इब्रानियो 12 - नाहाली

बोगवान आबाक द्वारा शिक्षा

¹ ज्यानकेरता जर गवाही दारान ओहला मोठलो वादला आमूह कोनडील हि, तर आवो, प्रत्येक रेनेरा वस्तु, एने गुंदालीनमेलणार पाप सेटो केरीन, ती दोवेडणे जामाय आमूह दोवेडणे हि, बागे दोवेडणे.

² एने विश्वास निर्माण केरणार एने पुरो केरणारा यीशु उगे दिखिह रिजी; जान ता आनंद केरीन जो तान ओगांण धेरनु एतो, लाज कायीच चिंतान केरीन क्रुसन दुख सहन किरील, एने बोगवानान जेवडी उगे जाइन बोहील.

³ तान वजेसे तापोर मोनय लावा, ज्यान आपणो विरोधामाय पाप्यान ओलोक विरोध सहन केरीन लियेल कि तुमूह निराश इयेल धीरज सोडणेन मां.

⁴ तुमूह पापीहेरी लेढाई केरतालोन ताहेऱ्यो ओहलो प्रतिकार किरील नाहं कि तुमरो रक्त टाकील रेंय;

⁵ एने तुमूह ता उपदेशाह, जो तुमूह सोरान होस आपील जात असतो, विहिरीन गीया हेते: “हे मारो सोरा, प्रभुन शिक्षेला हलकी वात होमजू मां, एने ताहेरया तारपोर दोष लागाडया जाहू तेवी धीरज सोडहुं मां.

⁶ काहाकाय प्रभु ज्याह प्रेम करने, ताह शिक्षा पुण आपतेन असतो, एने ज्याह सोरो बोनाडीन लेणे, ताह फटके पुण मारणे.”

⁷ तुमूह दुखाह शिक्षा होमजाडीन सहन केरीन ली; बोगवान तुमूह सोरो होमजाडीन तुवाहेर्यो ओहलो वागीह तो काल्ल्हा सोरो हि ज्यान आबुक शिक्षा केरतीन नाहं,

⁸ जर ती शिक्षा जीन भेलाईल आखा ऐतेह, जर तुमरो एय गीयो नाहं, तर तुमूह तान सोरा नाहं पुण व्यभिचाराचे सोरा ठेरणार.

⁹ ओवतो जर आमरा शारीरिक आबुक सुद्द माहु शिक्षा आपतेन रेणेन, एने आमु तान मान मिलना तर काय आत्मान आबाकने उंजू जादा अधीन रेणेन मां ज्यान मुळे आमु जीवतालू रेणेन जुवी.

¹⁰ ते तर आप आपणाह ईच्छा ताह योग्य वाटहु तोहोलो थोडच दिहान केरता शिक्षा आपतेन एता, पुण तो तर आमरा फायदाकेरता केरतीन हि, कि आमु पुण पवित्र तामाय भागोवाले एने जुवी.

¹¹ वर्तमान समयामाय आखा प्रकारची शिक्षा आनंदान नाहं, पुण दुखान वात दिसत हि; तेभी पुण जे ताह सहन केरतीन मजबूत एय गीया हि, ओवतो ताह शान्ति बरोबर धार्मिकता प्रतिफोल जुडणे.

उपदेश एने चेतावणी

¹² तामाय लोंबकळनारे आथ एने अशक्त माडा हेल्लीच केरू,

¹³ एने आपणो केरता हेल्लीच वाट बोणावू, तान केरता कि लेंगळान सांधा उखळू नाहा, उलटो तो हाजो एय.

¹⁴ आखाहेरया मिलिन बेलाइन रीवू, एने ता पवित्रतेला होद्णारे एवू ज्यान मुळे कुनुस प्रभुह केवी हि देखहु शकणार नाहं.

¹⁵ एने ध्यान लागाडील दिखिह रीवू, कि कूण बोगवानान कृपाह रीन जाहू नाहं, केव्ही कूण कडव मूला फुटीत त्रास आपुह नाहा एने तान द्वारे कोलाक माणहे अशुद्ध एहू नाहा.

¹⁶ इही मां एणेन जुवी कि, कूण व्यभिचारी, केव्ही एसावाहारखा अधर्मी एती, ज्यान एक वेलान रेणेन केरता आपणा ज्येष्ठ पणान पद पाकील टाकील.

¹⁷ तुमूह मालूम हि कि ओवतो तान आशीर्वाद मुलवणे प्रयत्न किरील तर कायनयहाजो गेणानु गीयो, एने आहवा पाडीन हादालीलपूर पुण ताह पश्चातापाची संधी जुडी नाहं.

¹⁸ तुमूह तर ता बोयडाहे-या, ज्याह आथ लागाडी शकत एता, एने आखठा केरीन पेटाडने एतो, एने जुलुम काळी, निबिड आंधारो, एने वादलो.

¹⁹ एने नरसिंगान आवाज, एने बोलाडील आहने इही शब्द आवा नाहं, ज्यान हुमलील विनंती केरील कि ऐवी आमरा बरोबर वात केरील जाहू नाहा.

²⁰ काहाकाय ते ता आज्ञा सहन केरूह शकले नाहं: “जर जीव पुण ता डोंगराह स्पर्श केरुहू तर तापोर दिगुड मार केरणेम आवी.”

²¹ एने ते दर्शन ओलोक जुलुम एता कि मुसान कियील, “मी जुलुम बियीईन हि एने काटीन हि.”

²² पुण तुमूह सियोनाहा दुय हे-या, एने जीवतालू बोगवानान नगराआहणे, स्वर्गीय यरूशलेमा आहनी, एने लाख स्वर्गदूत,

²³ एने ता पेल्लो उगिल साधारण सभा एने कलीसिया, ज्यान नाव स्वर्गाम लिखील हि, एने आखान न्यायी बोगवानान आहने एने पुरो किरील धार्मिकांची आत्मा,

²⁴ एने नोवालो वाचाचा मध्यस्थ यीशु, एने हिपडील दुख-या हे-या आवा हि, जो हाबेलाच्या रक्तादेखू श्रेष्ठ वातू किथे.

²⁵ होमंबालीन रीवू, एने ता केरणार पुरीन आपणा मूय फेरिनूहू मा, कारण ते माणहे ताहेरया पृथ्वी सुचना आपणारा होवालीन देखुहू आपणा मूय फिरावीन तुमु शकले नाहं, तर आमु स्वर्गामाय रीन सुचना आपणारफायरीन आपणा मूय फिरावीन केवी तुमु?

²⁶ तीबोखे तर तान शब्दान पृथ्वीह आलाडीन आपील, पुण ऐवी तान हे वचन आपील हि, “इकवारी पोशा मी फक्त पृथ्वीलाच नाहं तर आकाश पुण आलाडीन आपण्यू.”

²⁷ एने हे वाक्य इकवारी पोशा आवो वातूह उघड केरतीन हि कि जी वस्तु आलविल जातेह, ती बोणाविल वस्तु हि ताम ती नाश एय जाहू; म्हणजे ज्या वस्तु हालाडील जात नाहं ता वस्तु टिकीन रेतेह.

²⁸ ज्यानकेरता आमु आवो राज्या मेलावीन जे हालनारो नाहं, उपकार मानू आदराने, एने बियान बोगवानान ओहलो आराधना, केरुहू तापुररीन तो आनंद एतो;

²⁹ काहाकाय आमारो बोगवान नाश केरणार आग हि.