Ислер 20 - Инжил

Паул Македония ман Грецияда

¹ Карвалыс ятысканнан сонъ, Паул сокталарын шакыртып, коьнъиллерин коьтерди. Сонъ олар ман аманласып, Македонияга кетпеге деп, йолга шыкты.

² Македония ерлериннен оьтип, коьп соьзлер мен иманлыларды коьнъиллендиргеннен сонъ, Грецияга кетти.

³ Сонда уьш ай калды. Сирияга денъиз йолы ман кетемен деп турганда ювытлардынъ ога карсы бир яман ниет эткенин билип, Македониядынъ иши мен кайтпага токтасты.

⁴ Асия элине дейим оны Пир улы верияшы Сопатер, Салоникшилерден Аристарх эм Секунд, дербеши Гай, Тимотей эм асияшылар Тихик эм Трофим озгарып бардылар.

⁵ Булар эрте кетип, бизди Троада шахарында саклап турдылар.

⁶ Биз де ашыткысыз оьтпек байрамыннан сонъ, Пилип шахарыннан кемеге минип кеттик, бес куьннен сонъ Троадада оларга косылдык. Онда биз ети куьн калдык.

Эвтихтинъ тирилуьви

⁷ Юмадынъ биринши куьнинде оьтпек сындырмага йыйылдык. Паул экинши куьн йолга шыкпага ниет эткеннен себеп, йыйылганлар ман соьйлеп, соьзин туьн ортасына дейим бардырды.

⁸ Биз йыйылган уьйдинъ йогары боьлмесинде коьп шыраклар яна эдилер.

⁹ Паул тагы да соьйлеп турганда, терезе туьпте олтырган Эвтих деген бир яс аьдем калгып баслаган эди. Ол уйклап кетип, уьшинши шарлактынъ терезисиннен ушып ерге туьсти. Оны коьтергенде, ол оьли эди.

¹⁰ Паул ойга туьсип, уьстине ятып, оны кушаклады. «Кайгырманъыз, ол сав!» – деди.

¹¹ Паул тагы да йогарга коьтерилди, оьтпекти сындырып, еп баслады. Танъга дейим соьйлеп, сонъ йолга шыкты.

¹² А ясты сав этип уьйине аькелдидер, ога бек кувандылар.

Троададан Милитке

¹³ Паулдан алдын кетип кемеге миндик, Асс шахарына йоьнедик. Онда Паулды кемеге алаяк эдик, неге десе ол сонда яяв бармага ниет туьзип, бизге солай буйырык берген эди.

¹⁴ Асста йолыгысып, Паулды кемеге алып Митилини аралга йол алдык.

¹⁵ Митилиниден денъиз йолы ман шыгып, экинши куьн Хиос аралдынъ касында токталдык, уьшинши куьн Самос аралга келдик, [эм Трогиллий шахарында турып], эртеси куьн Милит шахарына еттик.

¹⁶ Паул, Асия элинде заманын йоймас уьшин, Эфеске кирмей, шетиннен озып кетпеге ниет этти, амал болса, Пентикост куьнинде Ерусалимде болмага асыга эди.

Паул Эфестинъ тамадаларын насихатлайды

¹⁷ Паул Милиттен Эфеске аьдемлер йиберип, иман ямагатынынъ тамадаларын шакыртты.

¹⁸ Олар янына келгенде, ол: «Билесизбе, мен, Асия элине аяк баскан биринши куьнимнен алып, аьр заман сиз бен болып,

¹⁹ Коьп сабырлык пан, коьзясымды тоьгип, ювытлардынъ яман ниетлери мен мага шектирген азапларына да карамай, Раббийге куллык этип юрдим.

²⁰ Сизге пайда болган эш бир затты анълатувдан шекленмедим, халк алдында да, уьйлерде де сизди уьйреттим.

²¹ Аллага кайтып тевбеге туьсип, Раббийимиз Исага иман этпеге керекли экенлерин ювытларга эм греклерге хабарладым.

²² Мен соьле Кие Рухка бойсынып, Ерусалимге бармага керекпен. Онда басыма не болаягын билмеймен.

²³ Тек Кие Рух, аьр шахарда мени кыйынлыклар эм тутнаклар саклайдылар деп, шаатлайды.

²⁴ Ама меним уьшин яшав да, оьлим де уьйкен маьнели тувыл. Тек исимди – Иса Масихтен алган куллыгымды, Алладынъ шапагаты ман байланыслы Ийги Хабарды ашык айтув куллыгымды – кутылмага тилеймен.

²⁵ Мен аранъызда юрип, Алла Патшалыгы акында хабарладым, а эш биревинъиздинъ де энди меним юзимди коьрмеегин соьле билемен.

²⁶ Сол себепли сизге буьгуьн айтаман: биревинъиз де аьлек болса шуьшим йок.

²⁷ Тек мен Алладынъ ыхтыярын сизге савлай билдирмей коймадым.

²⁸ Оьзинъизге эм Кие Рух сизди етекшилер этип салган буьтин уьйирге эс эттиринъиз. Раббийдинъ ямагатын, Оьз каны баасына ие болган ямагатын куьтинъиз.

²⁹ Мен кеткеннен сонъ уьйирге аямаган йырткыш боьрилер аранъызга кирееклер.

³⁰ Оьзинъиздинъ аранъыздан да, сокталарды оьзлерине иертуьв уьшин, ялган соьйлейтаган аьдемлер шыгаяклар.

³¹ Сонынъ уьшин сак болынъыз, уьш йыл кеше-куьндиз аьр биринъизди, коьзяс тоьгип, токтавсыз уьйретип турганымды эсинъизде тургыстынъыз.

³² Энди сизди, кардашлар, Аллага эм Онынъ шапагатын билдирген соьзине аманат этемен, бу соьзде сизди куьшлендиреек эм Аллага багысланганлардынъ баьриси мен уьлис береек куват бар.

³³ Мен биревдинъ де куьмисине, алтынына, кийимине коьз тикпедим.

³⁴ Оьзинъиз билесиз: меним эм йолдасларымнынъ керегине колым куллык этти.

³⁵ Мен эткен аьр исте сизге солай ислеп, карувсызларга ярдамласпага эм Раббий Исадынъ Оьзи: „Алганнан эсе берген – наьсипли“ деген соьзлерин эсте тургыстпага керегин коьрсеттим».

³⁶ Паул соны айтып, тизиннен шоьгип, баьриси мен бирге дува этти.

³⁷ Сол заман баьриси Паулды кушаклап, оьбип, бек йыладылар,

³⁸ боьтен де «Мени энди коьрмессиз» деген соьзлериннен сонъ, бек кайгылы болдылар. Паулды кемеге дейим озгарып бардылар.