Ислер 22 - Инжил

¹ «Кардашлар эм аталар! Сизге соьле айтаяк акланув соьзимди тынъланъыз», – деди.

^2-3 Паулдынъ оларга еврей тилинде соьйлегенин эситкенде тагы да бек тынык болды. Паул соьзин бардырып: «Мен ювытпан. Киликиядынъ Тарс шахарында тувдым эм булайда, Ерусалимде, Гамалиелдинъ алдында аталарымызга буйырылган Таураттынъ негизинде тербияланып, толы билим алдым. Буьгуьн сизинъ баьринъиздей, мен де Алла уьшин шалыскан бир киси эдим.

⁴ Исадынъ йолы ман барганларды оьлгенге дери куваладым, эр кисилер мен хатынларды байлатып тутнакка тасладым.

⁵ Бас дин куллыкшысы эм буьтин аксакаллар йыйыны айтканларымды бегитпеге болаяклар. Олардан ювыт кардашларымызга язылган хатларды алып, Дамаскка бара эдим. Сонда яшаганларды байлатып, Ерусалимге азапка аькелеек эдим.

⁶ Мен уьйле вакытларда йолда барып, Дамаскка ювыклаганда, бирден коьктен бир саьвле буьтин тоьгерегиме ярык берди.

⁷ Ерге йыгылдым. Бир сес: „Шаул! Шаул! Мени не уьшин кувалайсынъ?“ – дегенин эситтим.

⁸ „Кимсинъ, Бийим?“ – дедим. Ол: „Мен сен кувалаган назаретши Исаман“, – деди.

⁹ Мени мен бирге болганлар сол нурды коьрдилер [эм корктылар], ама мени мен соьйлегеннинъ соьзин анъламадылар.

¹⁰ „Раббий, не этпеге керекпен?“ – деп сорадым. Раббий: „Тур, Дамаскка бар, сонда сага не этпеге белгиленгени айтылаяк“, – деди.

¹¹ Яркыраган нурдан камаган коьзлерим коьрмегеннен себеп, йолдасларым мени, колымнан ыслап, Дамаскка алып келдилер.

¹² Дамаскта яшаган баьри ювытлар ишинде оьрметленген, Тауратты туткан, Аллады сыйлаган Ханания деген киси

¹³ касыма келди: „Шаул, кардаш! Коьзлеринъ ашылсын!“ – деди. Мен сонда ок оны коьрдим.

¹⁴ Ханания мага: „Аталарымыздынъ Алласы, Онынъ ыхтыярын билер эм, Туврашылды коьрип, авызыннан шыккан сести эситер уьшин, сени сайлаган.

¹⁵ Коьрип эситкенинъди баьри инсанларга билдирип, Онынъ шааты болаяксынъ.

¹⁶ Ал энди, не саклайсынъ? Тур, Раббий атын айтып, сувда шомылдырылып куьналарынънан тазалан“, – деди.

^17-18 Мен Ерусалимге кайтканнан сонъ Алла уьйининъ каралдысында дува эткен бир вакытта, эссизленгендей, Раббийди коьрдим. Ол мага: „Тез бол! Ерусалимнен соьле аьле айырыл. Неге десе Мени мен байланыслы шаатлыгынъды кабыл этеек тувыллар“, – деди.

¹⁹ „Раббий, – дедим, – меним синагогтан синагогка коьшип, Сага ынанганларды ыслап тоьбелегенимди биледилер.

²⁰ Сага шаатлык эткен Степаннынъ каны тоьгилген заманда, мен де сонда тура эдим. Онынъ оьлтирилгенине разы эдим, оны оьлтиретаган аьдемлердинъ абаларын сакладым“.

²¹ Раббий мага: „Кет, Мен сени узакта болган миллетлерге йиберейим“, – деди».

Паул – Урым аьдеми

²² Паулды бу соьзге дейим тынъладылар, ама оннан сонъ: «Мунадайлардан ер юзин тазаламага керек, неге десе ол яшамага тийисли тувыл!» – деп кышкырып басладылар.

²³ Олар бакырысып, абаларын кагып, авага шанъ ата эдилер.

²⁴ Туьмен басшысы Паулга халк не уьшин кышкыратаганын билер уьшин, камышылап сорав алып, беркитпеге аькетпеге буйырды.

²⁵ Ама оны арканлар ман байлап баслаганда Паул оьзининъ янында турган юзбасшыга: «Урым аьдемин оьким этпей, ысламага эм камышыламага ызын берилерме?» – деп сорады.

²⁶ Юзбасшы муны эситип, туьмен басшысына барып: «Кара, сен не зат этеятырсынъ? Бу киси – Урым аьдеми!» – деди.

²⁷ Оннан сонъ туьмен басшысы Паулдынъ янына келип: «Мага айт, сен Урым аьдемисинъ ме?» – деп сорады. «Аьше», – деди ол.

²⁸ Туьмен басшысы явапка: «Мен урымшылыкты коьп акша берип алдым». Паул: «Мен урымшы болып тувганман», – деди.

²⁹ Оннан сорав алаяк болып турганлар сол саьатлей тайдылар, а туьмен басшысы Паулдынъ урымшы болганын билгенде, оны байлаганы уьшин коркты.

Паул ювыт межлис алдында

³⁰ Экинши куьн туьмен басшысы, ювытлар Паулды не уьшин шуьшлегенлерининъ дурысын билеек болып, Паулды тысавлардан босатты. Бас дин куллыкшыларына эм буьтин межлис агзаларына йыйылмага буйырды, Паулды аькелип олардынъ алдына шыгарды.