Ашылув 6 - Инжил

Козы мухырларды ашады

¹ Сонъ мен Козыдынъ ети мухырдынъ бириншисин ашканын коьрдим эм доьрт янувардынъ бириси коьк гуьрилдевине усаган тавысы ман: «Кел!» – дегенин эситтим.

² Коьзиме ак ат эм онынъ уьстинде колына яй ыслаган атлы коьринди. Ога таж кийдирилген эм ол, янъы енъуьвлерге ымтылган енъуьвшидей болып, шыкты.

³ Козы экинши мухырды ашканда, мен экинши янувардынъ: «Кел!» – дегенин эситтим.

⁴ Сол заманда кызыл туьсли баска ат шыкты. Онынъ уьстиндеги атлыга, ер юзинде яшаган аьдемлер бир бирлерин оьлтирсинлер деп, олардынъ араларындагы татымлыкты йок этуьв тапшырылган, Ога уьйкен кылыш та берилген эди.

⁵ Козы уьшинши мухырды ашканда, уьшинши янувардынъ: «Кел!» – дегенин эситтим эм карап, кара ат коьрдим. Онынъ уьстиндеги атлыдынъ колында шекки бар эди.

⁶ Доьрт янувардынъ арасыннан шыккан тавыстынъ: «Тек бир оьлшем бийдай эм уьш оьлшем арпа бир куьнлик иске, ама зейтун майына эм шагырга зарар берме!» – дегенин эситтим.

⁷ Козы доьртинши мухырды ашканда, мен доьртинши янувардынъ: «Кел!» – деген тавысын эситтим.

⁸ Карап, ак туьсли ат коьрдим. Онынъ уьстиндеги атлыдынъ аты – оьлим, онынъ артыннан ахырет келетаган эди. Ер юзининъ доьрт боьлигининъ бирин кылыш пан, ашлык пан, оьлет пен, йырткышлар ман кырмага атлыга эркинлик берилген эди.

⁹ Козы бесинши мухырды ашканда, курман этилуьвши ердинъ туьбинде Алла соьзи эм оьзлерининъ эткен шаатлыгы уьшин оьлтирилгенлердинъ янларын коьрдим.

¹⁰ Баьри болган куьшлери мен олар: «Кие эм акыйкат Иемиз, канымыз уьшин ер юзинде яшайтаганларга кайзаман оьким шыгарып оьш алаяксынъ?» – деп, бакырыстылар.

¹¹ Сол заманда оларды ак кийимлерге кийиндирдилер эм сыдыралары, олардай болып оьлтирилген, баска Алла кулларына эм (иман) кардашларына толганга дейим, тагы бир кесек заман сакламага керек болганлары айтылды.

¹² Козы алтыншы мухырды ашканда, уьйкен ер сенъкилдев болганын коьрдим. Куьн, эшки юниннен согылып этилген кумаш пан ябылгандай, караланды, толган ай, кандай, (кызыл) болды.

¹³ Коьктеги юлдызлар, куьшли елде ясыл ынжырлар теректен калай тыбырдап туьсе болсалар, солай ерге туьстилер.

¹⁴ Коьк, колязбадай оралып, йойылды. Баьри тавлар эм араллар орынларыннан козгалдылар.

¹⁵ Ер юзи патшалары, уллы аьдемлери, аьскер басшылары, байлар эм куьшлилер, баьри ыргатлар эм азатлар дорбынларга, каялар арасына ясырындылар.

¹⁶ Аьдемлер тавларга, каяларга: «Уьстимизге авып туьсинъиз, бизди такта Олтырганнан эм Козыдынъ ашувыннан сакланъыз.

¹⁷ Олардынъ уллы ашувынынъ куьни келди. Энди сол куьнге ким карсы шыгып болар?» – дедилер.