Ислер 5 - ИнжилХанания эм Сапира 1 Ханания атлы бир аьдем пишеси Сапирадынъ разылыгы ман оьз муьлкин сатты. 2 Тек акшадынъ бир кесегин Ханания оьзине калдырды, оны пишеси де билетаган эди. Калганын ол аькелди де элшилердинъ алдына салды. 3 Петер: «Ханания, неге шайтан юрегинъди бийлеген? Неге Кие Рухка оьтирик айтып, сатылган ердинъ акшасын боьлип, бир кесегин оьзинъе калдырдынъ? 4 Ер, сен оны сатканша, сеники эди, ога алган акшанъ да сенинъ буйырыгынъда эди. Юрегинъде неге сондай ниет эттинъ? Аьдемлерге тувыл, Аллага оьтирик айттынъ». 5 Ханания муны эситкенлей, оьлип, йыгылды. Мунынъ хабарын эситкенлердинъ баьрисин уллы коркув бийледи. 6 Яс аьдемлер келип, онынъ илесин кебинге салдылар, аькетип коьмдилер. 7 Бир уьш саьат озганнан сонъ пишеси, болганлардынъ бир затын билмей, келди. 8 Петер: «Мага айтшы, еринъизди бу кадер акшага саткансызба?» – деп сорады. «Аьше, – деп яваплады ол, – сол кадерге». 9 Петер: «Сиз кайтип Раббийдинъ Рухын сынамага токтастынъыз? Эсик алдындагы абытларды эситесинъме? Бу байынъды коьмип кайтаятырганлар, олар сени де шыгараяклар», – деди. 10 Сол ок вакыт хатын Петердинъ аяклары алдында, оьлип, йыгылды. Яс аьдемлер кирдилер, оьлгенин коьрип, шыгардылар, аькетип байынынъ касына коьмдилер. 11 Буьтин ямагатты эм сол затлардынъ хабарын эситкенлерди уьйкен коркув бийледи. Элшилер коьп аьжейип этедилер 12 Элшилер халктынъ ишинде коьп аьлемет нышанлар эм аьжейиплер этетаган эдилер. Буьтин иманлылар Сулейменнинъ колоннадасында йыйылатаган эдилер. 13 Халк оларды бек сыйласа да келетен аьдемлердинъ эш биреви де оларга косылмага йигерленмеди. 14 Эр кисилер, хатынлар, барганнан барган сайын Раббийге ынанып, иман ямагатына косылатаган эдилер. 15 Аьдемлер авырганларын орамларга шыгарып, Петер озаятырганда, орындыкларга эм тоьсеклерге салдылар. Олардынъ бир кесеклерине куьлеткиси болса да тийсин деп, 16 Ерусалимнинъ тоьгерегиндеги шахарлардан да аьдемлер келип, йыйылысып, маразлыларды, кара йинлерден кыйналганларды аькелдилер эм баьриси савартылдылар. Элшилердинъ кувгыны 17 Бас дин куллыкшысын эм тоьгериндегилердинъ баьрисин – олай дегени садукей куьбин – куьншилик бийлеген эди. 18 Олар барып элшилерди ысладылар, халк тутнагына олтырттылар. 19 Ама туьнде Раббийдинъ бир маьлеги тутнактынъ капыларын ашты, оларды шыгарды. 20 «Алла уьйининъ каралдысына барынъыз, – деди ол, – эм бу янъы яшавдынъ хабарын толысынша айтынъыз». 21 Эртенълик пен олар, айтылгандай, каралдыга бардылар эм халкты уьйретип басладылар. Бас дин куллыкшысы эм тоьгерегиндегилер, межлисти – Исраил халкынынъ баьри аксакалларын – йыйып, элшилерди аькелмеге деп, тутнакка аьдемлер йибердилер. 22 Саклавшылар тутнакка келгенде, сонда элшилерди таппай, артларына кайтып: 23 «Тутнактынъ капыларынынъ берк ябылганларын эм олардынъ касында каравылшылардынъ туратаганларын коьрдик, ама капыларды ашканда, онда эш биревди де таппадык», – дедилер. 24 Бу соьзлерди эситкенде Алла уьйининъ каравыл басшысы эм бас дин куллыкшылары сейирсинип, бу не затты айтады экен деп, анъламадылар. 25 Сонъ ким ди бирев келди де билдирди: «Сиз тутнакка салган сол биревлеринъиз Алла уьйининъ каралдысында халкты уьйретип турылар». 26 Сол заман каравыл басшысы эм саклавшылар барып, элшилерди аькелдилер. Оларды куьш салып аькелмедилер, неге десе, халк бизди тас пан сыбалап оьлтирмеге болар деп, коркатаган эдилер. 27 Элшилерди межлистинъ алдына шыгардылар. Бас дин куллыкшысы сорады: 28 «Биз сизге, бу Аьдемнинъ аты ман окытпассыз деп, каты буйырык бермедикпе? Аман да сиз оьз окувынъызды буьтин Ерусалимге яясыз, ога да косып, бизди сол аьдемдинъ канынынъ тоьгилгени уьшин шуьшлейсиз». 29 Петер эм баска элшилер: «Биз аьдемлерге тувыл, а Аллага бойсынмага тийислимиз, – деп явапладылар. – 30 Аталарымыздынъ Алласы сиз кашка керип оьлтирген Исады тирилткен. 31 Алла Оны Басшы эм Куткарувшы этип, Исраилге тевбеге туьспеге, куьналарын кеширтпеге амал берер уьшин онъ ягына коьтерди. 32 Биз сол затлардынъ шаатымыз. Алла бойсынганларга берген Кие Рух та шаат болады». 33 Тынълайтаганларды кара ашув бийледи эм элшилерди оьлтиреек болдылар. 34 Ама Гамалиел атлы бир парисей, буьтин халкта оьрметли Таурат устазы, межлис алдына турып, элшилерди бир кесек заманга шыгармага буйырды. 35 Сонъ межлистинъ агзаларына карап: «Исраилшилер, бу аьдемлер мен не этеегинъизди аьруьв этип ойланъыз. 36 Коьп заман озбай Тевда деген, оьзин бир уллы аьдемге санаган бирев шыкты. Ога бир доьрт юзге ювык аьдем косылды, тек ол оьлтирилгенде, артыннан иергенлердинъ баьриси шашылып, йоклыкта калдылар. 37 Оннан сонъ галилеяшы Юда халктынъ саны язылып алынатаган куьнлерде келди, аьдемлер куьбин козгалыска коьтерди. Ол да оьлди эм онынъ тоьгерегиндегилер шашылдылар. 38 Сонынъ уьшин, соьлеги аьлде, меним сизге кенъесим: бу аьдемлерге тийменъиз. Оларды йиберинъиз. Эгер олардынъ мырады эм ислери аьдемлерден болса, ол затлар бузылаяклар. 39 Эгер де Алладан болса, сиз оларды йок эталмассыз, белким, Аллага карсылык этип коярсыз», – деди. Гамалиелдинъ соьзи оларды ынандырды. 40 Элшилерди шакырдылар, оларды камышылаганнан сонъ: «Исадынъ аты ман соьйлеменъиз», – деп буйырып, йибердилер. 41 Элшилер, сондай корлавды Иса уьшин шекпеге тийисли коьрилгенлерине куванып, межлистен шыгып кеттилер. 42 Оьзлери куьн сайын, Алла уьйининъ каралдысында, аьдемлердинъ уьйлеринде йыйылып, токтавсыз уьйретип, Масих Иса акындагы Ийги Хабарды айтатаган эдилер. |
© Институт перевода Библии, Москва, 2011
Institute for Bible Translation, Russia