यूहन्ना 5 - नाहाली

अडतीस वोर्ह्यान रोगी

¹ ज्यू वातून बादमाय यहूदीयान एक तिवार आवु, एने यीशु यरूशलेम माय गीयू.

² यरूशलेम माय मेंढरान बायणा हेर्यो एक कुंड हि ताह इब्री भाषा माय बेथसदा केणु, एने; तान पाच पाडाव हेते.

³ यामाय जादा दुखारया, आंधलाह, किइल एने हुखेल शरीरान (पाणी आलणेन आशाम) पोड रेताला.

⁴ काहाकाय निवाडील टायमा पुर बोगवानान स्वर्गदूत कुंड माय उतरीन पाणी आलाडने केरताला. पाणी आलने एने जो कूण पेल उतरतालु तो हाजो एय जाताला कानलीभी बिमारी हाजी एय जाताली.

⁵ ताहरी एक माणुह एतो, तो अडतीस वरह्यारीन दुखारया पोडील एतो.

⁶ यीशु ताह पुडील देखीन हे मालूम इयेलपूर कि तो जादा दिहामाय आवो परिस्थितीम पुळील हि, ताह फुसील, “काय हजो एणेन केरता काय?”

⁷ ता दुखारयान ताह उत्तर आपील, “हे प्रभु, मारो आहने कूण माणुह नाहं, कि ताहेरया पाणी आलवणे जातेह, तेवी माहु कुंडामाय उतारणार; पुण मारो पोहचणेन ओगाणुच दिहरो उतरीन जाथू.”

⁸ यीशु ताह कियील, “उठ, आपणो खाटलो विसीन चाल फिर.”

⁹ तो माणुह चालूच हाजो एनो, एने आपणो खाटलो विसीन चालणे फिरणे लागिल.

¹⁰ तो शब्बाथान दिह एतो. तामुळे यहूदी ताह जो हाजो एनो एतो, केणेंन लागिल, आज शब्बाथान दिह हि तुवाह खाट विसणेन योग्य नाहं.

¹¹ तान ताह उत्तर आपील, “ज्यान माणुह हजो किरील, तान माणहुच कियील, आपणा खाटलो उखेल एने चालतेन जा.”

¹² तान ताह फुसील, “तो काल्ल्हा माणुह हि ज्यान तुवाह कियील, खाटलो उखेल एने चालतेन जा?”

¹³ पुण जो हाजो एनो एतो ताह मालूम नाह एता का काहाकाय ता जागाम गेर्दी हि ताम यीशु तारीन निकलीन गीयो एतो.

¹⁴ आवो वातू ओवतो यीशु ताह मंदिरामाय मिलील, यीशु ताह कियील, “देखू तू हाजो एनो हि पोशा पाप केरूह मां, इही एणेन मां कि ताउगेरीन होवटो तेकलीप तारपोर आवीन जाऊ

¹⁵ ता यहूदी जाइन केयीन आपील कि ज्यान माहु हजो किरील तो यीशु हि.

¹⁶ तामुळे यहूदी यीशुन पासाण लागिल, काहाकाय तो इही काम शब्बाथन एक दिह केरतीन एतो.”

¹⁷ ज्यापूर यीशु ताह कियील, “मारो आबुक आजवोर काम केरतीन हि, एने मी पुण काम करने

¹⁸ तामुळे यहूदी उंजू जुलुम ताह मारीन टाकणेन प्रयत्न केरूह लागिल काहाकाय तो शब्बाथान विधीला तोडथू इही नाह तर बोगवानान आपणो आबुक केयीन स्वताह बोगवानागेत ठेरावीन एतो.”

सोरान अधिकार

¹⁹ ज्यापूर यीशु ताह कियील, “मी तुमूह खेरीच खेरीच किथी हि, सोरो स्वताह कायीच केरू शकत नाहं फक्त तोज जे आबाक केरतालोन दिखेह काहाकाय या ज्या कामान केरता तो करने ताह सोरो पुण तान प्रमाणे करने.

²⁰ काहाकाय आबुक सोरा पोर प्रेम करने एने जे जे काम तो स्वताह करने ता आखाज ताह देखाडीहि; एने तो ताह ज्यापोररीन मोठा काम ताह देखाडणार म्हणजे तुमूह आश्चर्य केरूह केरसेक्तालू.

²¹ तोहोलोज आबुक मुरीलाह उठाळणे एने जीवतालू करने तोहोलोच सोरो पुण जो ताह पोटणे ताह जीवतालू करने.”

²² आबुक कुणीन न्याय केरतीन नाहं पुण न्याय केरुहू आखा काम सोरा होपीन आपील हि.

²³ कि आखा माणुह जोहलो आबाकने सन्मान केरणू तोहोलोच सोराह पुण सन्मान केरणे जुवी जो सोरान सन्मान केरतीन नाहं तो पितान ज्यान ताह मोकलील हि ताह सन्मान केरतीन नाहं.

²⁴ मी तुमूह खेरीच किथे जो मारा वचन होमलथू माहु मोकलीनार विश्वास करने अनंत जीवन तान हि; एने तापोर न्यायान टाइम आवूह नाहं पुण तो मरणा मायरीन तीउगी एयीन जीवनामाय प्रवेश किरील हि.

²⁵ “मी तुमूह खेरी-खेरीच किथु का टाइम ऐवी आविह एने ऐवी हेते जामाय मुरील भी बोगवानान सोरान शब्द होमेलती एने ता जीवताला एय जाती

²⁶ काहाकाय ज्याफायरीन आबुक स्वताह माय जीवन मेलीतान प्रमाणे तान सोरा पुण जोस अधिकार आपील हि कि, स्वताह माय जीवन मेलील हि”

²⁷ ओलख नाहं तर न्याय केरुहू पुण अधिकार आपील हि, ज्यानकेरता कि तो माणहान सोरो हि.

²⁸ यान आश्चर्य केरूह मा, काहाकाय तो टाइम आविह हि का जोलाक कबरेमाय हेते तान शब्द होमेलताच निकलीन आवती.

²⁹ ज्यान हाजो काम किरील हि ते जीवनान पुनरुस्थानाकेरता उठी एने ज्यान वाईट कामे किरील हि ते न्यायान पुनरुस्थानाकेरता जीवतालू उठी.

यीशुन सम्बन्ध ने गवाही

³⁰ मी स्वताह कायीच केर शकत नाहं; जोहलो होमलथू तोहोलो न्याय करने एने मारो न्याय खेरो हि मी मारी ईच्छा नाहं पुण माहु मोकीलनारान ईच्छा जुवी.

³¹ जर मी स्वताह मारी गवाही केहू तर मारी गवाही खेरी नाहं.

³² एक दिहरो हि तो मारी गवाही आपील माहु मालूम हि मारी गवाही जो आपथु ती खेरी हि.

³³ तुमूह यूहन्नाहा फुसनेनकेरता लागाडील एने तान खेरी गवाही आपील हि.

³⁴ पुण मी स्वताह विषयी माणहान गवाही नाहं जुवी; तेभी पुण मी ज्याह वातू ज्यानकेरता किथे कि तुमूह उद्धार जुळणे जुवी.

³⁵ तो तर हेलेगणार एने दिवो आपुह एतो एने तुमूह काही टायमाउर तान उजालाम आनंदित एणेन हाजो लागीह.

³⁶ पुण माहुफाय जी गवाही हि ती यूहन्नान गवाही पेक्षा केयील हि पुण काम आबुक माहु पुरो केरणेन केरता होपील हि म्हणजेच हे काम जे मी करने ते मारा गवाही हि कि आबुक माहु मोकलील हि.

³⁷ एने आबुक जो माहु मोकलील हि ताणुच माहु गवाही आपील हि तुमुबीही तान शब्द होमलील नाहं एने तान मूय पुण देखील नाहं;

³⁸ एने तान वचनामाय मोना माय स्थिर मेलतांलोन नाहं काहाकाय ज्याह तान मोकलील हि तुमूह तान विश्वास केरतीन नाहं.

³⁹ तुमूह पवित्र शास्त्रामाय होद्णु कारण तुमूह मालूम हि कि तुमूह अनंत जीवन जुडी; एने हे तोज हि कि जे मारी गवाही आपणु;

⁴⁰ तेभी पुण तुमूह जीवन मिलवणे केरता माहफाय आविह नाहं.

⁴¹ माहु माणहा फायरीन सन्मान मां जूइ.

⁴² पुण मी तुमूह ओलखिल हि का तुम्रेमाय बोगवानान प्रेम नाह सोतो.

⁴³ मी आपणा आबाकने नावान आवूह हि एने तुमूह माहु स्वीकार केरतीन नाहं जर कूण स्वताहा नावान आवी ताह स्वीकार केरीन लेहु.

⁴⁴ तुमूह जे एकदिहराफायरीन सन्मान लेनो एने तो सन्मान जो फक्त बोगवाना फायरीन हि लेतेन नाहं कायताहा प्रकारे विश्वास केरूह केरसेक्तालू?

⁴⁵ इही होमजू मा कि मी आबाहाकान ओगाण तुमरे पोर दोष लागाडणार; तुमरे पोर दोष लागाडणार तर मुसा हि ज्यापूर तुमूह आशा मेलील हि.

⁴⁶ जे तुमूह मुसान विश्वास किरील येतो तर मारो पुण विश्वास किरील येतो ज्यानकेरता कि तान मारो विषयी लिखील हि.

⁴⁷ पुण जर तुमूह तान लिखील वातुपोर विश्वास केरतीन नाहं तर मारो वातुपोर केवी विश्वास केरुहू?