प्रकाशितवाक्य 4 - नाहाली

स्वर्गाम आराधना

¹ ज्यू वातून बादमाय मी दृष्टी केरील ते काय दिखेह का स्वर्गामाय एक बायणो उगडी गीयोह हि, एने ज्याह मी पेल्ला तुरही शब्दांनी आपणो आथी वातू केरतालोन होमलील एता, तो किथे, “न्या उपेर आव जा; एने मी ता वातू तुवाह देखाळाणार, ज्यान एणेन वातून ला पुरो एने गर्जेन हि.”

² पुण मी आत्मा माय आव जाईल; एने काय दिखेह का एने एक राजासन स्वर्गामाय मिलील हि, एने ता राजासनापूर कूण बोह्ना हि.

³ जो तापोर बोहील हि ते यास्फे एने रत्नाहोस देखाईल ओएनेतो, एने ता राजासनान चारू उखेर पाचानहोस मेघधनुश देखाना.

⁴ एणेन राजहंसनान चारू उखेर चोवीस राजहंसण हि; एने एणेन राजासनापूर चोवीस डाय डाया दोवल्या फाडका रीगाडीन बुहील हि, एने तानमुडीपूर होना मुकूट हि.

⁵ तां सिहांसनामाय मायरीन विजेलीन एने गाजीन निकेलने एने सिहांसनान ओगांण आग्ठा हेऱ्या हांत दिवा पेटाताला, ता बोगवानान हांत आत्मा हेते

⁶ एने एणेन राजासना ओगांण स्फटिकाहोस खाचोओ समुन्द्र हि राजासनान माय एने राजासनान चारू उगे चार प्राणी हि, ज्यान ओगांण पासाण डोलाज डोला हि.

⁷ पेल्लो प्राणी सिंहोहोस हि, एने दिहरो प्राणी गीदल्या सारखो हि, तिसऱ्या जेनावरान मुख माणहा सारकोस हि, एने चौथा प्राणी उडणारा गुवळा सारखो हि.

⁸ एने चारू प्राणीन सोंव-सोंव फाकडा एता, एने चारू वूखेर, एने माय डोलाच-डोला हेते; एने ता रात-दिह बिना आराम केरील ज्यो केते रेतेह, “पवित्र, पवित्र, पवित्र प्रभु बोगवान, सर्वशक्तीमान, जो हि एने जो एतो एने जो आवणार हि.”

⁹ ताज्योर्यो ते प्राणी तान जे सिहासनापोर बोह्ना हि, एने जे पिडीन पिडी जीवतालू हि, महिमा एने सन्मान एने उपकार एर केरुहू;

¹⁰ तेवी चोवीस डाय डाया राजासनापूर बोह्नाराआगान पोडीन गीया, एने ताह जे पिडीन पिडी जीवतालू हि नमन केरुहू, एने ते आपणा-आपणा मुकूट सिहासनान ओगांण ज्यो किथी टाकीन आपण्यू,

¹¹ “हे आमरा प्रभु एने बोगवान, उचो महिमा एने सन्मान एने सामर्थ्यान योग्य हि; काहाकाय तूच आखा एनेस्तू सुर्जी एने ती तारी इच्छासे एती एने सृजी गीयी.”