लुका 6 - नाहाली

शब्बाथान प्रभु

¹ ओवतो शब्बाथान एक दिह तो खेतामायरीन जाताला, एने तान चेला केणहे तोडीन तोडीन एने आथा केरीन चोलीन खाणे जात एता.

² तेवी फरीसी मायरीन कोलाक जान केहू लागिल, “तुमूह तो काम का केरणू जो शब्बाथान एक दिह केरणेन योग्य नाहं?”

³ यीशु ताह उत्तर आपील, “काय तुमूह हजो वोचील नाहं का दाविदान ताहेरया, तो एने तान हेरी बुखल्या एता तर काय किरील?

⁴ तो कोहलो बोगवानान घेराम गीयो, एने भेटने रोटा खाणु, ज्याह खाणेन केरता याजकाह सोडीन दिहीराह खाणेन योग्य नाह एता, एने आपणो दोस्ताहा पुण आपील?”

⁵ एने तो ताह कियील, “माणहान सोरो शब्बाथ दिहान प्रभु हि.”

हुकील आथ वाला माणहाह हुदारणेन

⁶ एने दिहीरा शब्बाथान एक दिह तो आराधनालय माय जाइन हिकू लागिल; एने ताहारी एक माणुह एतो एने तान आथ वूलील एतो.

⁷ शास्त्री एने फरीसी तापोर दोष लागणेन योग्य टाइम जुळणेन नादान एता कि देखहुं शब्बाथान एक दिह हजो करने कि नाहं.

⁸ पुण तो तान विचार होमजाडणे एतो; तावजेसे तान हुकील हातान माणहाह कियील, “उठ, विचमाय उबरील रीवू.” तो उठीन उबरील रेणू.

⁹ यीशु ताह कियील, “मी तुमूह जो फुसहु कि शब्बाथान एक दिह का योग्य हि, हाजो केरणेन कि वाईट केरणेन; जीवाह वोचाळणु कि नाश केरुहू?”

¹⁰ तेवी तान चारुबी बाजूमाय ता आखा देखीन ता माणहाह कियील, “तारो आथ ओगाण केर.” तान तोहोलोच किरील, एने तान आथ हाजो एय गीयो.

¹¹ पुण तो किचवाईन भोड्कीन एक-दिहरा केणे लागिल का आपु यीशु हे-यो काय केरणू?

बारा प्रेरिताह बोणावनणेन

¹² ता दिहामाय तो प्रार्थना केरणेन केरता गीयो, एने बोगवानान प्रार्थना केरणेम आखा रात काडीन टाकील.

¹³ ओवतो दिह उजाडील तेवी तान चेलाह हादाडीन तामायरीन बाराजणान निवाडीन लीईल, एने ताह चेला कियील;

¹⁴ एने तो ज्यो हि: शिमोन तान नाव तो पतरस भी मिलील, एने तान बाहाक आंद्रिया, एने याकूब, एने यूहन्ना, एने फिलीप, एने बर्थलमय,

¹⁵ एने मत्ती, एने थोमा, एने अल्फिन सोरो याकूब, एने शिमोन जो जीलोट कियेल जात एतो,

¹⁶ एने याकूबान सोरो यहूदा, एने यहूदा इस्कर्योत जो ताह देरावीन आपणार बोणील.

शिक्षा आपणेन एने हुदारणेन

¹⁷ तेवी तो ताहेरया उतरीन सपाट जागीपोर उब रेणू, एने तान चेलान मोठलु टोलु, एने आखा यहूदिया, एने यरूशलेम, एने सोर एने सिदोन समुद्राम किनारापूररीन जादा माणुह,

¹⁸ जा तान होमलने एने आपणो रोगाह हाजो एणेन केरता तान आहने आवा, एता. एने अशुद्ध आत्मा माय पिलील माणुह पुण हाजो किरील जात एता.

¹⁹ आखा ताह स्पर्श केरणे ईच्छा केरतीन एता, कारण तामायरीन सामर्थ्य निकलीन आखा हाजो केरतीन एता.

आशीष एने दुखान वचन

²⁰ तेवी तान आपणो चेला देखीन कियील, “धन्य हेते तुमूह जो नम्र हेते, कारण बोगवानान राज्य तुमरो हि.”

²¹ “धन्य हेते तुमूह जा बुखल्या हेते, काहाकाय ताह तृप्त केरणेन आवील हेते. धन्य हेते तुमूह जा ऐवी रेडनु, काहाकाय ता आहती.”

²² “धन्य हेते तुमु जेवी माणहान सोरान वजसे तुवाहेर्यो माणुह तुमरो द्वेष केरुहू, एने तुमूह काडीन आपण्यू, एने तुमरी निंदा केरुहू, एने तुमरो नाव वाईट समजून काडीन टाकणे.”

²³ “ता एक दिह आनंदमाय उसल्या मारणेन, कारण देखू, स्वर्गाम तुमरीकेरता मोठो फोल हि; तान पूर्वजा हेर्यो पुण भविष्यवक्ताहेर्यो पुण ओहलास केरुहू.”

²⁴ “पुण हाय तुमरे पोर जे ऐवी श्रीमंत हि, कारण तुमूह आपणा सांत्वन मेलावीन लीईल हि.”

²⁵ हाय तुमरे पोर जे ऐवी तृप्त हि, कारण बुखल्या एती. “हाय तुमरे पोर जे ऐवी आहने हेते, कारण दुख केरुहू एने रेडहो.

²⁶ हाय तुमरे पोर जेवी आखा माणुह तुमूह हाजो केती, कारण तान पूर्वज पुण खोटा भविष्यवक्ता हे-या ओहलाच केरतीन एतो.”

दुश्मना से प्रेम

²⁷ “पुण मी तुमूह होमलनारा किथु कि आपणो दुसमोनापूर प्रेम केरू; जो तुमरो शत्रु हि, तान हाजो केरू.

²⁸ जो तुमूह हाराप आपणे, ताह आशीर्वाद आपु, जो तुमूह बदनाम करने; तान केरता प्रार्थना केरू.

²⁹ जो तारे एक गाडश्यापूर थापू दीथी तान ओगांण दिहरो गाडशो भी ओगांण केरू; एने जो तारो डेगलो सांडाळी, ताह डेगली भी लीन जाणेन विरोध केरूह मा.

³⁰ जो कूण तुवा फाय मांगी, ताह आप; एने जो तारी वस्तु साडाळ लेह ताफायरीन मागुहू मां.

³¹ एने तुमूह लागणे का माणहे तुमरे हेरया केरणू, तुमूह भी ताहेऱ्यो तोहोलाच केरू.”

³² “जर तुमूह आपणे पोर प्रेम मेलणु एने प्रेम केरुहू, ते तुमरो काय जादा? कारण पापी भी आपणो प्रेम केरनारापूर प्रेम केरणू.

³³ जर तुमूह आपणा हाजो केरणारा उपेर हाजो केरणू, ताम तुमरो काय जादा? कारण पापी पुण ओहलास केरणू.

³⁴ जर तुमूह उदार आपण्यू ताफायरीन पोशा लेणेन आशा धरत हि, तर तुमरो काय जादा? कारण पापी पाप्याह उदार आपथु कि तो तोलोच पोशो मिलावूह.”

³⁵ पुण आपणो शत्रुपोर प्रेम केरू, एने हाजो केरू, एने पोशा जुडणेन आशा घेरू मा एने उदार दया; एने तुमरीकेरता मोठा फोल एती. एने तुमूह परमप्रधानान सोरा ठेरणार. कारण तो तां पोर जे तान आभार मानणार नाहं एने वाईटापोर पुण दयाळू हि.

³⁶ तोहोलोज तुमरो आबुक दयाळू हि, तोहोलोच तुमूह पुण दयाळू एवू.

दोष मा लागाडू

³⁷ “दोष लागाडू मा, म्हणजे तुमरेपुर भी दोष नाय लागी नाहं ते दोषी ठेरावहु मा, म्हणजे तुमूह पुर भी दोषी ठेरायेल जाहू. नाहं दिहीरा क्षमा केरू म्हणजे तुमूह भी क्षमा जुडी.

³⁸ आपु, म्हणजे तुमूह भी आपणे माय आवी. माणुह माप दाबीन दाबीन, एने आलाडीन एने हिंग बोरीन तुमरे सेवडे बोरती, काहाकाय जा मापासे तुमु मापहु ताच मापासे तुमरे केरता भी मापाय.”

³⁹ ओवतो तान ताह एक वार्ता कियील, “काय आंधलू, आंधल्हा वाट केय शकणे काय? काय तो दुयू खाडाम पोडती नाहं?

⁴⁰ चेला आपणा गुरुफायरीन मोठू नाहं पुण जो पुरो हिकणार तो आपणा गुरुहोस एय.

⁴¹ तू आपणा बायाकान डोला माय वालो कोचराह काहा देखणे? एने आपणा डोला माय वालो केचरू होमजाडणे नाहं?”

⁴² “जेवी तू आपणाच डोला माय वालो केचरू नाह दिखीत, ते आपणा बायाक किहीकाय केय शेकही, हे बाहाक, थोब जा मी तार डोला माय वालो केचरू काड देथु? हे कोपटी पेल आपणा डोला माय वालो केचरू काड, ओवतो जा जी केचरू काडने तारो डोला माय हि ताह हाजो केरीन देखीन काड दीही.”

⁴³ काल्लोज हाजो झाड नाहं, जो बिगरकामान फोल जो हाजो फोल नाह लावणे काल्लोज बिगरकामान झाड नाहं जो हाजो फोल लावूह.

⁴⁴ प्रत्येक झाड आपणा फोला पोररीन ओलखाय जाणे कारण माणुह काटावालो झाडा फायरीन अंजीर तोडीन नाहं एने बोरीन झाडा फायरीन अंगूर तोडीन नाहं.

⁴⁵ हाजो माणुह आपणो मोनान हाजो भांडारामरीन हाजो वातू काडीन एने वाईट माणुह आपणो मोनान वाईट भांडारामरीन वाईट वातू काडीन कारण जो मोनाम भूरील हि तोज मुयाम आवी.

⁴⁶ “जेवी तुमूह मारो केणेन नाह मानणु ते माहु हे प्रभु, हे प्रभु काहा केणु?

⁴⁷ जो कूण माहफाय आवणे एने मारी वातू होम्लीन तीह मानीन मी तुमूह किथु तो कुणान होस हि.

⁴⁸ तो ता माणहान होस हि तान घेर बोनावतालान जोमनि उंडो खोदीन सापरापुर पाया बांधील एने तेवी पुर आवो एने पाण्यान धारा ताह लागना पुण ताह आलवी नाहं सेकनी कारण तो पाक्को बांधील एतो.

⁴⁹ पुण जो होम्लीन मानत नाहं तो ता माणहान होस हि, ज्यान जोमनि पोर बिना पायान घेर बोणावणेन, तेवी ताह धारा लागण्यू तेवी ता चालूच पोडीन गीया एने बुंदे पोडीन तान नाश एय गीयो.”