रोमीयो 10 - नाहाली

¹ हे बायहो, मारो मोनान अभिलाषा एने तान केरता मारी बोगवाना से प्रार्थना हि कि ताह उद्धार जुडील.

² काहाकाय कि मी तान गवाही आपथु कि ताह बोगवानान केरता आशा हेते, पुण बुद्धीवालाहेर्यो नाहं.

³ कारण ते बोगवानान धार्मिकतेची एजानल्यो एईन एने आपणी धार्मिकता एजानल्यो एईन, एने आपणी धार्मिकता स्थापित केरणेन, केरता यत्न केरीन बोगवानान धार्मिकतान अधीन एय गीयो नाहं.

⁴ कारण कि प्रत्येक विश्वास केरणेन केरता धार्मिकतान नुसार मसीह यीशु व्यवस्थाचा शेवेट हि.

उद्धार सोबान केरता

⁵ काहाकाय का मुसा ज्यो लिखील हि का जो माणुह तान धार्मिकतान जो व्यवस्था माय हि, चालातुलू, तोच ताफायरीन जीवतालू रेय.

⁶ पुण जी धार्मिकता विश्वासान हि ती हे किथी, तू आपणो मोनापुर हे केणेन नाहं कि स्वर्गाम कूण चढेल? (म्हणजे मसीहान उतारीन लावनेनकेरता)

⁷ नाहं तेवी अधोलोकाम कूण उतरी? (म्हणजे मसीहान मुरील मायरीन जीवतालू केरीन उपेर लाविणेन केरयता)

⁸ पुण ते काय किथी, ज्याच कि वचन तारहेर्यो हि, तारो मुयामाय एने तारो मोना माय हि, हे तोज विश्वासाचे वचन हि जे आमु सुवार्ता किथे.

⁹ कि केध्दीह तू आपणो मुया केरीन यीशुह प्रभु मानीन अंगीकार केरुहू एने आपणो मोन आपील विश्वास केरुहू कि बोगवानान ताह मुरील मायरीन जीवतालू किरील हि, तर तुवाह निश्चित उद्धार पावेल.

¹⁰ केरू कि धार्मिकतान केरीन मोनामरीन विश्वास किरील जाथू, एने उद्धारासाठी मुया केरीन अंगीकार किरील जाथू.

¹¹ काहाकाय कि पवित्र शास्त्र हे किथी, “जो कूण तापोर विश्वास केरूह, तो केध्दीह लाजवालो एय नाहं.”

¹² यहूदियामाय एने यूनानी माय कायीच भेद नाहं जानकेरता कि तो आखान प्रभु हि, एने आपणो आखान केरता जे तान नाव लेनो उद्धार हि.

¹³ कारण का जो कूण प्रभुन नाव लेय, तो उद्धार पावेल,

¹⁴ ओवतो ज्यापूर तास विश्वास किरील नाहं, ते तान नाव केवी लेह? एने तान बारामाय होमलील नाहं तापोर केवी विश्वास केरती? एने पोरचार वोगर केवी होमलती?

¹⁵ एने केध्दीह मुकलेल जाहू नाहं तर केवी पोरचार केरती जोहलो लेखील हि, तान पाय कोलाक मनोरम हि, जो हाजो वातून सुवार्ता होमलाडेहे.

¹⁶ पुण आखा ता सुवार्तापूर कान लागाडील नाहं, तान केरता यशाया किथे, “हे प्रभु, कूण आपणो सुवार्तापूर विश्वास किरील हि?”

¹⁷ सेवट: विश्वास होबुलने एने होमालणे मसीहान वाचीलीदेखऊ हेते.

¹⁸ पुण मी किथे, काय तास होमलील नाहं? होमलील तर हि काहाकाय कि लेखील हि “तान स्वर आखा पृथ्वीपोर एने तान वचन जगाच्या शेवटपुररीन पोचेल हि.”

¹⁹ मी पोशा किथे, काय इस्राएल माणहान ओलखिल नाह एता? पेल्ला तर मुसा किथे, “मी ताफायरीन जी जाती नाहं तुमरो मोनाम आहने पोचाडील, मी एक मुळ जातीन द्वारे तुमूह इर्ष्येस पेटाळीदेही.”

²⁰ ओवतो यशाया जुलुम होमलनेन एय किथे, “जे माहु होदमाय नाहं, तास माहु जुळा विते, एने जे माहु विचाराम पुण नाह एता, तां पोर मी प्रगट एय जाय.”

²¹ पुण इस्राएलचने विषयी तो हे किथे, “आज्ञा मारणार एने विवाद केरणारा प्रांताफाय मी आखा दिह आपणा आथ जर्विनारू हेते.”