प्रकाशितवाक्य 19 - नाहाली

¹ तान बादमाय मी स्वर्गाम मोठली गर्दीह मोठला आवाजामाय ज्यो केताला होमलील, “हालेलूय्या! उद्धार एने महिमा एने सामर्थ्य आमरा बोगवानान हि.”

² “काहाकाय कि तान निर्णय खेरो एने हाजो हेते. तो ती मोठली वेश्याच्या, जी आपणो व्यभिचाराने पृथ्वी भ्रष्ट केरताली, न्याय किरील एने ताह आपणो दासाह रक्ता बदला लियेल हि.”

³ ओवतो दिहीरा वेलान तास कियील, “हालेलुया! तीन चूडील धूवाडू पिडीन पिडी उठिल रेंय.”

⁴ तेवी चोवीस डाय डाया एने चार प्राणीन पोडीन बोगवानान नमन किरील, जो सिहासनापोर बोहील हि, एने केयेल, “आमेन! हालेलुया”

कोकरान वाराड

⁵ तेवी सिहासानामाधून एक शब्द निकलील, “हे आमरा बोगवान आखा बिणेवाला दास, काय आत्या, काय मोठा; तुमूह आखा तान स्तुती केरू.”

⁶ ओवतो मी मोठली गेर्दीन सारकोस एने जादा पाणी सारकोस शब्द, एने गर्जना सारखो मोठू शब्द होमलील: “हालेलुया! काहाकाय कि प्रभु आमारो बोगवान सर्वशक्तीमान राज्य करने.”

⁷ आवो, आमु आनंदित एने मग्न एहू, एने तान स्तुती केरू, काहाकाय कि कोकऱ्याचा वळाडे आवीन पोचनु हि, एने तान वोवडी आपणो जीवाह तियार केरीन लीईल हि.

⁸ ताह शुद्ध एने चंमकीनारो तागान मलमल फाडका पेरणेन अधिकार आपील गीयो, “कि ता महान मलमलचा अर्थ पवित्र माणहान धार्मिक नाव हि.”

⁹ तेवी स्वर्गदूत माहु कियील, “ज्यो लिख, का धन्य हेते ता, जा कोकरान वाराडान रूटू खाणेन केरता हादाडील हेते.” ओवतो तो माहु पोशो कियील, “ज्यो वचन बोगवानान सत्य वचन हि.”

¹⁰ तेवी मी ताह नमन केरणेन केरता तान पायापोर पोडीन. मी तान आराधना केरील तेवी तो माहु कियील, “देख, इही मा केरी, काहाकाय तारे एने तार एने बायाकान होस दास हि जो यीशुन गवाही आपणे केरता स्थिर हि. बोगवानान नमन केर.” काहाकाय गवाही संदेशान आत्मा हि.

दोवल्या घोडान सवार

¹¹ ओवतो मी स्वर्गाला उघाडील देख्यो, एने दिखेह कि एक दोवल्या घोडो हि; एने तापोर एक सवार हि, जो विश्वास योग्य एने सत्य केवाथी, एने तो धेर्मान हेरी न्यायी एने युद्ध करने.

¹² तान डोला आगटा हेर्यो ज्वाला हि, एने तान मुंडीपोर जादा इही राज मुकूट हि. ताफाय एक नाव लिखील हि, ज्याह ताह सोडीन नी कुनुस नाहं ओळखतेह.

¹³ तो रक्ता बुडाविन फाडका पेरील इतो, एने तान नाव बोगवानान वचन हि.

¹⁴ स्वर्गाची सेना दोवल्या घोडा पोर सवार एने दोवल्या एने शुद्ध मलमल फाडका पेरनीह तान पासाण पासाण आवा.

¹⁵ जाती जात्यूह मोरनो केरता तान मुया मायरीन एक धरती तीक्ष्ण तलावर नीकलनेन. तो लोखंडाचा राजदण्ड लीन तापोर राज्य केरूह, एने सर्वशक्तीमान बोगवानान भयानक राग केल पेटाळणेन मंदिरान कुंडाम अंगूररस तडविल.

¹⁶ एने तान फाडका एने जांगीपुर ज्यो नाव लिखील हि: “राजान राजा एने बोगवानान बोगवान.”

¹⁷ ओवतो मी एक स्वर्गदूतान दिहीपूर उबरील रीयेल दिखील. तो मोठला शब्दांनी आयडीन आकाशामाय मायरीन उडणारे आखा चिडाह कियील, “आवो, बोगवानान मोठली रोटानकेरिन एक्ठाच एईन जा,

¹⁸ “जा से तुमु राजान माह, एने सरदारान माह, एने ताकेतवारा माणहान माह, घोडोन एने तान सवारान माह, एने स्वतंत्र दासान माह, काय मोठा फायरीन काय आत्या, आखा माणहान माह खावो.”

¹⁹ ओवतो नी ता जीव, एने जोमनिन राजा एने तान सेनांना ता घोडो पोरवाला सवारांनी एने तान सेनांनी लेढाई करण्या केरता एक्ठाच पेल्ला.

²⁰ तो जीव, एने तान हेरी तो झुठो भविष्यवक्ता देराय गीयो तान केरता तान सुमोर इही चिन्ह देखाडील गीया एता तान द्वारा ताह ठोगाडीलो जे तां पोर ता चिडा शंका एती एने जो तान मूर्ती पूजा केरतीन एता. ज्या दुय जीवतालाच ता आकठाम, जो गंधका केरीन हेलगणे, टाक देना.

²¹ एने बाकीन माणहा ता घोडान सवार ने तलवार से, जी तान मुयाम रीन निक्लील एती, माराय गीया; एने सोब चिडा तान माह खादा.