Ислер 26 - Инжил

¹ Агриппа Паулга: «Сага оьзинъ акында айтпага эркинлик бериледи», – деди. Сол заманда Паул, колын созып, оьзин аклап соьйлеп баслады:

² «Агриппа патша! Буьгуьн сенинъ алдынъда ювытлардынъ буьтин шуьшлевлериннен оьзимди аклаягым уьшин оьзимди наьсипли деп санайман.

³ Оьзинъ де ювытлардынъ баьри аьдетлери, давалы соравлары ман аьруьв таныс болганынънан себеп, тагы да куванаман. Тилеймен, мени тоьзимли тынъла.

⁴ Меним балалыктан алып Ерусалимде миллетимнинъ ишинде бардырган яшавымды баьри ювытлар биледилер.

⁵ Мени коьптен бери таныйдылар; суьйселер, динимиздинъ энъ каты куьбининъ – парисейлердинъ – аьдетлерине коьре яшаганыма шаатлык эталадылар.

⁶ Соьле де мен оьким алдында Алла тарабыннан аталарымызга берилген соьзине уьмит эткеним уьшин тураман.

⁷ Халкымыздынъ он эки ырувы, Аллага кеше-куьндиз кызмет этип турып, сога уьмит этедилер. Мине сол уьмитим уьшин, патша, ювытлар мени айыплайдылар.

⁸ Неге сиз Алладынъ оьлилерди тирилтеегин „ынанылмас зат“ деп санайсыз?

⁹ Дурыс, мен де Назаретши Исага карсы коьп затлар этпеге керекпен деп ойладым.

¹⁰ Ерусалимде соьйтип эттим: бас дин куллыкшыларыннан эркинлик алып, Аллага багысланган коьп аьдемди тутнакка капаттым. Олар оьлимге берилеек заманда, карсы давыс бердим.

¹¹ Аьр ерде синагогларда оларды коьп кере язалап, оларга (Исады) яманлатпага куьрестим, мардасыз бек ашувланып, аьли баска шахарларга да барып, оларды кувып юрдим.

¹² Бир кере сол мырат пан бас дин куллыкшыларынынъ куваты эм ызыны ман Дамаскка бара турганда,

¹³ мен уьйледе, патша, коьктен бир ярык коьрдим. Ол ярык куьннинъ ярыгыннан да куьшли эди. Ол меним эм йолдасларымнынъ тоьгерегинде яркырады.

¹⁴ Биз баьримиз де ерге йыгылдык эм еврей тилинде бир давыс мага: „Шаул, Шаул! Не уьшин Мени кувасынъ? Иесининъ шыбыгына тепкен оьгиздей, оьзинъди яралайсынъ“, – дегенин эситтим.

¹⁵ „Сен ким, Бийим?“ – дедим. Раббий: „Сен кувып юрген Исаман.

¹⁶ Ама тур, аякларынъа бас. Сени кызметшим этип, коьргенлеринъе эм де сага ашаяк затларыма шаат этер уьшин, коьриндим.

^17-18 Сени ювыт халкыннан эм баска миллетлерден куткараякпан. Олар каранъалыктан ярыкка, шайтаннынъ аькимлигиннен Аллага бурылып, куьналарын кеширтсинлер эм Мага ынанув аркалы Аллага багысланганлар арасында ер алсынлар деп, сени олардынъ янына, коьзлерин ашпага йиберемен“, – деди.

¹⁹ Соны уьшин, Агриппа патша, мен аспаннан келген коьриниске карсы болмадым.

²⁰ Алдын Дамасктагыларды эм Ерусалимдегилерди, сонъ буьтин Юдея элин эм баска миллетлерди тевбе этип Аллага бурылмага, тевбелерине тийисли ислер этпеге шакырдым.

²¹ Соны уьшин ювытлар мени Алла уьйининъ каралдысында ыслап оьлтирмеге каьрледилер.

²² Ама Алла берген ярдамын алып, мен буьгуьнге дейим яшап тураман, уьйкенге, кишкейге, аьр кимге шаатлык этемен. Соьйлегенлерим – пайхамбарлардынъ эм Мусадынъ болаяк деп билдиргенлериннен баска бир зат тувыл.

²³ Масих азап шекпеге эм оьлгениннен биринши болып тирилмеге керек деген. Ол ювыт халкына эм баска миллетлерге ярыклыкты билдиреек».

²⁴ Паул оьзин соьйтип аклайтаганда, Фест кышкырып: «Паул, акылынъды ишкесинъ! Коьп билиминъ сени алжытты!» – деп айтты.

²⁵ Паул: «Йок, оьрметли Фест! Берли тувылман, тувра эм акыл соьзлер мен соьйлеймен.

²⁶ Патшадынъ бу ислерден хабары бар. Онынъ алдында эркин соьйлеймен. Булардынъ бириси де оннан ясыртын болганына ынанмайман; неге десе бу – тасалыкта исленген ис тувыл.

²⁷ Агриппа патша, пайхамбарларга ынанасынъма? Билемен, ынанасынъ», – деди.

²⁸ Агриппа: «Сен мени тез арадан масихши этпеге ойлайсынъма?» – деп сорады.

²⁹ Паул яваплап: «Тезбе, акырынма Алладан тек сенинъ тувыл, буьгуьн мени тынълавшылардынъ баьрисининъ де, мине бу тысавлардан баска, мендей болувларын тилер эдим», – деди.

³⁰ Паул муны айтканда, патша, тоьре, Вереника эм олар ман бирге олтырганлар орынларыннан турдылар.

³¹ Олар шетке шыгып оьз ара: «Бу киси оьлтирилмеге яде бугавланмага тийисли эш бир зат этпеген», – дедилер.

³² Агриппа Фестке: «Бу аьдем императордынъ оькимин талапламаган болса, босатпага болаяк эди», – деди. [Сога коьре тоьре оны императорга йибермеге токтасты.]