लुका 7 - नाहाली

सुभेदारान विश्वासापोर यीशुन बोगलाणो

¹ जेवी ता माणहाह हि आखा वात केईन आपील एती, तेवी कफर्णहुमाम आवा.

² ताहारी कूण एक सुभेदारान एक दास जो तान मोगालो एतो, हेरयामाय मोरण्यू एतो.

³ तास यीशुन चर्चा होमलील यहूदीयान काहिक डाय डायाह जी विनंती केरणे तान उगे मोकलील कि, आवीन मारो दासाला हाजो केरूह.

⁴ ते यीशु उगे आवा एने ताह विनवणी केरीन केणेंन लागिल, “तो ज्यान योग्य हि, कि तू तान केरता ज्याच केरही,

⁵ कारण तो आमरा जातीपूर प्रेम करने, एने ताच आराधनालयाह बोणाविल हि.”

⁶ यीशु तान हेरी गीयो, पुण तेवी तो घेराहे-योरीन सेटो नाहं एतो, तर सुभेदाराने तान उगे जुलुम दोस्तीफायरीन केयीन मोकलील, “हे प्रभु, दुख वीसहु मां, कारण मी मी ज्या लायक नाहं, का तू मारो छत बुंदे आवही.

⁷ ज्योच कारणाने मी तारो योग्य सोमजील कि, मी तारो उगे आवहू, पुण वचन पुण कियील तर मारो दास हाजो एय जाय.

⁸ मी भी न्यायान अधीन माणुह हि, एने मारे अधीन मारा शिपाई हेते, जेवी मी एकाह केणे, जा, ते तो जाणे; एने दिहीराह केणे, आव, ते तो आवणे, एने कानला दासाह केणे ज्यो केरते तो करने.”

⁹ ज्यो होमलील यीशुह आश्चर्य एय गीयू, एने तान मूय फिरावीन ता गर्दीह जी तान पासाणुच आविह एती कियेल, “मी तुमूह खेरीज किथु का, माहु इस्राएल माय भी ओहलो विश्वास कुणामाय भी देखायील नाहं.”

¹⁰ एने मोकलील माणहान गिर जाइन, ता दासाला हजो किरील.

मोरीलाह जीवन दान

¹¹ थोडच दिहा बादमाय ते नाईन नावान एक नगराम गीया, तान चेला, एक मटली गेर्दी तान हेरी जात एती.

¹² जेवी तो नगरान फाटील आहने पोचनु, तेवी देखू, माणहे एक मुरीलाह लेईन जात एता; तो आपणो आईकने एकुच सोरो एतो, एने ती विधवा एती: एने नगरान जादा माणहे तान हेरया एता.

¹³ तीह देखीन प्रभुह दया आवी, एने तान कियील, रेडू मां.

¹⁴ तेवी तो आहने आवीन तिरडीला स्पर्श किरील; एने विसनारू थोबीन गीया, तेवी तान कियील, “हे जुवान्यो, मी तुवाह किथी हि, उठ”

¹⁵ तेवी तो मोरील उठीन बोहील, एने बोलणेन लागिल: तान ताह तान आहाक उगे होपीन आपील.

¹⁶ ज्यांन मुळे आखा भयभीत एय गीयू, एने ते बोगवानान महिमा केरतीन केणे लागिल, “आमरा माय एक मोठू भविष्यवक्ता उत्पन्न एनो हि, एने बोगवानान आपणो माणहांपोर कृपा दृष्टी केरील.”

¹⁷ एने तान विषयी हि वात आखा यहूदीयान हि आजू बाजुवालान आखा देशाम फैलुन गीयी.

यूहन्ना बाप्तिस्मा आपणारान प्रश्न

¹⁸ यूहन्नाहा तान चेलाह ओवतो आखा वातून सुसमाचार आपील.

¹⁹ तेवी यूहन्नान आपणो चेला मायरीन दुईजानाह हादाडळीन प्रभु उगे तो फुसनेनकेरता मुकलेल का, “काय आवणार तूच हि, नाहं तर आमु दिहरा वाट देखहु?”

²⁰ ते तान आहने आवीन कियेल, “यूहन्ना बाप्तिस्मा आपणार आमूह तो फुसनेनकेरता मोकलील हि, काय आवणार तूच हि, कि आमु दिहरा वाट देखहुं?”

²¹ तेवी तो जुलीम जाणाहा दुखा-या मायरीन एने पीडा मायरीन, एने दुष्ट आत्मा मायरीन सोडावील; एने जादा आंधलान हाजो किरील.

²² एने तो ताह कियील, “जो आखो तुमूह देखील एने होमलेल हि, जाइन यूहन्नाहा केयीन आपु; आंधला देखताला एने किइल चालणु फिरुणु, कुष्ठ दुखा-यो शुद्ध केरील जातेह बैरा होमलू लागणू एने मुरील उठाळ्या जातेह एने गेरब्याह सुवार्ता होमलाळीन जातेह.

²³ जो मारबाराम ठोकर नाहं, खाते ता धन्य.”

²⁴ जेवी यूहन्नान मोकलील दूत जात रेणा, ओवतो यीशु यूहन्नान विषयी माणहाह केणेंन लागिल, “तुमूह जेंगलामाय काय देखणेन गीया एता? कायता आलतालो एता ता जेड्या?

²⁵ तर ओवतो तुमूह काय देखणेन गीया एता? काय कोमल फाडका पिरील माणहाह? देखू? जो भडक फाडका पिरिह एने हुख, चैन माय रेतेह, तो राज वाडाम रेतेह.

²⁶ तेव्ही अवतो काय लेखणेन गीया एता? काय काल्ही भविष्यवक्ता? हा, मी तुमूह किथु, नापून भविष्यवक्ता पुण मोठलाह.

²⁷ हा तोच हि, ज्यान विषयी लिखील हि: देखू, मी आपणो दूताना तारो ओगाण ओगाण मोखलेल, जो तारो ओगाण तारो सिडिक हेल्लीच केरूह.”

²⁸ मी तुमूह किथु कि जो बायकू तारीन जन्मले हि, तान मायरीन यूहन्नान पेक्षा मोठू कुनुस नाहं: पुण जो बोगवानान राज्यातम आतल्यान आत्या हि, तो तान पेक्षा भी मोठू हि.

²⁹ एने आखा साधारण माणहान होमलीन केर वसूल केरणारा जकात बायणो हाते पुण यूहन्नान बाप्तिस्मा आपिन बोगवानान खेरो सेमजीन लीईल.

³⁰ पुण फरीसी एने शास्त्री ज्याच ताह बाप्तिस्मान आपिन बोगवानान संकल्पाला वाया किरील.

³¹ सेवट: मी आवु युगान माणहान उपमा कुणबी आपुह कि तो कुणान होस हि?

³² तू ता आतल्या सोरा सारकोस हि जो बाजारामारीन बुहील एक दिहीराह आयडीन केणु, आमु तुमरो केरता बासुरी वाजाडील, एने तुमूह नाचना नाहं; आमु आक्रोश किरील, एने तुमूह रेडील नाहं!

³³ काहा यूहन्ना बाप्तिस्मा आपणार नाहं रूटू खाणे आवा नाहं अंगूररस पित आवा एने तुमूह केणु तामाय दुष्ट आत्मा हि.

³⁴ माणहान सोरो खातोपितो आवा हि, एने तुमूह केणु, देखू, हा एड्ख्यो एने दारुडा माणुह, चुंगीलेणारा एने पाप्यान हेरी हि,

³⁵ पुण ज्ञान आपणो आखा सोरा द्वारे खेरो ठेराव्यू गीया हि.

फरीसीन घेर पापी बायकूह क्षमा

³⁶ ओवता कूण एक फरीसीन ताह विनंती केरील कि तो तान हेरी जेवण केरूह, सेवट: तो ता फरीसीयान घरा माय जाइन जेवण केरणे बोहील.

³⁷ त्या नगरामायवाली एक पापी बायकू हे होमजाडीन कि तो फरीसीयान घेराम जेवण केरणे बोहील हि, संगमरमरान कुपीत सुगंधीत तेल लावील,

³⁸ एने तान पायान आहने, पासाण उभी रेयीन, रेडतेन एतालून तान पाया आवहाकेरिन भिजाळील एने आपणो मुंडान लेट्याकेरिन लागिल, एने तान पाया घडी घडी चुंबन लेईन तापोर सुगंधीत तेल लागाडील.

³⁹ हि पाहून तो फरीसी तान केरता ताह हादील एता, आपणो मोनाम विचार केरूह लागिल, “केध्दीह हा भविष्यवक्ता एयतेर याने होमजाडीन लेदो एयस कि जी हि ताह हिवणे हि ती, कूण एने कोहली बायकू हि कारण ती पापी हि.”

⁴⁰ यीशु ताह उत्तरू माय कियील, हे शिमोन, माहु तुवाह काही तेभी केणेन हि तो बोल्णु, हे गुरु किजी.

⁴¹ “कूण एक होवकारान दुय कर्जदार एता, एक पाचशे एने दिहरो पन्नास दिनाराचा एतो.

⁴² ताहेरया तान उगे पोटाळणे कायीच जुडील नाह, तेवी तान ताह क्षमा केरीन आपील. ज्ञान केरता तामाय कूण तासहेऱ्यो जादा प्रेम मेलील एने?”

⁴³ शिमोन उत्तर आपील, “मारो लक्षाम ते ज्याह, तान जादा सोडीन आपील. तो ताह कियील, तू हाजालूच विचार किरील हि.”

⁴⁴ एने ता बायकून उगे फिरीन तान शिमोनान कियील, “काय तू आवो बायकूह देखतेज हि? मी तारो घेराम आवूह पुण मारा पाय धोवनेन केरता पाणी आपील नाह, पुण ती मारा पाय आवहा केरी भिजाईल एने आपणो लेट्याकेरिन नुसेल.

⁴⁵ तू माहु चुंबन आपील नाहं, पुण एने मी जेव्हीरीन आवूह हि तेविरीन ती मारो पाया मुका आपणे सुळील नाहं.

⁴⁶ तू मारो मुंडीपोर तेल लागाडील नाहं, पुण जीन मारपायापोर सुगंधीत तेल लागाडील हि.

⁴⁷ ज्ञान केरता मी तुवाह किथे कि जीन पाप जादा एता, ते क्षमा एनाह, कारण जीन जुलुम प्रेम किरील; पुण ज्यान थोडोक क्षमा एय गीयो, तो जारीकुच प्रेम करने.”

⁴⁸ एने तान बायकू ला केयेल, “तारो पाप क्षमा एय गीयो.”

⁴⁹ तेवी ते माणहे तान हेरी जेवण केरणे बोह्ना एता, ते आपणो आपणो मोनाम विचार केरणे लागिल, तो कूण हि जो पापान पुण क्षमा केरीह?

⁵⁰ पुण तान बायकूह कियील, “तारो विश्वासान तुवाह वोचाडीन लीईल हि, शान्ति से निकलीन जा.”