халк Мени тиллерининъ ушы ман оьрметлейди, а олардынъ юреклери Меннен алыста.

⁷ Олардынъ Мага табынувлары маьнесиз; окувлары – аьдем буйырыклары“.

⁸ Сиз Алладынъ парызын таслагансыз эм тек аьдем аьдетлерин тутасыз. Казанларды, тостакайларды ювасыз эм сосындай коьп затлар да этесиз».

⁹ Сонъ Иса: «Оьз аьдетлеринъизди тутар уьшин Алладынъ парызын кылыплы бузып билесиз.

¹⁰ Муса: „Атанъ ман ананъды оьрметле“, „Атасы ман анасына яман соьйлеген оьлтирилмеге тийисли“, – деп, буйырган.

¹¹ Сиз болсанъыз, эгер аьдем ата-анасына: „Меннен алаякларынъыздынъ баьриси курман – Аллага берилген“, – деп айтса, тувра этеди, дейсиз.

¹² Оннан сонъ сиз ога ата-анасына бир зат та этпеге ызын бермейсиз.

¹³ Соьйтип сиз Алла соьзин оьзинъиздинъ аьдетинъиз бен куватсыз этесиз, сондай коьп затлар да этесиз», – деп косты.

¹⁴ Иса тагы да, халкты оьз янына шакырып, айтты: «Барынъыз, тынъланъыз да анъламага куьресинъиз.

¹⁵ Аьдемнинъ тысыннан ишине кирген эш бир зат та оны арам эталмаяк. Аьдемди эне сол онынъ ишиннен шыгатаган зат арам этеди.

¹⁶ Тынълаяк болган тынъласын!»

¹⁷ Иса халктан кетип уьйге киргенде, сокталары, Оннан бу таварых пан неди айтпага суьйгенин, анълатпага тиледилер.

¹⁸ Иса оларга булай деди: «Аьше, сиз де бир зат та анъламадынъызба? Эслемединъизбе? Аьдемнинъ авызыннан кирген эш бир зат та оны арам эталмайды.

¹⁹ Ол аьдемнинъ юрегине кирмей, асказанына кирип, сонъ аякйолга оьтип кетеди». Иса бу соьзлер мен баьри аслардынъ алал болганын айтты.

²⁰ Иса: «Аьдемди эне сол онынъ ишиннен шыгатаганлар арам этедилер», – деп косты.

^21-22 «Неге десе яман ойлар, зиналык, каьхпелик, кырсызлык, аьдем оьлтируьв, сыклык, огырсызлык, кылып, аьдепсизлик, куьнлев, яманлав, коькиреклик, акылсызлык аьдемнинъ ишиннен, юрегиннен шыгадылар.

²³ Бу яман затлардынъ баьриси де аьдемнинъ ишиннен шыгып, оны арам этедилер».

Сирия-Финикияшы хатыннынъ иманы

²⁴ Иса оннан шыгып, Тирдинъ эм Сидондынъ тоьгерегиндеги якларга йолланды. Ол бир уьйге кирди, ким де болсын бирев Онынъ келгени акында билгенин суьймеди, ама Ол оны ясыралмады.

²⁵ Исадынъ келгенин кызын кара йин соккан бир хатын билди. Ол келди де Исадынъ аягына йыгылды.

²⁶ Бу хатын ювыт тувыл эди, асылы Сирия-Финикиядан эди. Ол Исадан кызыннан йинди кувып шыгарувын тиледи.

²⁷ Иса ога: «Кой, бас деп, балалар тойсынлар, оьтпекти балалардан алып, ийтлерге аткан ийги тувылды да», – деди.

²⁸ «Аьше, Бийим, – деп явап берди хатын, – тек ийтлер де сыпырадынъ туьбине балалар туьсирген оьтпек увакларын ашайдылар».

²⁹ «Сен аьруьв явапладынъ, – деди ога Иса, – бар, кызынънан йин шыккан».

³⁰ Хатын уьйине барганда, кызы йиннен кутылып, тоьсекте ятып турганын коьрди.

Иса сакавды сав этеди

³¹ Иса Тир ериннен кетип, Сидоннан оьтип, Декаполис арасы ман тагы да Галилея коьлине етти.

³² Сонда Исага санъырав, тылкав бир аьдемди алып келдилер де ога кол тийдирмеге тиледилер.

³³ Иса оны халктан бир якка аькетти, бармакларын онынъ кулакларына сукты, туькирди эм онынъ тилине тийди.

³⁴ Сонъында коьзин коькке коьтерип, авыр куьрсинди де: «Эффата!» (Эффата деген «Ашыл!») – деп буйырды.

³⁵ Аьдемнинъ кулаклары сол саьатлей ашылдылар, ол тилин байлаган заттан кутылды эм тувра соьйлеп баслады.

³⁶ Иса, болган затты эш биревге де айтпанъыз деп, буйырды. Ама Ол не шаклы оларга буйырса да, сол шаклы хабарын яятаган эдилер.

³⁷ Олардынъ сейирсинуьвлерининъ сонъы болмай эди. «Ол неди этсе де, баьриси ийгилик, – дейтаган эдилер. – Ол санъыравды эситтиреди, сакавды да соьйлеттиреди!»