याकुब 1 - नाहाली

अभिवादन

¹ बोगवान एने प्रभु यीशु मसीहान दास याकूब उखेर रीन ता बारा वोचमाय वालो वेरल्यामाय माणहाह सलाम तान जें ईकडे तुवगी एय रेतेहे.

विश्वास एने बुद्धीमानी

² हे मारा बायहो, जेवी तुमूह नाना प्रकारान परिक्षाम सामना केरणू, तर ज्याह मोठली आनंदमाय वात होमजू,

³ हे मालूम असून कि तुमरो विश्वासाह पारखिल धीर उत्पन्न एतो.

⁴ पुण धीरान आपणा पुरो कार्य केरूह देवो कि तुमूह पुरो तिहिज सिद्ध एय जाहू, ज्याही कि तुम्रेमाय कायताहा वातील थोडो नाहं रिजी.

⁵ जर तुमरो मायरीन कुणबी ज्ञानासे कमी रेंय तर तो बोगवानापुर रीन मागणे, एने ताह जुडी, काहाकाय प्रत्येक जाणाह पूर्वक उदारताच्या हेरी आपथु, ताह आपाय जाय.

⁶ पुण विश्वासानी मांगील, एने काही शक नाहं धेरनु, काहाकाय शक देरणार समुद्राम जावहान ओगणे हि जी हवी फायरीन वोयताला एने उटत्लू.

⁷ ओहलो माणुह ओहलो मां होमजू कि माहु प्रभु फायरीन काही जुडी,

⁸ तो माणहा दुय मोन असतो एने आपणो आखा वातीमाय चंचल असतो.

गेरिबी एने अमिरी

⁹ नीच स्थितीमाय बायहो आपणो उंजू स्थितीविषयी अभिमान बाळगावे,

¹⁰ एने कुणबी आपणो नीच स्थितीविषयी; कारण तो खेडानहोस फुल सारकोस जात रेहू.

¹¹ कारण सूर्य तीव्र लाडीवाला तापतो एने खेडाह सुकाळल्यो आपीह, एने तान फुल गेलीन जातेह एने. तान रुपान होबा जात रेथे आवो प्रकारे धनवान पुण आपणो मार्गापुर जाता जाता मत्ड्याम मिलिन जाहू.

पारख एने लालचावणो

¹² धन्य हि तो माणुह जो परिक्षाम स्थिर रेणे, काहाकाय तो खेरो निकलीन जीवनामाय तो मुकूट मिलेवणारो ज्यान शपथ प्रभुनी आपणो प्रेम केरणारापोर केरील हि.

¹³ जेवी कुणीन परिक्षा हि, तर तो हे नाहं केरणे कि मारी परिक्षा बोगवानापुर रीन हि; कारण नाहं तर वाईट वातू माय बोगवानान परिक्षा एहू शकते, एने नाहं तो कुणीन परिक्षा आपु करने.

¹⁴ पुण प्रत्येक माणहा आपणी अभिलाषा माय खेचीन, एने फोसीन परिक्षा माय पाडणे.

¹⁵ ओवतो वासना पेटावाली एय पाप जेल्मो आपीह एने पाप ताहेरया वोदिन जातेह तर मोरणाह उपजाडने.

¹⁶ हे मारा प्रिय बायहो, तुमु मा ठेगावू.

¹⁷ काहाकाय प्रत्येक हाजो दान एने प्रत्येक एक हाजो देणगी उपेरीन हि, एने प्रकाशमाय आबाहापुरीन उतरी, ज्यामाय काही परिवर्तन एहू शकते, एणेन अदली-बदली विषयी तापोर सावली पोडी.

¹⁸ आपु तान सृष्ट वस्तूमाइल जोहोलो काय प्रथमफळ एय, तास आपणो हि ईच्छेनि आमूह सत्यान वचनमाय वस्तु.

होमलणु एने केरणू

¹⁹ हे मारो प्रिय बायहो, हि वात तुमूह होमजाडीन ली: प्रत्येक माणुह होमलणु तत्पर एने बोलणेनकेरता धीमा एने खतमाय मंद रोनुजुविह,

²⁰ काहाकाय माणहान राग बोगवानान धार्मिकतान कार्य उगत्लो नाहं.

²¹ तान केरता आखा मलीनता एने उचंवेलीन आयील दृष्टभाव सेटो केरीन, ता वचनामाय सौम्यतेने स्वीकार केरीन ली हृदयाम ओतील एने जे तुमरो जीवणे उद्धार केरूह शकणे.

²² पुण वचनापोर चालणारे बना, एने फक्त होमलणार हि नाहं जो आपणो जीवाह ठोगत्लू.

²³ काहाकाय जो कूण वचनला होमलणार ओहलो एने तापोर चालनारांहां नाहं ओहलो, तर तो ता माणहा सारखो आहो जो आपणा शारीरिक मुख आरसामाय दिखेह.

²⁴ तान केरता कि ते आपणो जीवाह देखीन निकलीन जाथू एने चालूच विहिरीन जाथू कि मी कोहलो एतो.

²⁵ पुण जो माणहा स्वातंत्र्याच्या परिपूर्ण व्यवस्था मारीन हास केरीन जापोर लक्ष मेलणे रेणे, तो आपणो कामामाया तान केरता आशीर्वाद मिळणार कि कोलाक विहिरीन नाहं पुण तोहोलोच कृती करने.

²⁶ जर कूण आपणे स्वता: भक्त सोमजी, एने आपणी जीभह लगाम नाय लागाडी, पुण आपणा हृदयाह धोकू देय, तान भक्ति वाया हि

²⁷ आमारो बोगवान एने आबाकने नजर माय हाजो एने निर्मळ धर्माचरण हे हि का विखावालान एने विधवान तान संकटात तान समाचार लेजी, एने आपणो जीवाह जगा से निष्कलंक मेलू.