लुका 20 - नाहाली

यहूदी माणहा द्वारा यीशु से प्रश्न

¹ एक दिह इही एय गीयो कि ताहेर्यो तो मंदिरामाय माणहाह उपदेश आपतेन एने सुवार्ता होमेललतालु एतो, तेवी मुख्य याजक एने शास्त्री, डाय डाया हेरी आहने आवीन उबरीयेल रेणा;

² एने केणेंन लागिल, “आमूह किजी, तू आवो कामान कायताहा पुढारी करने, एने तो कूण हि तान तुवाह हा अधिकार आपील हि?”

³ तान ताह उत्तर आपील, “मी पुण तुमूह एक वात फुसहु; माणहाह केवो.

⁴ यूहन्नान बाप्तिस्मा स्वर्गाफायरीन एतो का माणहा उगेरीन एतो?”

⁵ तेवी ते आपसामाय केणेंन लागिल, केध्दीह आमु केयेल, स्वर्ग फायरीन, तर तो केह, ओवतो तुमूह तापोर विश्वास का किरील नाहं?

⁶ एने केध्दीह आमु कियेल, “माणहा फायरीन, तर आखा माणहे आमऱ्येपुररीन दिगुड मार केरती, कारण ते खेरीच मानत एता कि यूहन्ना भविष्यवक्ता एतो.”

⁷ सेवट तान उत्तर आपील, “आमूह नाहं मालूम कि तो कुणीफायरीन एतो.”

⁸ यीशु ताह कियील, “तर मी पुण तुमूह नाहं किथी कि मी हे काम कायताहा अधिकार केरतीन हि.”

दुष्ट किसानान वार्ता

⁹ तेवी तो ता माणहाह हा वार्ता केणे लागो: “कूण एक माणहान अंगूरांन मोलो लागाडया, एने शेतक-यांना तान ठेकू आपिन आपील एने जादा दिह केरता परदेशात निकलीन गीयो.

¹⁰ ताहेर्यो टाइम आवी तेवी तान खेतावाला उगे एक दासाला मुकलेल कि ते अंगूर मळ्यामायला काही फोलान भाग ताह आपुहू, पुण शेतका-यांनी ताह मार आपिन रिकामी आथ मोकलीन आपील.”

¹¹ ओवतो तान एक उंजू दासाह मुकलेल, एने तास ताह पुण जेखमी केरीन काडीन टाकील एने तान अपमान केरील,

¹² पोशो तान तिसरा मोकलील ताह भी तास जेखमी केरीन बाहेर काडीन आपील.

¹³ तेवी अंगूर मोलान मालकाह कियील, मी काय केरूह? मी मारो प्रिय सोरो मोकलुहु, शेक्यो हि ते तान आदर केरती,

¹⁴ तेवी शेतकारी ताह देखील तर आपसामाय विचार केरणे लागिल, तो तर वारिस हि; आपु ताह मारीन टाकु कि जागु आमारो एय जाय.

¹⁵ एने तास ताह अंगूर मोलामायरीन बाहेर काडीन मारीन टाकील ज्ञान केरता अंगूरांन मोलान मालक तान केरता काय केरूह?

¹⁶ तो आवीन ता शेतक-यांना नष्ट केरूह, एने अंगूरांन वाडी दिहीरा होपील होमलीन ताह कियील, “बोगवान केरू इही नाय एने जुवी.”

¹⁷ तान ताफाय देखीन कियील, ओवतो हे काय लिखील हि: ज्या देगडाह राज्य शास्त्रीयांनी नाकामी ठेरावील एतो, तो कोनशील एनो हि.

¹⁸ जो कूण ता देगडापूर पोळी तान टुकडा टुकडा एती, एने ज्यापूर तो पोळी, तान चुरा चुरा केर देय.

शास्त्री एने प्रधान याजकान चाल

¹⁹ तान टायीमा शास्त्रीयांनी एने मुख्य याजकांन ताह देरणेणुच विचाराम एता, कारण ते सोमजी जायेल एता तान आमरा उपेरीन हा वार्ता कियेल, पुण ते माणहाह बिईल.

²⁰ एने ते तान पातळीपोर रेणा एने, धर्मी बोलणेन बियीन तान काल्ली काल्ली वात देरावीन ताह सुभेदारान आथे अधिकाराम होपीन आपील.

²¹ तान ताह फुसील, “हे गुरु आमु जाणतेह हि कि तू खेरो हि एने हिकाडथूह पुण, एने कुणीन पक्ष घात नाहं केरतीन, नाहं तर बोगवानान सिडिक हे-योच देखाड्थू.

²² काय आमु कैसराला केर आपणे उचित हि कि नाहं?”

²³ तान तान उशारी होमजाडीन ताह कियील,

²⁴ “एक दिनार माहु देखाड तापोर कुणीन छापा एने नाव हि” तास कियील, “कैसरान.”

²⁵ तो ताह कियील, “तर जे कैसरान हि, ते कैसराह द्या; एने जे बोगवानान हि, ते बोगवानान द्या.”

²⁶ ता माणहान ओगाण ता वातीमाय ताह देरू शकेल नाहं, पुण तान उत्तरेमुळे आश्चर्य भोगलाईन एईन ठावको रेयीन गीया.

पुनरुस्थान एणेन वाराड

²⁷ एने सदुकी हे केणु कि मुरीलाह जीवतालू उठणो सोतोच नाहं, तामायरीन कूण एक तान आहने आवीन फुसील,

²⁸ “हे गुरु, मुसान आमरे केरता ज्याच लिखील हि: केध्दीह कुणीन बाहाक आपणो बायकून असून सुद्द निसोरा मोरीन गीयो, तर तान बायकू हेरी वाराड केरीन लेह, एने आपणो बायाकणेकेरता वंश उत्पन्न केरूह,

²⁹ सात बाहाक एता पेल्लो बाहाक बिना सोरान मोर गीयो.

³⁰ एने दिहरो, एने तीस-याने पुण ता बायकू हेरी वाराड केरीन लीईल.

³¹ जी रीतीप्रमाणे सात जान बिना सोरा मोरीन गीयो.”

³² सेवट ती बायकू पुण मारीन गीयी.

³³ जानकेरता जीवतालू इयेलपूर ती तामायरीन कुणीन बायकू एय काहाकाय ती सातुभी जाणान बायकू बोणनी एती.

³⁴ यीशु ताह कियील, आवो युगान सोरामाय वाराड ऐतेह,

³⁵ पुण जे माणहे ता योग्य ठेरती कि ते युगाला एने मोरेलमायरीन जीवतालू एने केरता पुण प्राप्त केरूह ते तर वाराड केरुहू नाहं एने वराडन आपील जातेह.

³⁶ ओवता ता मोरणारूच नाह; काहाकाय ता स्वर्गदूतान होस एती, एने पुनरुस्थानान सोरा एणेसे बोगवानान भी सोरा एती.

³⁷ पुण ज्याह वातूह कि मुरील पुण जीवतालू एती, मुसान पुण झाडान वातीमाय प्रकट किरील हि कि तो प्रभुह अब्राहामान बोगवान एने ईसाहाक बोगवान एने याकूबान बोगवान, केणे.

³⁸ बोगवान मुरीलताहा नाहं तर जीवता लान हि बोगवान हि; कारण तान आहने जीवन हि.

³⁹ तेवी हे होयलू शास्त्रामायरीन तास कूण एकजाण हे कियील, “हे गुरु, तू हाजो कियील.”

⁴⁰ एने ताह ओवतो उन्जू फुसणेन हिंमत एनी नाहं.

मसीह दाऊदान सोरो का दाऊदान प्रभु हि?

⁴¹ उवतू तो ताह फुसील, “यीशु दाविदान सोरा किंही काय केणु?

⁴² दाविद स्तोत्रसंहिता पुस्तिका माय किथे: बोगवानान मारो प्रभुह कियील,

⁴³ मारो जेवड्यो बाजूमाय बोह, जो ताहवोर मी तारो वैऱ्यांना तारो पाया बुंदे नाहं केरूह शकणार.”

⁴⁴ दाविद तर ताह प्रभु केणे; ओवतो तो तान सोरा कोहलो काय बोणी?

शास्त्रिन विरुद्ध माय यीशुन चेतावणी

⁴⁵ ताहेर्यो सागडे माणहे होंबलेह एता, तेवी तान आपणो चेलाह कियील,

⁴⁶ “शास्त्रान ताहरीन होमंबालीन रीवू, ताह मोठला मोठला झगा पेरीन ताह फिरीनेन पोटणे, एने ताह बाजारामाय नमस्कार केरणू, एने आराधनालय माय मुख्य मुख्य जागीपोर एने जेवण मुख्य मुख्य बोहणेन जागो ताह प्रिय लागीह.

⁴⁷ ते विधवान घेराह खाय जाणू, एने देखडणे केरता जुलुम टाइमवोर प्रार्थना केरणू: ताह जादा दण्ड जुडी.”