प्रकाशितवाक्य 11 - नाहाली

दुय गवाह

¹ पोशो माहु एक मापने केरीन एक डेंगान होस बोरू आपील, एने कूण तेभी कियील, “उठ, बोगवानान मंदिर एने वेदी, एने तामाय भजन केरणे वालाह माप ली.”

² पुण मंदिरान बाहेर वालो आंगण सोड दी; ताह मा मापी काहाकाय ती अन्य जात्यून केरीन आप दियील हि, एने ता पवित्र नगराह बेच्याळीस मोयना वूर पायाबूंदे चेंदती.

³ “मी आपणो दुय गवाह हे अधिकार आपण्यू कि तरट पाघरीन एक हजार दुय होव साठ दिहावोर भविष्यवाणी केरावी.”

⁴ हेते हि कि जैतुनान तर दुय झाडे एने दुय समया हि, जे पृथ्वीन प्रभुन सुमोर उबरीयेल रेतेह.

⁵ जर कूण ताह हानी केरूह ईच्छा हि, तर तान मुया मायरीन आकठाम निकलीन तान बानगिडी खुन टाकिलो; एने जर कूण ताह हानी केरूह ईच्छा हि, तर अवश्य आवो रीतीमाय मारील जाहू.

⁶ ताह अधिकार हि कि आकाश बंद केरूह, कि तान भविष्यवाणीच्या दिहामाय पानीह नाहं पोडती; एने ताह आखा पाण्या पोर अधिकार हि कि ताह रक्त बोणाविल, एने जेहीकाय जुवी तेवी तेवी पृथ्वीपोर प्रत्येक प्रकारची आफेत लेता आवी.

⁷ जेहीकाय आपणी गवाही आपिन बोह्ना, तो जीव अथाह कुंडातून नीही, तान हेरी लेढाय केरीन ताह जिंकीन लेहु एने ताह मारीन टाकणे.

⁸ तान शरीर मोठला नेगरान चौकामाय बुहील रेहू, जे आत्मिक रूपांनी सदोम एने मिस्र कियील जातेह, जाहारी तान प्रभु पुण क्रुस पुर खिळल्या गीयो.

⁹ एने आखा माणहे कूल भाषान एने जातीन माणहे तान शरीर साडे तीन दिह दिखिह रेहू, एने तान देडाह माहणामाय मेल्यां नाहं.

¹⁰ पृथ्वीपोर रेणारे तान मरनांनी आनंदमाय एने उत्साह एय, एने एक दिहरान आहने भेट मोकलीना आयडणार, काहाकाय आवो दिहामाय भविष्यवाणी केरणे वाला पृथ्वीपोर रोणाराहा त्रास आपील एता.

¹¹ पुण साडे तीन दिह ओवतो बोगवानानापूररीन जीवनान हांह तामायरीन जातुरा, एने ते आपणो पायापोर उबरीयेल रेणा, एने ताह देखणारामटली बिय एय गीया.

¹² तेवी ताह स्वर्गाफायरीन एक मोठू शब्द होमलूह आवा, “न्या उपेर आवो” हे एक ते वादलापोर बोहीन आपणो दुश्मना देखणु स्वर्गापूर चेडिन गीया.

¹³ ओवतो ताच टाईमापोर एक मोठलो भूकंप आवो, एने नगरान दहावा भाग पोड गीयो; एने ता भूकंपामुळे सात हजार माणुह मोर गीया, एने रेयेल भयभीत एय गीया एने स्वर्गान बोगवानान महिमा किरील.

¹⁴ दिहिरी पीडा निकलीन गीयी; देखू, तिसरी पीडा जेल्दी आवूह हि.

सातवी तुरही

¹⁵ जेवी सातवो दूताने तुरही वाजाडीत, तेवी स्वर्गामाय आवो विषयान मोठा मोठा शब्द आवहू लागिल: “जगान राज्य आमरा प्रभुन एने तान मसीहान एय गीयो, एने ते पिडीने पिडी राज्य केरती.”

¹⁶ तेवी चोवीस डाय डाया जे बोगवानाना सुमोर आपणो आपणो राजासनापूर बोह्ना एता, मुयापूर पोडीन बोगवानानाह नमन केरीन.

¹⁷ हे केणे लागिल, “हे सर्वशक्तीमान प्रभु बोगवान, जो हि एने जो एतो, आमु तारो धन्यवाद करने कि तू आपणी मटली सामर्थ्यान कामाम आवीन राज्य किरील हि.”

¹⁸ “जातीही राग किरील, पुण तारो राग आवीन गीया, एने ती टाइम आवीन गीयी कि मुरीलाह न्याय किरील जाणे, एने तारो दास भविष्यवक्तान एने पवित्र माणहाह एने ता आत्या मोठा जे तारो नावा केरीन बिणे बोदलीन आपील जाणे, एने जोमनिन खराब केरणारा नष्ट किरील जाणे.”

¹⁹ एने बोगवानान जो मंदिर जो स्वर्गामाय हि, तो उगाडणे माय आवो, एने तान मंदिर माय तान वाचा सन्दुक देखानो; एने विजेल्नेन शब्द, एने गाजणेन एने भूकंप एय गीया, एने मोठला गांरान पाणी पोडनो.