यूहन्ना 16 - नाहाली

¹ “जीवात मी तुमु ज्ञान केरता केदाली कि तुमु उखालीन नाहा.

² ता तुमूह आराधनालय मायरीन काड देती, ओहलो टाइम आविह हि, कि जो कूण तुमूह मारीन टाकील तो होमजी कि मी बोगवानान सेवा करने.

³ इही ते जानकेरता केरती कि तो पित्याहा ओळखतेह नाहं एने माहु नाहं माहु ओलकतेह.”

⁴ पुण हि वात मी तुमूह ज्ञान केरता केयेल, कि ती वातून टाइम आवी, तुमूह तेवी एर आव जाय कि मी तुमूह पेलूच केयेल एतो. “मी तुमूह जी वातू सुरुवातीच जानकेरता नाह कियो काहाकाय मी तुमरे हेरी एतो.

पवित्र आत्मान कामे

⁵ पुण मी ताहेरया माणहा मोकलणारा उगे जाथू एने तुमरो मायरीन कुनुस माहु फुसतेन नाहं” तू का जाथो हि?

⁶ पुण जीवात मी तुमूह केदाली हि, ज्ञान केरता तुमरो मोन शंका बोरीन गीया हि.

⁷ तेभी मी तुमूह खेरो किथु कि मारा जाणू तुमरो केरता हाजो हि, कारण केध्दीह मी जाहू नाहं तर तो साहायक तुमरो उगे आवूह नाहं; पुण केध्दीह मी जाह, तर ताह तुमरो उगे मोकलुहु.

⁸ तो आवीन जगाह पाप एने धार्मिकाच्या विषय माय हास केरीन केरूह.

⁹ पाप्यान विषयाम जानकेरता कि ते मारपुर विश्वास नाहं केरुहू;

¹⁰ एने धार्मिकतान विषयाम ज्ञान केरता कि मी पित्या उगे जात हि, एने तुमूह माहु पोशा देखणार नाह;

¹¹ न्यायान विषयाम ज्ञान केरता कि जगान सरदार दोषी ठेरावील गीयो हि.

¹² आवा तुमरो हेरी उन्जू जादा वातू केताला हि, पुण तुमूह ऐवी ताह सहन नाहं केरूह शकणार.

¹³ पुण तो ताहेरया म्हणजे सत्याचा आत्मा आपुहू, तो तुमूह आखा सत्यमाय वाट केय, कारण तो आपणी एने आपणो फायरीन नाहं कारण जी होमेल तोच केय, एने आवणारा वातू तुमूह केय.

¹⁴ तो मारा महिमा केरूह, कारण मारी मारो वातू विचमायरीन तुमूह केय.

¹⁵ जे काही पितान हि, ता आखा मारा हि; ज्ञान केरता मी कियील कि तो मारो वातू मायरीन तुमूह केह.

दुख सुख माय बोदलाय जाय

¹⁶ “थोडच वेलामाईच तुमूह माहु देखणार नाहं, एने ओवतो थोडच वेलामाईच माहु देखहु.”

¹⁷ तेवी तान कूण एक चेला आपसामाय कियील, हे काय हि जे आमूह किथी हि, “थोडच वेळाने माहु देखणे?” एने जे ज्ञान केरता कि मी पित्या आहने जात हि?

¹⁸ तेवी तान कियेल “हे थोडो टाइम, जे तो किथे, काय वात हि? आमूह मालूम नाहं कि काय किथी हि.”

¹⁹ यीशु हे होमजाडीन कि ते फुसहु इच्छिमाय, तान कियेल, “काय तुमूह आपसामाय मारी आवो वातू च्या विषयाम विचार रेणू” थोडच वेळाने तुमूह माहु देखणार नाहं, एने ओवतो थोडच वेळाने माहु देखहु,

²⁰ मी तुमूह खेरो खेरो किथे कि तुमूह रेडनु एने दुख केरती, पुण जग आनंद केरती; तुमूह दुख केरती पुण तुमरो दुख आनंदम बोदलीन जाह.

²¹ उदरणे टायीमा बायकू ला त्रास एने, कारण तीन दुखान टाइम आवीन जातेह, पुण ती ताहेरया आतल्यो सोरो जेल्मो आपीह, तर ता आनंदाच्या जगाम एक माणुह उत्पन्न एनो, ता वेला पोशा एर केर सेकेह नाहं.

²² ता प्रकारे तुमूह एव्ही तेभी दुख हि, पुण मी तुमूह पोशा मेलूह एने तुमरो मोन आनंदिसे बोरीन जातीमाय; एने तुमरो आनंद तुमरो फायरीन कूण सांडाळील लेहु नाहं.

²³ ता एक दिह तुमूह माहु कायीच फुसहु नाहं मी तुमूह खेरो खेरो किथु, केध्दीह पित्या फायरीन काही मागू तर, तो मारो नावान तुमूह आपुहू.

²⁴ ऐवी ताहवोर तुमूह मारा नावामाय कायीच मांगील नाहं; मांगहू ते तुमूह जुडी कारण तुमरो आनंद पुरो एय जाय.

जगा पोर विजय

²⁵ “मी तुमूह हि वात देखाडील माय कियील हि, पुण तीस टाइम आविह हि कि मी तुमूह वार्तामाय पोशा केनार नाहं, पुण उगडीन तुमूह आबाकने बद्दल केह.

²⁶ ज्या एक दिह तुमूह मारो नावान मागू; एने मी तुमूह हे नाहं किथी कि मी तुमरीकेरता पित्याला विनंती केरूह,

²⁷ कारण आबोक तुमरे पोर प्रेम केरथू, ज्ञान केरता कि तुमूह मारपुर प्रेम केरील एने हा पुण विश्वास किरील हि कि मी पित्या फायरीन आवूह हि.”

²⁸ मी पित्या फायरीन जगाम आवूह हि, मी पोशा जगाह सोडीन पित्याफाय जाथू.

²⁹ तान चेला केयेल, “जुलुम एव्ही तेभी तू उघड किथी हि, वार्तामाय नाहं किथी.

³⁰ ऐवी आमूह होमजाडीन गीया हि कि तुवाह आखो काही मालूम हि, एने तान जरुरत नाहं कि कूण तुवाह काही फुसुहू; याम विश्वास करने कि तू बोगवान फायरीन आवा हि.”

³¹ ज्यो होमलीन यीशु ने ताह केयेल, “काय तुमूह ऐवी विश्वास केरणू?

³² देखू, तो टाइम आवी हि नापून आयेलहि कि तुमूह आखा ईकडे-तिकडे जाइन आपणो सिडिक लेती एने माहु एखालु सोडीन आपती; तेभी मी ऐखलो नाहं कारण आबोक मारो हेरी हि.

³³ मी जीवात तुमूह ज्यानकेरता कियील कि तुमूह कुणबी शान्ति जुडी जगाम तुमूह क्लेश हि, पुण धीर देरू मी जगाह जिंकील हि.”