लुका 12 - नाहाली

शास्त्री एने फरीसीन गेटमा बोणो

¹ ओलाक माय ता हेर्यी हजारोन भीड एय गीयी, न्याओर का ता एक दिहरापुर पोडते जाताला, ते तो आखाह रीन पोयले आपणा चेलाह केणें लागिल, “फरीसीन कपट रूपी खमीर से होम्बालीन रिज्यू.

² काही डाकील नाहं, एने काय लिकाईल नाह सोतो जो काय जाणाय नाय.”

³ ज्यानकेरता जो काही तुमूह आंधाराम कियील हि, तो उजांलाम होमलील जाय; एने जो तुमूह कोठडाम कानाम केईल हि, तो धान्यापुर गाजाडील जाहू.

उसी से डरो

⁴ “मी तुमूह जा मारा हेरी एहू शकणे कि जो शरीराह घात केरणू पुण तान पासाण उंजू काही नाहं केरूह शकत, ताह मा बिऊ.”

⁵ मी तुमूह सुचवितो कि तुमूह कुणबी बिईल जाती, घात केरील तां बाद ज्याह नरकाम टाकणेन अधिकार हि, ताहुच बिणु.

⁶ काय दुय रुप्यामाई पाच चिडाह नाह वेचाते? तेभी पुण बोगवान तामायरीन एक पुण विहिरीन नाहं.

⁷ तुमरो मुडी लेडया भी मुजील हेते, ज्यानकेरता बिऊ मा, तुमूह जादा चिडाह पेक्षा मोलवान हि.

यीशुह नाकारणेन अर्थ

⁸ “मी तुमूह किथु जो माणहान ओगांण माहु स्वीकार केरी ताह मी भी माणहान सोरो भी बोगवानान स्वर्गदूतांन ओगांण स्वीकार केर लेय.

⁹ पुण जो माणहान ओगांण मारो नाकार केरी ते मी भी तान बोगवानान स्वर्गदूतांन ओगांण नाकार केरनेमाय आवी.”

¹⁰ “जो कूण माणहान सोरान विरूधमाय काल्ली भी वात केय, ते तान अपराध क्षमा एय जाय, पुण जो पवित्र आत्मान निंदा केरी, तान अपराधान क्षमा नाय एय.”

¹¹ “जेवी माणहे तुमूह आराधनालयने अधिपती एने अधिकारी ज्ञान ओगांण ली जाती, तर कालजी नाहं केरणेन कि आमु कायताहा प्रकारे एने काय उत्तर आपण्यू, एने काय केनार.

¹² कारण पवित्र आत्मा तान टाइम तुमूह हिकाडीन आपण्यू कि काय केणेंन जुवी.”

एक मालदार माणहान वार्ता

¹³ ओवतो गेर्दीमरीन एकजाण ताह कियील, “हे गुरुजी, मारो बाहाक किजी कि आबाकने संपती मारो हेरी वाटीन आप.”

¹⁴ तो ताह कियील, “हे माणुह कूण माहु तुमरो न्यायाधीश वाटणी केरुहू निवाडीन हि?”

¹⁵ तो ताह कियील, “होमंबालीन रीवू, एने प्रत्येक प्रकारान लोभामायरीन आपणो जीवेच: ला वोचाडीन मेलील; काहाकाय कुणीन जीवन तान संपत्ती तारीन रेथे नाहं.”

¹⁶ तास ताह एक वार्तामा केयेल: कूण एक श्रीमंत माणहान जोमनिह जुलुम पिक आवा.

¹⁷ तेवी तो आपणो मोनाम विचार केरूह लागिल, “मी काय केरूह? काहाकाय मारो न्या जागो नाहं जाहारी मारो पिक हे मेलूह.”

¹⁸ एने तो कियील, “मी हे केरुहू: मी आपणी कोठारे मुडीन तान फायरीन मटली बोणावनार; एने ताह आपणो आखा दान एने माल मेलूह;

¹⁹ एने आपणो जीवाह केनार कि जीवा, तारो आहने मोक्तास संपत्ती मिलील हि; मौज्या केरू, खा, पिवू, सुखानी रीवू.

²⁰ पुण बोगवानान ताह कियील, हे मूर्ख! आवो राती तारो जीव तारो तारीन लियेल जाहो; तेवी जे काही तू एखठाच किरील हि कुणान एय?

²¹ ओहलोच तो माणुह पुण हि जो आपणो केरता धन एखठाच करने, पुण बोगवानान दृष्टीसमोर धनी नाहं.”

काल्लीच भी वातून चिन्तामा केरो

²² तेवी तो आपणा चेलाह कियील, “तान केरता मी तुमूह किथु, आपणा जीवान चिन्ता मां केरूह का आमु काय खाह; नाहं आपणा डीलान का काय पेरहू.

²³ कारण का जीव, एने फाडका पेक्षा शरीर विशेष हि.

²⁴ कागलापुर लक्ष मेलू, ता पेरणु नाहं एने काटणु भी नाहं; नाहं तान कोठारा नाह तान काणगी हि; तेभी बोगवान ताह खाणेन आपणे तुमरी किंमत चिडापेक्षा जुलुम जादा हि”

²⁵ तुमरे माय ओहलो कूण हि जो चिंता केरीन आपणा आयुष्यामाय एक टाइम भी वोळाव शकणे?

²⁶ तान केरता जर तुमूह आखाम आत्या काम देखी नाहं केरूह शकत, तेवी उजू दिहीरा वातू केरता काहा चिंता केरतीन रेणू?

²⁷ सोसनान फुलाह देखू तो केहिक वोदणु: मेहनत केरते नाहं, नाहं काटणी केरणू; तेभी पुण मी तुमूह किथु कि सुलेमान राजू भी आपणा आखा वैभवाम, एक होस फाडका पेरील नाह एतो.

²⁸ तान केरता जर बोगवान मोयदानान खेडाह, जो आज हि हेकाले भट्टीम टाकील जाय, ओहलो पिरिह; तर ज्या अल्पविश्वासी जाणाह, तो तुमूह काहा नाहं पेरावणार?

²⁹ एने तुमूह ज्यू वातू होदणेमाय मा रेहू का काय खाहू एने काय पिहु, एने नाहं चिंता केरू.

³⁰ काहाकाय जगामाय वाली जाती जी वोस्तून होदमाय रेणू, एने तुमरो आबाकाहा मालूम हि का तुमूह, जी वस्तून जरुरत हि.

³¹ केरीन तुमूह तान राज्य एने तान धार्मिकता होदमा रीवू, तेवी ज्यू वस्तु भी तुमूह जुडी जाती.

धेनाह काहरी एकट्ठा केरणू?

³² “हे आत्यो कळपा, मां बिऊ; काहाकाय तुमरो पित्याह हाजो लागीह, कि तुमूह राज्य आपज्यू.

³³ आपणी संपत्ती पाकील दान केरू; तोहोलोच स्वर्गामायील अक्षय धनान जीर्ण एने आवो थैली आपणे केरता केरीन मेलू ताहरी चोर आविह नाहं एने उदय लागणे नाहं.

³⁴ काहाकाय जाहारी तुमरो धेन हि, ताहारी तुमरो मोन देखी लागिल रेंय.”

तियार रीवू

³⁵ “तुमरी कंबरे बांधील एने जुवी एने तुमरो दिवे पेटाईल एने जुवी,

³⁶ एने तुमूह ता माणहान होस बना, जे आपणो मालकान वाट दिखिह रेणू कि तो एने-हाडामायरीन केवी पोशा आवी, एने ताहेरया तो आवीन बायणो ठोकहु तेवी चालूच तान केरता उगाळनेदे.

³⁷ धन्य हि ते दास ताहेर्यो मालक आवीन जागृत देखू; मी तुमूह खेरी खेरीच किथे कि तो कंबर बाधील ताह भोजन केरणे केरता बोहावूह एने आहने आवीन तान सेवा केरूह.

³⁸ जर तो रातीन दिहीरा प्रहरी केवी तिसऱ्या प्रहरी आवीन जागृत देखू, तेवी तो दास धन्य.

³⁹ पुण तुमूह हे होमजाडीन ली कि जर घेरान मालक्या मालूम हि कि चोर कायताहा टाइम आवी, तेवी जागृत रीवू एने आपणो घेराह फोडू आपील नसतू.

⁴⁰ तुमूह भी तीयारीम रेवू; कारण कि ज्या टाइम तुमूह विचार देखी केरीन नाहं, ता टाइम माणहान सोरो आवी.”

विश्वास योग्य दास कूण?

⁴¹ तेवी पतरससान कियील, “हे प्रभु, काय हा वार्ता तू आमूह कि आखाच किथी आह.”

⁴² प्रभु कियील, “तो विश्वास योग्य एने बुद्धिमान कूण हि, ज्यान मालक ताह दास चाकारापुर सरदार नेमिल कि ताह वेलेपूर भोजन सामग्री आपण्यू.

⁴³ धन्य हि ते दास, ज्याह आपणो स्वामींनी ओहलोस केरतालून देखी.

⁴⁴ मी तुमूह खेरी खेरीच किथे, तो ताह आपणी आखा संपत्ती उपेर अधिकार ठेरिनणार.

⁴⁵ पुण तो जर दास विचार केरुहू कि मारो मालक आवणेन वार केरतीन हि, एने दासे एने दासी न्या मोरू देहू लागिल, एने खाइन पिईन एने मस्त एय.

⁴⁶ ते ता दासान मालक ओला एक दिह, जेवी तो तान वाट नाय जोवी एने ओहली टायमे कि तो नाह जाणीत, आवूह एने ताह काटीन टाकणे ताह अविश्वासू हेरी नेमणार.”

⁴⁷ तो दास जो आपणो मालक्यान ईच्छा होमजाडणे एतो, एने तियार नाहं रेणू एने तान ईच्छा चालहु, जादा मार खाण्यू.

⁴⁸ पुण जो नाहं होमजाडीन मार खाणेन केरता काम केरूह तो थोडो मार खाण्यू; एने ज्याह होवटो होपीन आपील हि, तान फायरीन होवटो विसीन जाहू.

शान्ति नाह फुट

⁴⁹ “मी पृथ्वीपूर आगठो लावण्या केरता आवूह हि; एने काय ईच्छा हि फक्त हे कि ऐवी पेटील एती!

⁵⁰ तेवी तर एक बाप्तिस्मा लेणेनेन हि, एने जेवीवोर तो एय नाहं ताहउर मी कायताहा व्यवस्था माय रेहू!

⁵¹ काय तुमूह होमजीह कि मी पृथ्वीपोर शांतता करण्या केरता आवूह हि? मी तुमूह किथु; नाहं तर आलेग केरणे केरता आवूह हि.

⁵² पाच काहा का ऐवी तारीन एक घेरामाय पाच जन आपनेमाय विरोध केरुहू, तीन विरुद्ध माय दुयू एने दुयूविरुद्ध तीनु.

⁵³ आबुक सोराह, एने सोरो पीताहेर्यो विरोध केरुहू; आहाक सोरान एने सोरी आईक केरीन, हाहवूक वोवडी, एने वोवडी आहवूक हेरी विरोध मेलूह.”

टायमान ओलेख

⁵⁴ तान माणहा पुण कियील, “ताहेरया तुमूह वादडा पश्चिम उगेरीन आव तालून देखताला तेवी चालूच केणु कि पाणी पोडीह, एने तोहोलोच एता;

⁵⁵ एने ताहेरया दक्षिणेन वारो सुटी तेवी कि तेवी तुमूह केणु कि उष्ण एय एने तोहोलोच एता हि.”

⁵⁶ “हे कोपटी, तुमूह जोमनि एने आकाशान हुगुण पारखता आवणु, पुण ज्या युगान विषयामाय काहा पारख नाह केर्ते?”

आपणी समस्याह सोडवो

⁵⁷ “तुमूह स्वताह निर्णय का नाहं केरीन लेतेन कि हाजो काय हि?

⁵⁸ जर तू आपणा दुश्मोन हेऱ्यो वाद विवाद केरणारा हेरी अधिकारी फाय जात हि तर लागतालोच तान तारीन सूटण्याचा ताहवोर मेल केर, याज मां एणेन जोईल कि तो तुवाह न्यायधीशाह उगे लीन जाहू, एने न्यायाधीश तुवाह शिपायांच्या आथे होपू एने शिपाई तुवाह जेलीमाय टाकी.

⁵⁹ मी तुमूह हाचलीन केथु का, जेवीवोर तू एक एक दमड्या नाह आपण्यू ताहवोर तू सुटणार नाहं.”