लुका 21 - नाहाली

विधवान दान

¹ ओवतो यीशु नजर उचो केरीन धनवान न्याह आपणा-आपणा दान भांडारामाय ताकातालून देख्या.

² तान एक गरीब विधवेला पुण तामाय दुय ताबान पोयशा तामाय टाकाताली देख्यो.

³ तेवी तो कियील, “मी तुमूह खेरीच किथु का जी गरीब विधवा आखा मायरीन जादा टाकील हि.

⁴ काहाकाय ता आखा आपणी कमाई मायरीन दानामायरीन काही टाकील हि, पुण जी आपणी कमाई मायरीन आपणी आखी टाक दियील हि.”

जगान नाशने लक्षण

⁵ तेवी काही माणहे मंदिरा विषयी केताला कि तो कोलाक हाजा तो दिगुड एने भेटान वस्तु केरीन होमजाळीन हि, तेवी तो कियील,

⁶ “तो दिह आवती, तामाय हे आखा जो तुमूह दिखिह हि, तामायवाला न्या काही देगडापूर दिगुड पुण नाहं सुटणार जो पोडील जाहू नाहं.”

⁷ तास ताह फुसील, हे गुरुजी, ज्या आखा केध्दीह एय? एने ज्या आखा वात एने पोर एय, तर ता टायीमा काय चिन्ह एय?

⁸ तो कियील, “होमंबालीन रीवू कि ढेगोंन जाहू, काहाकाय जादा मारो नावान आवीन केनार, मी तोच हि, एने हे पुण कि, टाइम आहने आवी हि, तुमूह तान पासाण मा निकलीन जाहू.

⁹ ताहेर्यो तुमूह लेळाय एने दंगे याबाराम होमबोलणार तर बियीन जाहू मा, काहाकाय हे एने अवश्य हि; पुण ता टाइम कोलाकामाय शेवेट एय नाहं.”

¹⁰ तेवी तो ताह कियील, “जाती पोर जाती एने राज्यापोर राज्य उठीह.

¹¹ एने मोठा मोठा भूकंप एय, एने जोगो जागे दुष्काळ एने म-या एय, एने आकाशा मायरीन भयानक वातू एने मोठ मोठली चिन्ह प्रगट एय.

¹² पुण ज्यू आखी वातून पेल तो मारो नावान वजेसे तुमूह देरी एने त्रास देती, एने आराधनालय माय स्वाधीन केरुहू, एने बंदिगृहाम टाकणे, एने राज्या ओगांण एने अधिका-या ओगांण लीन आवती.”

¹³ पुण जो तुमरे केरता गवाही आपणेन संधी एईन जाहू.

¹⁴ केरीन आपणा आपणा मोना माय मेल लिवू का आमु पेल उत्तर आपणेन चिंतान केरुहू.

¹⁵ काहाकाय मी तुमूह ओहलो बळ बुद्धी आपुह का तुमरा आखा शत्रु आडवणार एने तीन विरुद्ध माय केरुहू नाहं.

¹⁶ तुमरो आई आबाक, बायाक, एने घेरल्या, एने हेरी पुण तुमूह देरावीन आपण्यू; न्यापुर कि तुमरो मायरीन काही मारीन टाकणे.

¹⁷ मारो नावानवजसे आखा माणहे तुमरो द्वेष केरुहू.

¹⁸ पुण तुमरो मुडीपूर वालो एक लेट्यां पुण वाकाला एय नाहं.

¹⁹ आपणो धीराने तुमूह आपणो जीवाह वोचाडीन मेलूह.

यरूशलेमान नाश

²⁰ “ताहेर्यो तुमूह यरूशलेमह सैन्यांनी घरले देखील, तेवी होमजाडीन ली कि तान निवरनो आहने हि.

²¹ तेवी जो यहूदियामाय एती तां बोयडा उखेर नाह जाणे जुवी. एने जा यरूशलेमाय हेते ता बाहेर निकलीन जांय; एने जा गावामाय एती ता तामाय नाय जाय.

²² काहाकाय ज्या बोद्लो लेणेन दिह हेते, तामाय लिखील आखी वातू पुरी एय जाय.

²³ ता दिहामाय गरोदर एने स्तन पिवडाणा-या एती, तान केरता हाय हाय! काहाकाय कि राष्ट्राम मोठू क्लेश एने आवो माणहांपोर एय.

²⁴ ते तलवारीन धारेने पळती, एने आखा राष्ट्रान माणहामाय बंदी एईनमोकल्या जाहू; एने जेवीवोर दिहरी देशान टाइम पुरो नाहं एय, ताहउर यरूशलेम दिहरी जातीन पाया बुंदे तूळविले जातीमाय.”

यीशुन वापस आवणेन चिन्ह

²⁵ “सूर्य, एने चांद, एने तारा याम चिन्ह देखा; एने पृथ्वीपोर दिहरी जातीन माणहांपोर संकट आवूह, काहाकाय ते समुन्द्र गर्जनेच्या एने जावटो लहरीन बियीन जाहू.

²⁶ भयामुळे एने जगाम आवणारी आपत्तीला वाट देखता-देखता माणहान जीवाम जीव नाहं रेहू, काहाकाय आकाश्यान शक्ती आलाडील जाहू.

²⁷ तेवी ते माणहान सोराह सामर्थ्याने एने मोठली महिमा हेऱ्यो वादलापोर आव तालून देखणार.

²⁸ ताहेर्यो आवो वातू घेळहु लागणार, तर हेल्लीच एईन आपणो मुंडाह उपेर विसणेन; काहाकाय तुमरी मुक्ती आहने हि.”

बोगवानान राज्य आहने हि

²⁹ तान ताह एक वार्ता पुण कियेल: “अंजीरान झाडाह एने आखा झाडान देखू.”

³⁰ जें पुण ताम फुट काढवू, तर तुमूह देखीन आपुच ओलखिन लेणे कि होमली आहने आवा हि.

³¹ आव प्रकारे आखा ताहेर्यो तुमूह आवो वातू एतालोन देखणार, तेवी होमजाडीन ली कि बोगवानान राज्य आहने आवा हि.

³² मी तुमूह आखा काही किथे कि जेवीवोर हि वात नाहं एय, ताहउर आवो पिडीन नाश नाहं एय.

³³ आकाश एने पृथ्वी टेलती, पुण मारी वात केधीच नाहं टेली.

तियार रीवो

³⁴ “तान केरता होमालीन रीवू, इही होव कि तुमरो मोन नशेला एने संसारान चिंता, एने आवो जीवनान चीनात सुस्ताईल एईन जाहू, एने ते दिह तुमरे पोर अकस्मात सारकोस उचकाहूस आवीन दोवेडणार.

³⁵ काहा ता आखा पृथ्वीपोर आखा रेणारा पोर ज्या प्रकारे आवीन दोवेडणार.

³⁶ यानकेरता जागृत रीवू एने प्रत्येक टाइम प्रार्थना केरतीन रीवू कि तुमूह आवो आखा आपणारा वातूह वाचणे एने माणहान सोरो सुमोर उबरीयेल रेणेन केरता लायकी बोणावूहु.”

³⁷ तो दिहामाय मंदिरामाय शिक्षण आपतेन एतो, एने राती बाहेर जाइन जैतुन नावान डोंगरापोर रेथे एतो;

³⁸ एने वेगाच आखा माणहे तान होमल्यो केरता मंदिरामाय तान आहने आविह एता.