Лука 1 - Инжил

Кирис соьз

¹ Энди коьплер арамызда ашык белгили болган ислердинъ таварыхларын туьзип баслаганлар.

² Сол ислерди басыннан коьрип турганлардынъ эм Алладынъ соьзин яйган кулларынынъ бизге еткергенлериндей,

³ мага да, сол затларды янъыдан мукаят тергегеннен сонъ, ызлы-ызыннан тизип, сага, оьрметли Теопил,

⁴ сен насихатланган окувдынъ терен негизин тагы да бир бегитип, язбага ой туьсти.

Яхъя пайхамбардынъ туваягынынъ билдирилуьви

⁵ Юдеядынъ патшасы Иродтынъ куьнлеринде Авия боьлигиннен Зекерья атлы дин куллыкшысы эм онынъ Арун тукымыннан Элисабет деген хатыны болганлар.

⁶ Олардынъ экеви де, Алладынъ алдында туврашыл болып, Раббийдинъ буьтин парызларын эм йорыкларын минсиз толтыра эдилер.

⁷ Олар аьвлетсиз эдилер, неге десе Элисабет бедев болган, а энди экеви де уьйкен ясларына еткен эдилер.

⁸ Бир кере оьзининъ боьлигининъ, дин куллыкшысындай, оьз борышын Алладынъ алдында толтыратаган куьнлеринде,

⁹ дин куллыкшыларынынъ арасында болатаган аьдетке коьре, сыбага тасланган заманда, Зекерьяга Раббийдинъ уьйине ладан ийис шыгарув мырат пан кирмеге тийисли болды.

¹⁰ Буьтин йыйылган халк, ладан ийис этилетаган заманда, тыста дува этетаган эди.

¹¹ Сол вакытта Зекерьяга ладан ийис этетаган ерининъ онъ ягында Раббийдинъ бир маьлеги коьринди.

¹² Зекерья маьлекти коьргенде саьспекледи, оны коркув бийледи.

¹³ Маьлек ога: «Коркпа, Зекерья, неге десе сенинъ дуванъ кабыл болган, хатынынъ Элисабет сага ул табаяк эм сен ога Яхъя атты береексинъ.

¹⁴ Ол сага куваныш эм ярык аькелеек, эм коьплер онынъ тувганына суьйинееклер.

¹⁵ Неге десенъ ол Раббийдинъ алдында уллы болаяк; бир заманда да шагырды эм баска эсиртуьвши затларды ишпеек, ана карнында ок Кие Рухка толаяк.

¹⁶ Ол Исраил халкынынъ коьплерин Раббийге, оьзлерининъ Алласына, кайтараяк.

¹⁷ Ол Раббийдинъ алдында Ильястынъ рухы эм куваты ман юрип, аталарынынъ юреклерин балаларына бурып, бойсынмаганларда туврашыллардынъ ойларын яратып бараяк, Раббийдинъ алдына аьзирленген халкты салаяк», – деди.

¹⁸ Сонда Зекерья маьлекке: «Мен оны неден билермен? Мен картайганман эм хатынымнынъ да йыллары еткен», – деди.

¹⁹ Маьлек ога деп яваплады: «Мен Алладынъ алдында турувшы Жабраилмен эм сени мен соьйлеспеге, сол куванышлы хабарды сага еткермеге йиберилгенмен.

²⁰ Меним, заманы еткенде, эш толмай калмаяк деген соьзлериме ынанмаганынъ уьшин, сен энди сакав болаяксынъ, сол зат толтырылаяк куьнге дейим соьйлемей тураяксынъ», – деди.

²¹ Сол арада халк Зекерьяды саклайтаган эди эм онынъ, Алла уьйиннен шыкпай, калып кеткенине сейирсинетаган эди.

²² Зекерья шыкканнан сонъ, олар ман соьйлесалмады. Халк Алла уьйинде ога коьринис коьрингенин сезди; ол да оны, тили тыйылганыннан ымлап, анълатты.

²³ Аллага кылынув куьнлери озганнан сонъ, Зекерья уьйине кайтты.

²⁴ Онынъ пишеси Элисабет авыраяклы болды эм оны бес айга дейим халктан ясырды.

²⁵ «Сосындай йылларымда Раббийим мени языксынды, инсанлар арасында меним кемшилигимди тайдырды», – дейтаган эди ол.

Иса Масихтинъ дуныяга энеегининъ билдирилуьви

^26-27 Элисабеттинъ карнындагынынъ алтыншы айында Алла Жабраил маьлекти Галилеядынъ Назарет шахарына Даут тукымыннан Юсуп атлы эр мен соьз тавысып турган кызга йиберди. Ол кыздынъ аты Марьем эди.

²⁸ Маьлек ога келгенлей: «Салам, шапагатлы! Раббий сени мен болар», – деди.

²⁹ Марьемди бу соьзлер саьспеклетти эм ол, бу неди билдирген салам экенин анъламай, ойланды.

³⁰ Ога маьлек: «Коркпа, Марьем, неге десе сен Алладан шапагатлы болгансынъ.

³¹ Энди карнынъда болып, ул табаяксынъ эм Оны Иса деп атаяксынъ.

³² Ол данъклы болаяк, Аллаху-Тааладынъ Улы деп саналаяк. Ога Раббий Алла Онынъ атасы Дауттан калган такты береек;

³³ оьмир оьмирге Якуп тукымынынъ уьстинде патшалык эттиреек эм Онынъ патшалыгынынъ сонъгы куьни болмаяк», – деди.

³⁴ Марьем маьлектен: «Бу кайтип болар, эгер мен энди де эр сынамаганман?» – деп сорады.

³⁵ Ога маьлек: «Кие Рух сага туьсеек, Аллаху-Тааладынъ куьши сени каплап алаяк, сонынъ уьшин туваяк кие Бала Алладынъ Улы деп аталаяк.

³⁶ Эне бедев деп саналып турган сага ювык еткен Элисабет те картлыгында ул ман авыраяклы эм ога энди алты ай болаятыр.

³⁷ Алладынъ бир соьзи де куьшсиз калмайды», – деп яваплады.

³⁸ Сонда Марьем: «Мен Раббийдинъ кулыман. Менде сенинъ айтканынъдай болсын», – деди. Маьлек оннан тайды.

Марьем Элисабетти коьрмеге барады

³⁹ Сол куьнлерде Марьем асыгыслы болып Юдеядынъ тавлы кесегиндеги бир шахарга барды.

⁴⁰ Зекерьядынъ уьйине киргенлей, Элисабет пен саламласты.

⁴¹ Элисабет Марьемнинъ саламын эситкен заманда, онынъ карнындагы аьвлет ойнаклады. Элисабет Кие Рухка толды.

⁴² Ол, давысын коьтерип: «Хатынлардынъ арасында сен муьбарексинъ эм сенинъ карнынъдагы бала да муьбарек!

⁴³ Меним Раббийимнинъ анасынынъ мага сосы келуьви не себептен болды экен?

⁴⁴ Неге болса да, сенинъ саламласув тавысынъ мага еткенде, меним карнымдагы саьбийим куванышлы ойнаклады.

⁴⁵ Ынанганынъ уьшин бактылысынъ, неге десе Раббийдинъ сага билдиргени толтырылаяк», – деди.

⁴⁶ Марьем: «Меним яным Раббийди оьрметлейди.

^47-48 Ол Оьз кулынынъ язык аьлин эслегени уьшин коьнъилим Аллага, Куткарувшыма, куванады. Эндиден арбатын мени баьри тукымлар бактылыга санаяклар.

⁴⁹ Неге десе куьдиретли Алла мага уллы ислер этти. Онынъ аты кие!

⁵⁰ Онынъ рагимлиги несилден несилге Ога оьрмет эткенлерге яйылаяк.

⁵¹ Оьз куватынынъ карувын коьрсетти, юреклеринде оьктемли ойлары болганларды шашты.

⁵² Куьшлилерди тактан туьсирди, мазлумларды коьтерди.

⁵³ Ашыкканларды оьз берекети мен тойдырды, ама байларды бир затсыз кайтарып йиберди.

^54-55 Ол Оьзининъ кулы Исраилге ярдам этти эм, аталарымызга айтканындай, Ибрагимге, онынъ тувдыкларына оьмир оьмирге этеек рагимлигин эсинде тутты», – деди.

⁵⁶ Марьем Элисабет пен бир уьш ай кадер турганнан сонъ уьйине кайтты.

Яхъя пайхамбардынъ тувувы

⁵⁷ Бала туваяк вакыты еткенде, Элисабет ул тапты.

⁵⁸ Раббийдинъ ога уллы рагимлик коьрсеткенин эситип, онынъ кардашлары эм конъысылары оны ман бирге куванатаган эдилер.

^59-60 Сегизинши куьнинде балады суьннетлеек аьдет пен йыйылдылар эм ога атасынынъ атын, Зекерьяды, атамага токтастылар, ама баладынъ анасы унамады эм оны Яхъя деп атаягын билдирди.

⁶¹ Ога: «Сенинъ тукымынъда ондай атлы бирев де йокты да», – дедилер.

⁶² Атасыннан, ымлап, онынъ кайтип атаяк болатаганын сорадылар.

⁶³ Зекерья такта тилеп алды да язды: «Онынъ аты – Яхъя». Баьриси де сейирсиндилер.

⁶⁴ Сол саьатлей Зекерьядынъ авызы да, тили де ашылды эм ол, Аллага шуькир айта берип, соьйлеп баслады.

⁶⁵ Олардынъ тоьгерегинде яшаганларды коркув бийледи. Сол болган затлардынъ хабары Юдеядынъ баьри тавлы кесегинде яйылды.

⁶⁶ Эситкенлердинъ баьриси де оны юреклерине салдылар: «Сосы аьвлет ким болаяк экен?» – деп, сейирсинип, сорастылар. Раббийдинъ куваты Яхъя ман бирге эди.

Зекерьядынъ пайхамбарлык соьзи

⁶⁷ Кие Рухка толган Зекерья пайхамбарлык соьзин айтып баслады:

⁶⁸ «Исраилдинъ Алласы Раббийге шуькир болсын! Оьз халкына ярдамга келди эм оны куткарды.

⁶⁹ Оьзининъ кулы Дауттынъ тукымыннан бизге куьшли Куткарувшыды шыгарды.

^70-71 Кие пайхамбарларынынъ авызы ман оьмирден бери билдиргениндей, бизди явларымыздан эм баьри коьрип болмайтаганлардынъ колыннан куткарды,

⁷² кие антласувын эскерди, аталарымызга рагимлик этти.

^73-74 Ол атамыз Ибрагимге берген антынша, бизди душпанларымыздынъ колыннан куткарып, Ога коркувсыз кылынгандай этти;

⁷⁵ соьйтип Онынъ алдында Ога оьмиримиздинъ баьри куьнлеринде сыйлылык эм тувралык пан яшамага болаламыз.

⁷⁶ Сен, аьвлет, Аллаху-Тааладынъ пайхамбары деп аталаяксынъ, неге десе Онынъ алдында барып, Ога йол аьзирлеексинъ.

^77-78 Алламыздынъ халкына Онынъ рагимлиги мен олардынъ куьналары кеширилгеннен сонъ куткарылув болаягын анълатаяксынъ.

⁷⁹ Онынъ рагимлиги мен йогардан тувган Куьн каранъада эм оьлим куьлеткисинде олтырганларды ярыкка шыгараяк, бизим аякларымызды татымлык йолына бураяк».

⁸⁰ Бала болса оьсе барды, коьнъили мен беркиди эм оьзининъ Исраил халкы алдына келеек куьнине дейим шоьлде яшады.