Ашылув 18 - Инжил

Бабылдынъ йыгылувы

¹ Сонъ мен коьктен туьсип келеятырган баска бир маьлекти коьрдим. Онынъ бек уьйкен аькимлиги бар эди. Ер онынъ данъкы ман ярыкланды.

² Маьлек десенъ коьтеринки давысы ман: «Уллы Бабыл йыгылды! Ол кара йинлердинъ меканы, аьр туьрли арам рухтынъ, аьр туьрли арам эм шийкендирген кустынъ турак ери болган.

³ Онынъ каьхпелигининъ кутырган шагырыннан буьтин миллетлер эсиргенлер; ер юзининъ патшалары оны ман каьхпеликте болдылар, ер юзининъ саьвдегерлери де онынъ эсапсыз моллыгыннан байыдылар», – деди.

⁴ Сонъ мен коьктен тагы да бир баска давыс эситтим. Ол: «Халкым меним, Бабыл ман бирге куьнасына кирмеек, басына келетаган баьлелер мен язаланмаяк болсанъ, оннан шык!

⁵ Коькке дейим етти уьсти-уьстине йыйылган куьналары, эткен яманлыкларын Алла эске алды.

⁶ Бабыл не кадер берген болса, сиз де сол кадер кайтарынъыз, эткен затлары уьшин ога эки кабат кайтарынъыз. Шагыр берген аягын, сиз энди кайтарганда эки кабат толтырынъыз.

⁷ Не кадер ол оьзин коьтерип, байлыкта яшаган болса, сиз де ога сол кадер азап эм кайгы ман кайтарынъыз. Неге десе ол: „Патша болып олтыраман, кайгыргандай, тул хатын тувылман“, – деп айтады.

⁸ Сога коьре басына туьсеек баьлелер – оьлим, кайгы, ашлык – бир куьннинъ ишинде келеек; от пан яндырылаяк, неге десе ога оьким шыгарган Раббийдинъ куьши уьйкен».

⁹ Бабыл ман каьхпеликте болып, байлыкта яшаган ер патшалары, янган шахардынъ уьстиннен шыккан туьтинди коьрип, коькиреклерине согып-согып, йылаяклар.

¹⁰ Онынъ азабына эректен коркып карап: «Уллы шахар Бабыл – кайгы сага, кайгы, куьдиретли шахар! Бир саьаттинъ ишинде сага оьким кесилди», – деп айтаяклар.

¹¹ Ер юзининъ саьвдегерлери йылап кайгыраяклар. Неге десе энди эш бирев де олардан бир зат та сатып алмаяк:

¹² алтын эм куьмис затларды, баалы тасларды эм ынжыларды, юка кетенди, йибекти, кызыл эм карагошкыл-кызыл кумашларды, туьрли кокысы болган тереклерди, пил суьегиннен ясалган туьрли затларды, баалы тереклердинъ агашыннан, езден, темирден эм мермерден ясалган туьрли савыт-садакты,

¹³ аска салынатаган ийис-кокыслы оьленлерди, тамырларды, майларды, ладан ийисти, мирди, шагырды, зейтун майын, яхшы унды эм бийдайды, мал-туварларды, койларды, атларды, арбаларды эм кулларды – аьдемлердинъ янларын эш бирев де сатып алмаяк.

¹⁴ «Янынъ куьсеген пискен емислер Сенде йок болдылар; Буьтин байлыгынъ эм барлыгынъ йойылдылар. Аьдемлер энди оларды табалмаяклар», – деп айтаяклар.

¹⁵ Бабылда бу затларды сатып байыган саьвдегерлер, онынъ азабын коьргенде, коркаяклар. Эректе калып, оькирип йылаяклар.

¹⁶ «Юка кетенге, кызыл эм карагошкыл-кызыл кумашларга кийинген, алтынга, баалы тасларга эм ынжыларга ярасыкланган уллы шахар, кайгы сага, кайгы!

¹⁷ Бир саьаттинъ ишинде байлыгынъ куьл болды!» – деп айтаяклар.

¹⁸ Кеме басшылары, кеме йолавшылары, денъизшилер эм денъизде ислегенлер – баьриси де эректен янган шахардынъ уьстиннен шыккан туьтинге карап: «Кайсы шахар сосы уллы шахар ман тенълесер?» – деп бакырысаяклар.

¹⁹ Топырак пан басларын себип, кайгырып, йылап: «Уллы шахар – кайгы сага, кайгы! Денъизде кемелери болганлардынъ баьриси де сеннен, баалы затларынънан байыганлар. Эм мине сен бир саьаттинъ ишинде куьл болдынъ!» – деп кышкыраяклар.

²⁰ А сен, коьк, суьйин! Эм сиз, Аллага багысланганлар, элшилер эм пайхамбарлар, суьйининъиз! Алла, сосы шахарга оьким кесип, оьшинъизди алды.

²¹ Сол заманда куьшли бир маьлек, туьйирмен тастай уьйкен тасты алып, денъизге атты эм: «Сосындай аявсызлык пан уллы шахар Бабыл корланаяк эм оннан сонъ табылмаяк.

²² Сенде не лирада ойнавшылардынъ, не йырлавшылардынъ, Не дуьдикте, не де зурнада ойнавшылардынъ сеси эситилмеек. Сенде бир туьрли оьнер мен каьр шегуьвши табылмаяк. Туьйирмен таслардынъ тавысы энди сенде эситилмеек.

²³ Сенде энди шырактынъ ярыгы янмаяк, Келин мен киевдинъ давыслары энди эситилмеек. Саьвдегерлеринъ дуныядынъ уллы аьдемлери эдилер. Саьарлигинъ мен баьри миллетлер йолдан тайдылар.

²⁴ Бабылда пайхамбарлардынъ,