Ислер 2 - Инжил

Кие Рухтынъ туьсуьви

¹ Пентикост байрамы етти, баьриси де бирге йыйылган эдилер.

² Бирден коьктен куьшли елдинъ эсуьвине усаган бир сес эситилди, сокталар олтырып турган уьйди савлай толтырды.

³ От тилине усаган бир затлар, боьлинип, бир-бирлеп олардынъ аьр бирининъ уьстинде токталганын коьрдилер.

⁴ Баьриси, Кие Рух пан савлай бийленип, баска туьрли тиллерде соьйлеп басладылар: Кие Рух оларга сондай амал берди.

⁵ Ерусалимде сол ок заманда коьктинъ туьбинде аьр кыралдан келген, Аллады сыйлаган ювытлар яшайтаган эдилер.

⁶ Сол давысты эситкенде коьп аьдем йыйылды эм саьспекледи, неге десе олардынъ аьр бириси оьз тувган тилинде соьйлегенлерин эситти.

⁷ Сейирсингениннен бир туьрли болдылар эм сорастырдылар: «Бу соьйлейтаганлардынъ баьриси де Галилеядан тувылма?

⁸ Калай болды бизим аьр биримиз де булардынъ оьз тилимизде соьйлевин эситкенимиз?

⁹ Парфияшылар, мидияшылар, эламшылар, Месопотамияда, Юдеяда, Каппадокияда, Понтта, Асия элинде,

¹⁰ Фригияда, Памфилияда, Мысырда эм Ливиядынъ Киренеге ювыкласкан боьликлеринде яшавшылар, Урымнан келген ювытлар, ювыт динин кабыл эткен баска миллетлилер,

¹¹ критшилер эм араблар – баьримиз де, олар Раббийдинъ уллы ислери акында тувган тилимизде айтатаганларын эситип турымыз!»

¹² Сейирсинген эм адалаган аьдемлер бир бириннен сорастылар: «Мунынъ маьнеси не ди экен?»

¹³ Бир кесеклери: «Олар таьтли шагырды коьбирек ишкен боларлар!» – деп, куьлип алдылар.

Петердинъ Ерусалим халкына айткан соьзи

¹⁴ Петер баска он бир элши мен бирге турды, ямагатка карап, коьтеринки айтты: «Ювытлар эм Ерусалимнинъ баьри яшавшылары! Муны билинъиз эм соьзлериме эс беринъиз!

¹⁵ Бу аьдемлер, сизге коьрингендей, эсирик тувыл, соьле тек тогыз саьатлик эртенълик!

^16-17 Бу Йоел пайхамбардынъ билдиргенлерининъ толтырылувы: „Сонъгы куьнлерде“, – дейди Алла, – „Мен Рухымды баьри аьдемлерге явдырарман. Улларынъыз эм кызларынъыз пайхамбарлык этееклер, ясларынъызга коьринуьвлер, а картларынъызга туьслер энееклер.

¹⁸ Сол куьнлерде кулларыма, эр кисилерге, хатын-кызларга да болсын, Мен Оьз Рухымнан явдырарман эм олар пайхамбарлык этееклер.

¹⁹ Аспаннынъ бийиклигинде аьжейиплер берермен, ердинъ тоьменлигинде нышанлар – кан, от, туьтин булытларын коьрсетермен.

²⁰ Раббийдинъ уллы эм данъклы куьни туьсеектен алдын, куьн каранъалыкка, ай канга айланар.

²¹ Сол заманда Раббийди ярдамга шакырганлардынъ баьриси куткарылаяк“.

²² Исраилшилер! Бу соьзлерди тынъланъыз: Оьзинъиз билгенше, назаретши Иса – Алла сизинъ аранъызда Онынъ аркалы эткен куьдиретли ислери, аьжейиплери эм аьлемет нышанлары ман бегиткен Аьдем.

²³ Ол – Алладынъ белгилеген мырады эм алдыда болаякты билуьвлиги мен колынъызга берилген эди. Сиз Оны йорыксызлардынъ коллары ман кашка мыклап оьлтирдинъиз.

²⁴ Ама Алла Оны оьлилерден тирилтти, оьлим азабыннан босатты, неге десе Оны ыслап турмага оьлимнинъ куьши йок эди.

²⁵ Даут Онынъ акында деп айтады: „Мен аьр заманда да Раббийди коьз алдымда коьремен; Ол онъ янымда туратаганы уьшин абдырамайман.

²⁶ Сонынъ уьшин юрегим куванады, тилим суьйинишли соьзлер айтады, деним уьмит пен яшайды.

²⁷ Неге десе янымды ахыретте калдырмассынъ, сыйлы аьдеминъе шируьвди сынатпассынъ.

²⁸ Сен мага яшав йолларын анълаттынъ, Оьзинънинъ алдынъда мени куванышка толтырарсынъ“.

²⁹ Кардашлар! Уллы атамыз Даут акында йигерлише айтып бегитпеге боламан: ол оьлген эм коьмилген, кабыры буьгуьнге дейим бизим коьз алдымызда.

³⁰ Ол пайхамбар эди, оьз тукымыннан биревдинъ тагына олтыраягы акында Алла ант эткенин билетаган эди.

³¹ Соьйтип, ол, алдыда болаякты коьрип, Масихтинъ тирилееги акында: „Ол ахыретте калдырылмаган эм дени ширимеген“, – деп айтты.

³² Мине Исады Алла яшавга тирилтти, биз ога баьримиз шаатпыз.

³³ Ол Алладынъ онъ колы ман оьрге шыгарылды эм Атасыннан ант этилген Кие Рухты алды. Сиз коьргенше эм эситкенше, бу Рухты бизге туьсирди.

^34-35 Неге десе Даут коькке алынмаган, ама ол: „Раббий меним Бийиме: Мен душпанларынъды аягынънынъ астына салганга дейим онъ ягымда олтыр, – деп айткан“, – деди.

³⁶ Буьтин Исраил халкы ынанымлы билсин, сиз Оны, кашка керген Исады, Алла эм Бий, эм Масих этти».

³⁷ Муны эситкенде, аьдемлер, юреклерине пышак сугылгандай: «Кардашлар, биз не этеек?» – дедилер Петерге эм баска элшилерге.

³⁸ Петер: «Тевбеге туьсинъиз, аьр биринъиз Иса Масих аты ман сувда шомылдырылып тазалансын; сонъ куьналарынъыз кеширилер эм Кие Рух савгасын аларсыз.

³⁹ Неге десе Алла не ант эткен эсе сизге, балаларынъызга эм эректе болганлардынъ баьрисине – Алламыз Раббий кимди шакырса, сога этти», – деди.

⁴⁰ Тагы да коьп баска соьзлер мен шаатлап, бегитти: «Оьзинъизди бу бузык несилден куткарынъыз», – деп тиледи.

⁴¹ Соьйтип, онынъ соьзин юрегине ювык алганлар сувда шомылдырылдылар эм сол куьн бир уьш мынъга ювык аьдем иман ямагатына косылды.

⁴² Иманга келгенлер оьзлерин аьр дайым элшилердинъ окытувына бердилер, бир бирлери мен айкастылар, оьтпек сындырып, дувада бирге болдылар.

Иманлылардынъ яшавы

⁴³ Кайдай коьнъилде коркув бар эди. Элшилер аркалы коьп аьжейиплер эм аьлемет нышанлар болдылар.

⁴⁴ Иманга келгенлердинъ баьриси бир болдылар, аьр не затлары да ортак эди.

⁴⁵ Болган юртларын, мал-муьлклерин сатып, аьр бирининъ кереклисине коьре уьлестиретаган эдилер.

⁴⁶ Аьр куьн сайын бир коьнъилден Алла уьйининъ каралдысына келип турдылар, уьйлеринде оьтпек сындырып, ырызкыды ак юректен куванып бирге ашадылар.

⁴⁷ Аллады данъкладылар, баьри халктынъ суьйиминде болдылар. Раббий аьр куьн янъы куткарылганларды ямагатка косатаган эди.