Ислер 19 - Инжил

Паул Эфесте

¹ Аполлос Коринтте болганда Паул иш эллерди кыдырып шыкты. Эфеске келгенде онда кайбир сокталар ман расты.

² «Сиз иман эткенде Кие Рухты алдынъызба?» – деп сорады. «Биз Кие Рухтынъ болганы акында бир зат та эситпедик те», – дедилер олар.

³ Паул: «Сол заманда сиз сувда кайсы шомылдырув ман тазалангансыз?» – деп сорады. «Яхъядынъ шомылдырувы ман тазаланганмыз», – деп явап бердилер.

⁴ Паул: «Яхъя тевбеге туьскенлерди шомылдырып тазалады эм халкка оьзиннен сонъ Келуьвшиге, ашып айтканда Исага, иман этпеге керегин соьйледи», – деди.

⁵ Муны эситкенде олар Раббий Исадынъ аты ман сувда шомылдырылып тазаландылар.

⁶ Паул колларын олардынъ уьстине салганда, Кие Рух оларга туьсти эм олар билмеген тиллерде соьйлеп, пайхамбарлык юргистип басладылар.

⁷ Олардынъ баьриси он эки аьдем эди.

⁸ Уьш ай бойында Паул синагогка барып, коркпаганлай соьйлеп, халкка Алла Патшалыгы акында анълатып, ынандырып юрди.

⁹ Ама кайбиревлери ийнат болып, иман этпеге унамадылар эм (Исадынъ) йолын халктынъ алдында яманлап басладылар. Сонынъ уьшин Паул олардан айырылды. Сокталарын да алып, аьр куьн Тиран деген биревдинъ окув мектебинде насихат яйып турды.

¹⁰ Бу окытув эки йылга узатылды. Сонъында буьтин Асия элинде яшавшылар, ювытлар да, греклер де, Раббий (Иса) акындагы Ийги Хабарды эситтилер.

¹¹ Алла Паулдынъ колы ман аьдетте болмаган куьдиретли ислер этип турды.

¹² Сол себепли Паулдынъ этине тийген колявлыкларды эм белбавларды авырганлардынъ уьстине салдылар, олардынъ авырувлары токтады, кара йинлер ишлериннен шыктылар.

¹³ Кыдырып айланатаган кайбир ювыт кагымшылар да кара йини болганларга: «Паул айткан Исадынъ аты ман сизге буйырамыз», – деп, Раббий Исадынъ атын кулланып баслаган эдилер.

¹⁴ Бу зат пан каьрлегенлер Скева деген ювыт бас дин куллыкшысынынъ ети улы эди.

¹⁵ Ама кара йин: «Исады билемен, Паул да мага белгили, а сиз ким?» – деп сорады.

¹⁶ Сонъ ишинде кара йин болган аьдем олардынъ уьстине атылып, баьрисин енъди. Аьдем олардан куьшли болганнан себеп, яланъаш эм яралы болып, сол уьйден шыгып каштылар.

¹⁷ Сол ис Эфесте яшаган баьри ювытларга эм греклерге белгили болды. Баьрисине де коркыныш энди, Раббий Исадынъ атына уьйкен сый ман карадылар.

¹⁸ Ынанганлардынъ коьплери келдилер, баьрисининъ алдында эткен яман ислери акында ясырмай айттылар.

¹⁹ Сааршылык этуьвшилердинъ коьбиси, китапларын аькетип, баьрисининъ алдында яндырдылар. Китаплардынъ бааларын эсапладылар: баьриси элли мынъ драхма эди.

²⁰ Раббий соьзи мине сондай куьш пен коьтерилди эм кенъ яйылды.

²¹ Паул бу болган ислерден сонъ юрегине, Македония ман Ахаядан оьтип, Ерусалимге кетуьв мырадын салды: «Онда болганнан сонъ Урымды да коьрмеге тийислимен», – деди.

²² Оьзининъ ярдамшыларын – Тимотей мен Эрасты – Македонияга йиберди, оьзи энди де бир кесек заманга Асия элинде калды.

Эфесте козгалыс

²³ Сол заманда (Исадынъ) йолы акында уьйкен дава шыкты.

²⁴ Куьмистен Артемида храмынынъ макетлерин ясаган Димитрий атлы куьмисши оьзининъ куьмис усталарына аз пайда аькелмеген.

²⁵ Оларды эм баска оьнершилерди йыйып: «Дослар, бу истен коьп акша табатаганымызды билесинъиз.

²⁶ Ама сиз коьрип эситкендей, Паул деген бу аьдем кол ман ясалганлар шынты аллалар тувыл деп соьйлеп, тек Эфесте тувыл, аз калмай буьтин Асия элинде коьплеген аьдемлерди ынандырган, йолдан адастырган.

²⁷ Бу, тек кеспимиздинъ сыйынынъ йойылувы ман калмай, Артемидадынъ храмы да савлай корланаяк, буьтин Асияда эм дуныяда аьдемлер табынган танъири Артемида да оьзининъ уьйкен сыйын йояяк деп, бизге коркув тувдырады», – деди.

²⁸ Бу соьзлерди эситип халк бек ашувланып: «Эфесшилердинъ Артемидасы атаклы!» – деп кышкырып баслады.

²⁹ Шахар буьтин козгалды; Паулдынъ йолдасларыннан болган македонияшылар – Гайды эм Аристархты – ыслап, баьриси де театрга атылдылар.

³⁰ Паул халк арасына кирип соьйлемеге тиледи, ама сокталары оны йибермедилер.

³¹ Асия элинде ога дос болган кайбир аькимлер де, ога аьдемлер йиберип, театрга аяк баспасын деп, тиледилер.

³² Театрга йыйылганлар састылар. Аьр бири бир баска зат айтып кышкырыстылар. Коьбиси не зат уьшин йыйылганларын билмейтаган эдилер.

³³ Ювытлардынъ айтувы ман, халк арасыннан Искендерди алдыга шыгардылар. Искендер, колын коьтерип, халк алдында ювытларды аклар уьшин, соьзин айтып баслады.

³⁴ Онынъ ювыт экенин анълаганда баьриси де бир авыздан: «Эфесшилердинъ Артемидасы атаклы!» – деп эки саьатке ювык кышкырып турдылар.

³⁵ Сонда шахардынъ язув ислерининъ куллыкшысы халкты тынышландырып: «Эфесшилер! Эфес шахардынъ атаклы Артемида храмынынъ эм коьктен туьскен кие тастынъ саклавшысы экенин билмегенлер барма экен?

³⁶ Бу соравда эрисуьв йок болса, сизге тынышланув керек, ойланмай, калтанълап бир зат та этпеге керек тувылсыз.

³⁷ А сиз танъиримиздинъ кие уьйин таламаган, оьзин де яманламаган сол аьдемлерди мунда алып келгенсиз.

³⁸ Эгер Димитрий эм онынъ саният йолдасларынынъ биревге карсы давалары бар болса, оны шешер уьшин оьким шыгаратаган куьнлер эм проконсуллар бар. Бир бирине эне сонда карсы шыксынлар.

³⁹ Эгер энди кайдай болса да соравларынъыз бар эсе, соларды йорыклы халк йыйыны алдына салынъыз.

⁴⁰ Буьгуьн болган исти козгалув деп санап, бизди шуьшлемеге коркув бар, бу козгалысты туьз деп санамага бир сылтавымыз да йок», – деди. Муны айтып, шахардынъ язув ислерининъ куллыкшысы халк йыйынын шашып йиберди.