Ашылув 14 - ИнжилКозы эм 144 000 аьдем 1 Сонда мен карадым да Козы Сион тавдынъ басында турганын коьрдим. Оны ман бирге манълайларында Козыдынъ эм Атасынынъ аты язылган 144 000 аьдем бар эди. 2 Оннан сонъ мен коьктен шорылдап аккан сувлар тавысындай эм куьшли коьк гуьрилдегениндей тавыстынъ келгенин эситтим. Мен эситкен тавыс лирашылар лираларында ойнаган анъ тавысына усай эди. 3 Сол 144 000 аьдем тактынъ, доьрт янувардынъ эм тамадалардынъ алдында янъы йырды йырлай эдилер. Сол йырды дуныялык яшавдынъ есирлигиннен куткарылган бу аьдемлерден баска эш бирев де уьйреналмады. 4 Неге десе олар – уьйленмегенлер, каьхпелер мен айкаспай, оьзлерин кирлемей турганлар. Козы кайда барса, олар сонда барып, ызыннан юретаганлар, аьдемлер арасыннан Аллага эм Козыга тувнъгышлар болар уьшин сатып алынганлар. 5 Олардынъ авызларыннан ялган соьз шыкпады. Олар айыпсызлар. Уьш маьлек 6 Мен коьктинъ ортасында ушып келеятырган баска бир маьлекти коьрдим. Ол ер уьстинде яшаганларга, аьр миллетке, ырувга, тилге эм халкка билдирер уьшин оьмирлик Ийги Хабарды колына ыслаган эди. 7 Ол коьтеринки тавысы ман: «Аллады сыйлап данъкланъыз! Неге десе Онынъ оьким шыгараяк вакыты етти. Коькти, ерди, денъизди, сув шыккан ерлерди Яратканга сежде этинъиз!» – дейтаган эди. 8 Онынъ артыннан баска маьлек те: «Йойылды! Уллы шахар Бабыл йойылды! Ол оьзининъ каьхпелигининъ кутырган шагыры ман баьри халкларды эсирткен эди», – деп айта эди. 9 Уьшинши маьлек те олардынъ ызларыннан ушып, тавысын шыгарып: «Ким йырткышка эм онынъ сынтасына сежде этсе, оьзининъ манълайына яде колына тамга салдырса, 10 сол Алладынъ ашувынынъ шагырыннан ишеек. Ол шагыр карыстырылмаган эм Алладынъ ашув аягында аьзирленген. Сондайлар Аллага багысланган маьлеклердинъ эм Козыдынъ алдында от пан эм коькирт пен эзиетленееклер. 11 Олардынъ азапланув туьтини оьмир оьмирлерге шыгаяк, йырткышка эм онынъ сынтасына табынатаган эм атынынъ тамгасын кабыл этип алганлар кеше-куьндиз тынышлык таппаяклар», – деди. 12 Бу аьлде Аллага багысланганларга – Онынъ парызларын эм Исага иман этуьвин сак тутатаганларга тоьзимли болмага керек. 13 Мен: «Яз: бу куьннен алып, Раббийге ынанып оьлгенлер – наьсиплилер!» – деп коьктен мага айткан давысты эситтим. «Аьше, олар, куллыкларын таьвесип, рахатлык табарлар, неге десе эткен затлары уьшин баргы аларлар», – деди Рух. 14 Тагы да карадым эм мине ак булыт, сол булыттынъ уьстинде аьдем улына усаган Бирев олтыра эди; басында алтын тажы, колында оьткир орагы. 15 Алла уьйиннен баска маьлек шыгып, тавысын коьтерип, булыт уьстинде Олтырганга кышкырды: «Орагынъды узат та орып басла. Орув заманы еткен, ерде онъыс писип турады». 16 Булыт уьстинде Олтырган орагын ерге салды эм ердинъ онъысы орылды. 17 Коьктеги Алла уьйиннен тагы да бир маьлек шыкты. Онынъ колында да оьткир орагы бар эди. 18 Отка аькимлик суьрген баска бир маьлек курман этилуьвши ерден шыгып, кышкырыклап: «Оьткир орагынъды йибер де ер уьстиндеги юзимнинъ талларын кесип йый, неге десе юзимлери пискен», – деди. 19 Яне маьлек орагын ерге йиберди, ердеги юзимди кесип йыйды, Алладынъ ашувынынъ уьйкен юзим эзгишине атты. 20 Юзим шахардынъ тысында эзгиште тапталды, эзгиштен аттынъ ювенине еткен, бир мынъ алты юз стадия узынлыгы болган кан акты. |
© Институт перевода Библии, Москва, 2011
Institute for Bible Translation, Russia