2 Коринтшилер 6 - Инжил

¹ Биз, Алла ман бирге ис этуьвшилер, сизге ялбарып тилеймиз: Алладынъ шапагатын кабыл этип алганынъызды босына йиберменъиз.

² Неге десе (Кие Язувда) «Керекли заманда тилегинъди эситкенмен эм куткарылаяк куьнинъ келгенде ярдамласканман», – деп айтылган. Мине энди керекли заманынъ, мине энди куткарылаяк куьнинъ.

Паулдынъ шеккен кыйынлыклары

³ Бизим кызмет этуьвимизге айып салмас уьшин биз бир аьдемнинъ де юрегине бир зат пан тиймеймиз.

⁴ Биз, Алладынъ куллары болып, аьр яктан оьзимизди уьлги этип коьрсетемиз. Кыйынлык, кереклик, тарлык шексек те бек тоьзимлимиз.

⁵ Таяк тийди, тутнакка салындык, козгалувларга растык, авыр ислер эттик, уйкысызлыктан кыйналдык, ашлык сынадык.

⁶ Таза юреклимиз, анълавлымыз, шыдамлымыз, баскаларга танълык этемиз. Кие Рух бизде, аьдемлерди экиюзлилик этпей суьемиз.

⁷ Акыйкатты айтамыз, Алладынъ куьшин коьрсетемиз. Онъ эм сол колымызда тувралык савытларымыз бар.

⁸ Бирде мактанамыз, бирде корланамыз. Атымыз бирде яманга, бирде яхшыга шыгады. Алдавшы деп саналсак та тувра соьзлимиз.

⁹ Белгисиз деп саналсак та (сизге) белгилимиз. Бизди оьлген деселер де биз мине тиримиз! Язалансак та оьлмегенмиз.

¹⁰ Мыдах коьринсек те аьр заманда куванышлымыз. Ярлы болсак та коьплерди бай этемиз. Эш бир затымыз йок, ама баьрисине де иемиз.

¹¹ Коринтшилер, сиз бен ашыктан ашык соьйлестик, юрегимизди сизге кенъ аштык.

¹² Биз сизден суьйимимизди тыймаймыз, ама сиз бизден тыясыз.

¹³ Балаларыма айткандай болып соьйлеймен: суьйимимизге явап берип, сиз де юрегинъизди ашынъыз.

Алладынъ уьйимиз

¹⁴ Имансызлар ман бирге ислемеге куьреспенъиз. Туврашыллардынъ йорыкты бузувшылар ман кайдай ортак байланысы бар? Ярыктынъ каранъалык пан кайдай айкасувы бар?

¹⁵ Масих Белиар (шайтан) ман калай ярасар? Яде иманлылардынъ имансызлар ман кайдай ортаклыгы бар?

¹⁶ Алла уьйи мен бутлар арасында кайдай келисуьв болар? Биз болсак – яшав беруьвши Алладынъ уьйимиз. Алла бизим акымыздан булай айткан: «Мен олардынъ ишинде яшаякпан, олардынъ арасында юреекпен. Олардынъ Алласы болаякпан, а олар Меним халкым болаяк».

¹⁷ «Сол себепли (имансызлардынъ) арасыннан шыгынъыз эм айырылып калынъыз, – дейди Раббий, – эш бир арам затка тийменъиз эм Мен сизди йолыгып аларман».

¹⁸ «Мен Атанъыз боларман, сиз де меним улларым эм кызларым боларсыз», – дейди буьтин дуныяды туткан Раббий.