लुका 10 - नाहाली

सत्तर चेलाह मोकेलणो

¹ आवो वातून बाद यीशु सत्तर एने माणुह निवाडीन आपील, एने ज्या ज्या नगरांत एने जागापूर तो स्वता: जाहू एतो, ताहारी ताह दुय-दुय केरीन आपणो उगी मोकलील.

² तो ताह कियील, “पाकील खेत जुलुम हि, पुण काम केरणार थोडोक हि; ज्यान केरीता पिकान मालक्यान आपणा खेतामाय पिक काटनिण केरता काम केरणार मोकली केरीन प्रार्थना केरू.”

³ जा; देखू, मी तुमूह होस कोल्योमाय मोकलथू मी तुमूह मोकलथू.

⁴ केरीन नाहं ते थेयली, नाहं ते झोली नाहं, चाट्या लिवू; एने मी वाटी कोणीह नमस्कार केरू.

⁵ जां काल्ला भी घेरामाय जाहू, ते पेल केवू, ज्या घेरामाय शान्ति रेंय

⁶ जर ताहारी कूण शान्तिन लायकीन रेंय, ते आमरी शान्ति तापुर रेय, नाहं तुमरी शान्ति उगे आवी.

⁷ ताच घेराम रीवू, एने जो काही ताफायरीन जुडी, तोज खाऊ पिवू, काहाकाय काम केरणाराह आपणी मोंजरी जुडणे जुवी; घेरा-घेर मा फिरहू.

⁸ कायताहा पुण नगरांत जाईल, एने तावाला माणहे तुमूह स्वीकारीन तर जे काही तुमरो सुमोर मिलील जाहू तोज खा.

⁹ ताहरी वाला दुखा-याह हाजा केरू एने ताह केवू, बोगवानान राज्य तुमरे आहने आव पोचील हि.

¹⁰ पुण जा नगरामाय जाहू, एने ताहरी वाला माणहान तुमरो स्वीकार नाय केरी, ते तान बाजारामाय जाइन किवू,

¹¹ तुमरा नगरामाय वालो मातड्यो भी, जो आमरा पायाह लागिल हि, आमु तुमरे ओगांण झेटकी देतेह; तेभी ज्यो होमजी लिवू का बोगवानान राज्य तुमरे आहने आव पोचील हि.

¹² मी तुमूह किथु का, न्यायान दिह ता नगरान दशा से सदोमान दशा जादा सहने योग्य रेंय.

मोन नाह फिरावणारा पोर हाय

¹³ “हाय खुराजीना! हाय बेथसदा, सामर्थ्यान काम तुम्रेमाय किरील हि, जर तो सोर एने सिदोनमाय किरील जातेह तर तरट एईन एने राखेत बोहीन एने पश्चाताप केरतीन.

¹⁴ पुण न्यायान दिह तुमरी दशा सोर से सिदोन एने गमोरान दशा जादा सहने योग्य रेंय.”

¹⁵ एने हे कफर्णहुमा, काय तू स्वर्ग वोर उचो केरनेमाय आवही? तू ते अधोलोक वोर बुंदे जाही.

¹⁶ “जो तुमुच होमेलनू, तो मान्हा होमलथू; एने जो तुमूह तुच्छ माणने, तो मान्हा तुच्छ माणने; एने जो मान्हा तुच्छ माणने, तो मारो मोकालनारह तुच्छ माणने.”

सत्तर चेलान वापस आवणो

¹⁷ ते सत्तर आनंद केरीन आवा एने केणेंन लागिल, “हे प्रभुजी, तारो नावान अशुद्ध आत्मा पुण वंश माय हि.”

¹⁸ तो ताह कियील, “मी शैतानाहा विजेनहोस स्वर्गामाय रीन पोडतेन दिखील एतो.

¹⁹ देखू, मी तीह गेयळेक एने विचू न्या तुडविण्याचा, एने शत्रुची आखा सामर्थ्यापोर अधिकार आपील हि; एने कायताहा वस्तु हे-यो तुमूह काही त्रास एय नाहं.

²⁰ तेभी पुण ज्यापूर आनंदित मा एहू कि दुष्ट आत्मा तुमरो वंश माय हि, पुण ज्यापरीन आनंदित रीवू कि तुमरो नाव स्वर्गामाय लिखील हि.”

सोरा द्वारा आबाकाह प्रगट करणो

²¹ ताच टैमापोर तो पवित्र आत्मा माय बोराय गीयो एने आनंदित एनो, एने केदो, “हे पिता, स्वर्ग एने पृथ्वीन प्रभु, मी तारो उपकार मानथू का तू ज्यू वातूह ज्ञानवान एने सोमेजदाराह रीन लीकाड मिलील, एने सोरा पोर प्रकट केरील होव हे पिता, काहाकाय तुवाह ज्यो हाजो लागनो.

²² मार पिता माहु आखो होप दियील हि; एने कुणीहुच मालूम नाह सोतो का सोरो कूण हि फक्त पिताह, एने पिता कूण हि कुणीहुच मालूम नाहं, फक्त सोरा फायरीन एने तो ज्यापूर ताह प्रगट केरणेन ईच्छा हि.”

²³ तेवी चेला उगे वोलीन कियील, “धन्य हि ज्याह डोला, जो ओवतो वातू जो तुमूह देखणु देखीह हि.

²⁴ कारण मी तुमूह किथु कि जादा भविष्यवक्ता एने राजान बाळगले कि ज्या वातू तुमूह देखणु देखतीच, एने ज्या वातू तुमूह होमेलनू होमलने पोर होमेल्नी.”

एक हाजाला सामरीन वार्ता

²⁵ ओवतो देखू, एक व्यवस्थापकाने उठिल एने केयीन तान परिक्षा लेणे लागिल, “हे गुरु, अनंत जीवनाम वारिस एणेन केरता मी काय केरूह?”

²⁶ तो ताह कियील, “व्यवस्था काय लिखील हि? तू किहीत वाचथू?”

²⁷ तास उत्तर आपील, “तू बोगवानान आपणो बोगवानान आपणा आखा मोना केरीन एने आपणा आखा जीवाने एने आपणा आखा ताकेत केरीन एने आपणो पुरो बुद्धीसी प्रेम केर; एने आपणो शेजाऱ्यापुर आपणो सारकोस प्रीती केर”

²⁸ तो ताह कियील, “तू बरोबर उत्तर आपील, ज्याच केर तर तू जीवनंत रेहि.”

²⁹ पुण ताह आपणो जीवेच: ला धार्मिक ठेरावनेन ईच्छेनि यीशुह फुसील, “तर मारो शेजारी कूण हि”

³⁰ यीशुन उत्तर आपील, “एक माणुह यरूशलेमान यरीहोमाय जात एतो कि चोरटा देरीन तान फाडकाकाढीन लीईल, एने मारीन ताह आरदोमरेल टाकीन निकलीन गीया.

³¹ एने इही एय गीयो कि तान वाटीन एक याजक जात एतो, पुण ताह देखीन दिहीरा वाटीन निकलीन गीयो.

³² याच प्रकारे एक लेवी ता जागीपोर आवा, तो पुण ताह देखीन दिहीरा वाटीन निकलीन गीयो.

³³ पुण एक शमरोनी प्रिनासी ताहारी आवा, एने ताह देखीन दया आवी.”

³⁴ तो तान आहने आवीन तान जखमा तेल एने अंगूररस लागाडीन पोट्ट्या बाधील, एने आपणो जेनावरापोर बोहाडीन उतार शाळेत लीन गीयो, एने तान सेवा केरील.

³⁵ दिहरा एक दिह ताह दुय दिनार काडीन उतार शाळेन मालक्या आपील, एने कियील, ज्यान होमाल केर, एने जे काही तुवाह उंजू लागणार, ते मी पोशा आविलपोर बोरीन आपण्यू.

³⁶ एव्ही तारो लक्षाम जो लुटारूमाय पोडील एतो, आवो तीनु मायरीन तान शेजारी कूण एतो?

³⁷ तो कियील, “तोच तान केरता तापोर दया केरील.” यीशु ताह कियील, “जा, तू पुण ओहलोच केर.”

मार्था एने मरियम

³⁸ जेव्ही ते जात एता तर तो एक गावाम गीयो, एने मार्था नावान एक बायाकू ताह आपणो गिर हादाडील.

³⁹ मरियम नावान तीन एक बोणिक एती ती प्रभुन पायाहे-या बोहीन तान वचन होंबलेह एती.

⁴⁰ पुण मार्था सेवा केरता बियीन गीयी, एने तान आहने आवीन केणे लागिल, “हे प्रभुजी काय तुमूह कायीच चिंता नाहं केरील कि मारो बोणिक माहु सेवा केरणेन केरता एखालीच मिलील? तान केरता तीह केवो कि मारी मदत केरावी.”

⁴¹ यीशुन तीह उत्तर आपील, “मार्था, हे मार्था; तू जुलुम वातू केरता चिंता केरूह एने घाबरीह.

⁴² पुण एक वात गर्जेन हि, एने तो हाजो वाटो मरियम ने निवाडीन लियेल हि तो तीन तारीन लियेल जाहू नाहं.”